Hoe kijkt 'A Wrinkle in Time' op een kaart?

"Het is een beetje een sinister landschap", zegt auteur en illustrator Andrew DeGraff over zijn met de hand geschilderde kaart geïnspireerd door de sci-fi-klassieker uit 1963 Een rimpel in de tijd. De verbluffende kaart waarmee DeGraff ongeveer 140 uur nodig had om te creëren, maakt gebruik van gekleurde lijnen om de reis van elk fictief personage door de melkweg van het geliefde kinderboek van Madeleine L'Engle weer te geven, met gedetailleerde illustraties van elk van de planeten die ze onderweg bezoeken.

De geïllustreerde kaart is een van de vele die is opgenomen in het boek van DeGraff, Uitgezet: een literaire atlas. Het boek beoogt een visuele "rondgang door de literatuur" te maken en gebruikt romans zoals Huckleberry Finn, Trots en vooroordeel, en Watership Down als gidsen. "We keken naar boeken die niet alleen van hoge kwaliteit waren, maar ook visueel goed werken voor een kaart", zegt DeGraff, sprekend vanuit zijn studio in Californië..

Planeet Aarde en de moestuin van Murrys, waar hun reis begint en eindigt.

geven Een rimpel in de tijd de kaartbehandeling was een no-brainer voor DeGraff, die de roman citeert in een lijst van zijn favoriete boeken uit zijn kindertijd, naast In de ban van de Ring en de Narnia Chronicles. "Het was ons enige duidelijke sci-fi-stuk", zegt DeGraff.

Terwijl DeGraff ernaar streefde om de details zo accuraat mogelijk te houden, zijn dit geen kaarten waarmee u uitstapjes kunt markeren die u zelf kunt maken. De Rimpel in de tijd kaart is stevig verankerd in het fantastische, en het visuele universum dat DeGraff creëert is noodzakelijkerwijs buitenaards, en toont de reis van Murry broers en zussen door de ruimte met hun heksgidsen. "Het was ontzettend leuk om de identiteit van alle verschillende planeten te vinden", zegt hij.

De tesseracten die ze gebruiken om van plaats naar plaats te komen worden afgebeeld als letterlijke rimpels in hun reislijnen. Naast de regels die alle personages representeren, wordt de onheilspellende antagonist van de roman, 'The Black Thing', weergegeven in zwarte spikkels op de kaart. "Het leuke van dit boek is dat je altijd onzeker bent over waar je staat, of de heksen goed of slecht zijn," legt DeGraff uit..

De planeet van Camazotz, die wordt gedomineerd door The Black Thing. Illustrator DeGraff zegt dat hij het centrale hoofdkwartier van de planeet heeft afgeschilderd als 'een squat Empire State Building'.

Elke kaart in uitgezet heeft zijn eigen locatiespecifieke illustraties en kleurenschema. "We wilden iets heel anders en individueels doen voor elk boek", zegt DeGraff over het kleurenpalet. "We werden geleid door te proberen zoveel mogelijk trouw te blijven aan het gevoel van het boek, wat nogal een lastige klus is wanneer je het hebt over de volledige reikwijdte van een roman."

"Er wordt veel tijd besteed om heen en weer te gaan tussen het boek en het stuk", zegt DeGraff. "Ik heb geprobeerd alles zo perfect mogelijk te maken en alles met dezelfde mate van detail te behandelen. Elke boom is net zo belangrijk als elke plaats. "

Dit verhaal verscheen als onderdeel van de tijdweek van Atlas Obscura, een week gewijd aan de verbijsterende bijzonderheden over het houden van tijd doorheen de geschiedenis. Zie meer verhalen van Time Week hier.