Vingernagels hebben een functioneel doel - ze zijn schelpen voor onze vingertoppen - maar ze hebben zeker een vervelende bijwerking.
Dat effect? Het feit dat je ze om de paar weken moet afsnijden. Het maakt niet uit wie je bent, je moet door dit proces gaan waar kleine stukjes van je keratine overal naartoe vliegen omdat je ze in een nagelknipper duwt. Maar de moderne nagelknipper is een vrij recent fenomeen, ruwweg zo oud als het Zwitsers zakmes. Wat betekent dat voor het grootste deel van de menselijke geschiedenis knippen van je nagels een beetje moeilijker was dan je roestige clipper uit de medicijnkast te graven.
De geschiedenis van nagelkoppen blijkt ook verrassend ingewikkeld te zijn, een hygiënische praktijk die soms in bijgeloof werd gehuld, naast een heleboel onbekenden. Wie heeft de alomtegenwoordige moderne nagelknipper uitgevonden? Dat is een feit, om te beginnen, dat we misschien nooit zullen weten.
Rond 1875 begonnen patenten voor de moderne nagelknipper te verschijnen, met de eerste dergelijke trimmer, ontworpen door een man genaamd Valentine Fogerty, hoewel het ontwerp van zijn apparaat het best te omschrijven was als een cirkelvormig nagelvijlstuk in plaats van een keratineclip. Het eerste ontwerp in de bestanden van de USPTO dat ik kon vinden met alles wat met moderne ontwerpen gemeen had, kwam van de uitvinders Eugene Heim en Oelestin Matz, die in 1881 een octrooi kregen voor een tangklem met vingerknoppen. (Tegenwoordig zijn standaard nagelknippers zo gewoon dat octrooien op hen al lang geleden zijn vervaagd, hoewel dat niet heeft weerhouden van het maken van nieuwe variaties, net als met de paraplu. Wie heeft er nooit een nagelknipper willen hebben die automatisch je nagelknipsels opslaat?)
Beide apparaten probeerden een probleem op te lossen dat voor die tijd met ouderwetse messen werd opgelost. Neem het patent voor R.W. Stewart's vinger-nagelschaar, die meer gemeen heeft met het schillen van een appel dan het indrukken van een klem. En als je ooit een scheermes hebt gebruikt om een appel te schillen, zo werden vingernagels gesneden voordat er een aangewezen gereedschap voor was, of je nu een echt mes of een kleine schaar gebruikte. Op basis van mijn onderzoek werden termen als 'knippen' of 'knippen' in het algemeen niet gebruikt om het proces tot de 19e eeuw te beschrijven. Voordien hebben we het beschreven als 'paring'.
Eugene Heim en Oelestin Matz vingernagel clipper-patent van circa 1881. Patentkantoor / Public DomainToch waren tegen het einde van de 19e eeuw bijgeloof over hoe en wanneer vingernagels geslepen heel gewoon. Een artikel gepubliceerd in de Boston Globe in 1889 (hoewel gecrediteerd aan de New York Sun), merkte op dat een bijgeloof uit die tijd was dat mensen hun vingernagels in het weekend niet konden knippen uit angst dat dit zou kunnen leiden tot.
"Het is niet leuk om de vingernagels op vrijdag, zaterdag of zondag te knippen," verklaarde het artikel. "Als je de vrijdag afsnijdt, speel je in de hand van de duivel; op zaterdag vraag je teleurstelling, en op zondag heb je de hele week pech. Er zijn mensen die allerlei sombere voorgevoelens hebben als ze op een of andere manier verstek laten gaan en die al het ongemak van overwoekerde vingernagels eerder zullen opbrengen dan na donderdag te snijden. "
(Laten we eerlijk zijn: dit bijgeloof zuigt. Een veel beter bijgeloof: het idee dat witte spikkels op de vingernagels tot geluk zouden leiden.)
Maar al dit geroezemoes over mesmessen en bijgeloof geeft ons slechts twee eeuwen terug. Waar gaan we daarna heen?
Welnu, omdat we niet veel steun hebben voor veel van deze historische dingen, is literatuur een behulpzame vriend. In 1702, bijvoorbeeld, de Ierse toneelschrijver George Farquhar The Twin Rivals verwijst naar nagels.
"... ik vond nog een heel melancholische vergelijking van haar nagels door Rosamond's vijver," volgens een passage, "en een paar kreeg ik bij de Checker Alehouse in Holboure; de twee laatstleden kwamen gisteren naar de stad in een Weft-Country Waggon. "
Als we verder gaan, weten we een paar andere dingen over vingernagels, zoals het feit dat hoe langer je nagels waren tijdens de Chinese Ming-dynastie, hoe minder waarschijnlijk het was dat je hard werkte. Maar onze interesse in goed verzorgde vingernagels komt van nog verder terug: de oude Romeinen, om specifiek te zijn.
De Romeinse dichter Horace zoals geportretteerd door Giacomo Di Chirico in de 19e eeuw. Giacomo Di Chirico / Public DomainNogmaals, het bewijs komt uit de literatuur. De satiricus Horace heeft herhaaldelijk vingernagels in zijn werken aangeraakt. In productie satires, 35 B.C. gedateerd, kwam Horace met het idioom om zijn nagels uit nervositeit te bijten (of zoals hij het zei, met enige modernisering, "... in de compositie van verzen, zou hij vaak zijn hoofd hebben gekrabd, en beet op zijn nagels.“)
Maar een later werk, het eerste boek van brieven (circa 20 voor Christus), biedt de grootste historische hint. In een passage waarin hij een veilingmeester introduceert, verwijst hij ook naar het proces van nagelknipsel in oude kapperswinkels. Een moderne referentie van Poëzie in vertaling:
Philippus, de beroemde advocaat, een zowel resoluut
En energiek, op weg naar huis van het werk, om twee uur,
En klagen, op zijn leeftijd, over de Carinae
Zo ver weg zijn van het Forum, toen hij het zag,
Een kaalgeschoren man, zei hij, in een lege kapper
Booth, zakmes in de hand, rustig zijn nagels aan het schoonmaken.
Ook in de tijd van Horace was het een cruciaal moment in de geschiedenis van de nagellak. De Egyptische farao Cleopatra, die leefde tussen 69 en 30 voor Christus, stond bekend om het gebruik van het sap van hennaplanten om haar nagels in een roestrode kleur te schilderen - en vanwege de sociale code van die tijd was ze een van de weinigen om te verven haar nagels rood.
Gaat zelfs verder terug, er is een verwijzing naar het trimmen van vingernagels in het Oude Testament, Deuteronomium 21:12, vol met sommige oude genderpolitiek. Per de vertaling van de New American Standard:
Wanneer je ten strijde trekt tegen je vijanden en de HERE, jouw God, hen in jouw handen geeft en je hen gevangen neemt, en onder de gevangenen een mooie vrouw ziet, een verlangen naar haar hebt en haar als een vrouw voor jijzelf, dan moet je haar naar huis brengen, en ze zal haar hoofd scheren en haar nagels knippen.
Dus een schriftelijke bevestiging van vingernagel-trimmen die dateert uit, grofweg, de achtste eeuw voor Christus - lang voordat Valentine Fogerty's bestaan.
Maar laten we zeggen, na het lezen van dat alles, ben je meer geïnteresseerd in waar nagel knippen is gaand, in plaats van waar het is geweest.
Eenvoudig gezegd, de clipper is de afgelopen jaren op enkele rare manieren geëvolueerd, waaronder:
Gigantische handgrepen: Hebben uw teennaaktangen een sterke grip nodig zodat ze niet uit uw handen vallen? Als dat zo is, kan de goed beoordeelde Bezox Precision Teennagel Clippers uw ticket zijn. Misschien zijn ze overdreven, maar dat geldt ook voor je teennagels.
Een rotatiebeurt: Een van de problemen met standaard vingernagelclippers is dat de ene hand vaak sterker is dan de andere, wat betekent dat wanneer je niet-dominante hand snijdt, hij eerder zal glijden, waardoor hij meer kans heeft om een spijker te buigen. Een mogelijke oplossing het probleem komt in de vorm van een roterende nagelknipper, die de klembeweging op zijn kant draait.
De patenttekening voor de Antioch Clipper. Patentkantoor / publiek domein van de Verenigde StatenEcht lange tondeuse: De eerste twee items op een gekke manier combineren, is de Antioch Clipper, een apparaat dat in 2011 is geïntroduceerd om het mogelijk te maken om teennagels te knippen zonder dat het in de taille buigt - wat in sommige gevallen nuttig kan zijn, maar leent zich voor een ontwerp dat is het best omschreven als een combinatie van een nagelknipper en een tang.
Echt dure tondeuse: Heb je echt 's werelds beste nagelknipper tot je beschikking, zoals de Khlip Ultimate Clipper zichzelf beschrijft? Misschien niet, hoewel het "u meer controle en hefboomwerking geeft bij het knippen van uw nagels" vanwege het bekroonde ontwerp. EEN Gizmodo review zegt echt alles: "De Klhip Ultimate Nail Clipper is uiteindelijk maar heel duur."
Elektrisch gaan: De Vanrro V1, een futuristische nagelknipper, is op zoek naar ondersteuning op een crowdfunding-site, hoewel de term clipper eigenlijk een verkeerde benaming is - het is echt een spijker-slijpmachine, een soort van soort die ze verkopen voor honden. Maar de poging heeft tot nu toe slechts $ 210 ingezameld, en een soortgelijke inspanning werd afgesloten zonder voorafgaande kennisgeving van welke maand dan ook. Hé, in ieder geval ondersteunen de clippers IFTTT niet.
Maar misschien is het echte probleem niet de tondeuse, maar dat je niet weet hoe je je nagels op de juiste manier moet knippen, om er zeker van te zijn dat ze zelfs helemaal rond zijn. Gelukkig is daar genoeg advies over.
"Kijk naar alle tien nagels en kies de kortste, of die met de kleinste hoeveelheid 'wit' aan het uiteinde," merkt Deborah Lippmann op als celebrity-manicure, in een artikel op GQ. "Gebruik die spijker als een referentie om te zorgen dat alle spijkers in een uniforme lengte en vorm worden bewaard."
Lippmann raadt ook aan om een echte emory-plank op je nagel te gebruiken, je nagelriemen recht te behandelen om nijnagels te voorkomen en een laagje "wit" bovenaan de nagel achter te laten.
De best uitziende vingernagels zijn met andere woorden niet gesneden met iets bijzonders, het zijn alleen degenen met de meeste TLC.
Er verscheen oorspronkelijk een versie van dit bericht Verveling, een tweewekelijkse nieuwsbrief die op jacht gaat naar het einde van de lange staart.
