Brown verdeelt zijn tijd tussen zijn buitenpost in Tampa en de plaats waar zijn hart echt lijkt te liggen, Key West. In een helder Hawaiiaans shirt en korte broek die armen en benen laten zien die regelmatig door de zon van Florida worden gebakken, kan zijn blik nauwkeurig worden omschreven als iets als een moderne eilandpiraat.
Bijna elke vierkante centimeter van de ruimte van Hong Kong Willie herbergt een kunstwerk, een versierd stuk afval of een ander gevonden voorwerp. De muren zijn bedekt met oude boeien, elk knooppunt geschilderd met een uniek ontwerp. Onder een oude stoel ligt een stapel clip-on pagers. In de hoek van de tuin staat een skelethelikopter, bedekt met lichtslingers; naast die torens wat lijkt op een kolossale kerstboom gemaakt van diezelfde kreeftenboeien. Zelfs de asfalt oprit is bedekt met splatters van heldere verf, zodat het er beter uitziet op Google Earth, volgens Brown. "Alles is kostbaar", zegt hij, een samenvatting van het ethos van hergebruik, heruitvinding en verbeelding, zijn unieke attractie langs de weg belichaamt.
Als Hong Kong Willie, een bijnaam die Brown zelf soms aanneemt, klinkt als het liefkozingen van een kunstgalerie en een afvalberg aan zee, komt dat omdat het zo ongeveer is. Brown, die zegt dat hij "een kunstenaar is geboren", is al sinds jonge leeftijd gevormd door zowel creativiteit als rommel. Nu, in zijn jaren zestig, zegt Brown dat zijn vader ooit een stuk van het land van zijn familie aan Hillsborough County heeft geschonken, zodat het kan worden gebruikt als een broodnodige stortplaats, maar dit geschenk nooit werd gecompenseerd of erkend. Toch groeide Brown op en verkende de stortplaats, op zoek naar schatten. Omringd door wat de meeste mensen als rommel beschouwen, ontwikkelde hij een speciale waardering voor dingen die worden weggegooid. "Ik moest op planken schilderen," zegt hij.
Toen hij acht jaar oud was, nam Brown een kunstles waarin zijn leraar deelde dat ze veel vrijwilligerswerk had gedaan in Hiroshima. Het leren dat er in Hiroshima een sterke lokale traditie was van het draaien van voorwerpen in kunst, dit had ook een impact op Brown. Diezelfde leraar vertelde hem later dat ze Azië uit Hong Kong had verlaten, en deze kleine facto leidde blijkbaar tot zijn goedkeuring van de naam Hong Kong Willie. Ze heeft ook een passie voor kunst doorgegeven. Brown zou uiteindelijk een carrière in de technologische industrie beginnen, maar sindsdien is hij teruggekeerd naar zijn artistieke wortels.
Bovenop een van de kleine structuren op het land van Brown bevinden zich grote, hergebruikte letters die 'kunststation' zeggen, maar deze plek kan echt niet voor iets anders worden aangezien. Toen Brown de locatie van Hong Kong Willie voor het eerst vestigde, zegt hij dat er een collectief van vijf kunstenaars aan het project werkte, maar nu wordt de levende galerij gerund en alleen door hem en zijn vrouw Kim geleverd. Binnen in het kunststation barst de ruimte. Een van de kenmerkende items van Hong Kong Willie zijn ruige stukken lokaal geproduceerd afvalhout en planken die Kim siert met kleurrijk beschilderde werken. Er zijn vogels, strandtaferelen, abstracte vormen en andere ontwerpen die onmiskenbaar Floridian zijn.
Naast de planken is de ruimte bezaaid met een verscheidenheid aan creaties, waaronder geschilderde jutezakken, snuisterijen gemaakt van schelpen, gevormde glazen flessen en oude schoenen geplakt aan de muren. Het concept dat elk object of stuk media van waarde is en kan worden gerecycled tot kunst, is de drijvende kracht achter Hong Kong Willie.
Bijna alles in Hong Kong Willie's is ook te koop, van willekeurige stukjes koraal tot de weelderig versierde planken die de muren bedekken. Oude colaflessen gevuld met zand en schelpen, met "Beach-front Property, Tampa, Florida" erop geschreven, gaan voor $ 4,95. De lijnen tussen kitsch, eigenzinnigheid, commercie en milieubewustzijn lopen hier samen. Brown zegt dat stukken Hong Kong Willie kunst voor $ 175.000 of meer hebben verkocht. Eén artikel in hun Etsy-winkel, geschilderd door Kim, staat vermeld voor $ 98.000.
Brown zegt dat ze het meeste van dat soort geld geven aan liefdadigheid, de lichten aanhouden door "Red Wiggler" -wormen te verkopen voor gebruik bij composteren of als visaas..
Op een dag, zegt Brown, sluit hij de winkel en gaat hij voorgoed naar Key West. Tot die tijd staat Hong Kong Willie als een baken van roekeloze creativiteit en waardering voor de schatten die de meeste mensen gewoon weggooien.