Thomas Edison was een vroege adoptant van het woord 'Bug'

In 1878 kwam de ster van Thomas Edison in de lift. Een paar jaar eerder, toen hij zijn quadruplex-telegraafontwerp verkocht - een industrie-veranderende innovatie die vier signalen toestond om over één draad te gaan - had hij de opbrengst gebruikt om zijn laboratorium te bouwen in Menlo Park, New Jersey. Snel genoeg begon hij aan zijn gloeilamp en de filmcamera, het werk dat hem tot een van Amerika's meest geprezen wetenschappers zou maken. Maar al kranten begonnen hem als een genie te begroeten, nadat hij de fonograaf in 1877 debuteerde.

Nu richtte Edison zich echter op het verbeteren van de telefoon - een taak die hij op zich nam voor Western Union, die gretig was om het nieuwe communicatiebedrijf van Alexander Graham Bell te bevechten. In maart schreef Edison aan William Orton, de president van Western Union, om hem op de hoogte te houden van een gesprek dat ze persoonlijk hadden gehad over een nieuw telefoonontwerp:

"Je was gedeeltelijk correct, ik vond wel een 'bug' in mijn apparaat, maar dat zat niet in de telefoon zelf. Het was van het geslacht 'callbellum'. Het insect lijkt voorwaarden te vinden voor zijn bestaan ​​in alle oproepapparatuur van telefoons. "

Deze brief, die volgende week op Swann Galleries wordt geveild, is een van de eerste voorbeelden van dit gebruik van 'bug', om een ​​probleem met technologie te beschrijven.

Thomas A. Edison's brief aan de Western Union President William Orton, 1878. Hoffelijkheid van Swann Auction Galleries

Dat muntgeld wordt soms toegeschreven aan admiraal Grace Hopper van de Amerikaanse marine, die in 1947 een echte bug (een mot) vond op een Mark II-computer. Ze plakte de mot in een logboek en schreef ernaast: "Eerst een geval van een gevonden bug."

Maar in de jaren 1940 was dit type bug al bekend. Edison begon de term in de jaren 1870 te gebruiken, terwijl hij aan de quadruplex-telegraaf werkte, die een "bug-trap" nodig had om goed te werken. In 1878 was het onderdeel van zijn lexicon geworden: hij gebruikte het vaak in zijn schrift en begon de term buiten zijn eigen laboratorium te verspreiden, naar mensen zoals Orton..

Orton hield de brief van 1878; het kwam naar Swann Galleries als onderdeel van een groter landgoed dat ook het ontwerp van een contract tussen Edison en Western Union omvatte. De "callbellum" -bug waarnaar Edison verwees was waarschijnlijk in de draden die de ontvanger en zender met elkaar verbonden, zegt Marco Tomaschett, een specialist van Swann Galleries.

Op dit moment in zijn carrière werd Edison geïnvesteerd in het onderhouden van een sterke relatie met Western Union, een belangrijke bron van inkomsten voor hem.

"Hij schreef niet altijd zo, maar hij probeerde een goede indruk te maken - hij staat op het punt om opnieuw te onderhandelen over zijn contact", zegt Tomaschett. "Hij wil een goede indruk maken. Maar hij is beroemd, dus het is niet alsof hij kruipt. Hij heeft nogal wat invloed. '

Uiteindelijk bedacht Edison de bug in de telefoon. Western Union gebruikte zijn werk, samen met ontwerpen van andere uitvinders, om de telefonische wachttijd van Bell Telephone op deze nieuwe technologie uit te dagen. De twee communicatiebedrijven vochten jarenlang in de rechtszaal over de telefoon, totdat Bell Telephone triomfantelijk wegliep. Tegen die tijd was Edison bezig met een nieuw gevecht - de zogenaamde 'War of Currents' die bepaalde hoe elektriciteit over draden naar huishoudens in Amerika zou stromen.