Pterodactylen waren ooit de grootste dieren om het luchtruim te laten stijgen, maar een asteroïdebotsing in het huidige Mexico leidde tot een massale uitsterving aan het einde van het Krijt, die hen vernietigde. Men dacht dat hun bevolking tot op dat moment al in verval was. De nieuwe bevinding suggereert echter dat de pterodactylpopulatie niet afnam voorafgaand aan de asteroïdebotsing, maar eerder florerend.
"De Marokkaanse fossielen vertellen het laatste hoofdstuk van het verhaal van de pterosauriërs - en ze vertellen ons dat pterosauriërs de hemel boven het land en de zee domineerden, zoals ze de afgelopen 150 miljoen jaar hadden gedaan", zei onderzoeksgroeplid Brian Andres van de Universiteit van Texas in een interview.
Om deze grote reptielen te laten vliegen, hadden ze lichte skeletten en holle buisachtige botten nodig om de juiste aerodynamica te bieden. "Maar helaas, dat betekent dat deze botten kwetsbaar zijn, en dus bijna geen overleven als fossielen," zei de hoofdauteur van de studie Dr. Nick Longrich.
Op basis van dit beperkte fossielenbestand geloofden paleontologen lang dat de pterodactylpopulatie tijdens het krijt uitsterft. Blijkt dat pterodactylen leefden over ecologische zones, van Mexico tot Marokko, en waren zeer divers in snavelvorm, neklengte en grootte.
"Ik geloof dat er nog veel meer soorten te vinden zijn," zei Longrich.