Hoe de Capones hun zaak in de zuivelindustrie krachtig hebben bewapend / Al Capone

In de legende en in de literatuur wordt Al Capone vaak als een sluwe bootlegger en een gangster benoemd. Maar de neiging van Capone voor zuivelproducten heeft mogelijk niet alleen invloed gehad op de kaas die in enkele pizzabeugentypes van New York City staat, maar zou ook hebben bijgedragen aan het vormgeven van het labelsysteem van de industrie zoals we dat nu kennen..

Het achttiende amendement verbood de verkoop, productie en het transport van alcohol tijdens het korte, onsuccesvolle verbodsperiode van de Verenigde Staten, dat liep van 1920 tot 1933. In die tijd stroomde de alcohol echter meer dan ooit, dankzij een illegaal web van corruptie en bootlegging ingeluid door mobsters zoals Capone. Alcoholbeperking had hem niet alleen buitengewoon rijk gemaakt, maar het vestigde hem ook als de heersende kingpin van Chicago's georganiseerde misdaadnetwerk, dat ook gok- en prostitutie-rackets omvatte.

Capone's interesses waren echter niet alleen gedegradeerd tot alcohol. In de vroege jaren 1930 breidde hij zijn rijk uit het Midwesten uit door samen met zijn broer en andere gangsters stappen te zetten om een melkverwerker, Meadowmoor Dairies, Inc., over te nemen. Volgens het Douglas County Museum of Illinois was de drukte dat Ralph Capone in de buurt van Wisconsin Wisconsin in melk zou verschepen, wat goedkoper was. Ze bottelden het vervolgens in de faciliteiten van Meadowmoor. Op die manier konden de Capones de lokale vaste zuivelprijzen omzeilen en ook de melkboerenunie tegenhouden om alleen lokale melk te verdelen. De voormalige politieman uit Chicago en de maffia-medewerker Fred Pascente bevestigen dit in zijn memoires, waarin wordt uitgelegd hoe Meadowmoor "eigenlijk een frontorganisatie van Capone was, ontworpen om het heersende melkkartel van de stad te ondermijnen."

De melkunie probeerde op zijn beurt de werking van de Capones helemaal te stoppen, wat leidde tot wat Pascente noemt "de daaropvolgende melkoorlogen." Het conflict leidde uiteindelijk tot mom-en-knalverkopers, die niet konden concurreren met de Capones ' bereik en extra spieren van hun eigen teamsters. Het hielp niet dat Al's bemanning naar verluidt de president van de melkunie had gekidnapt, vervolgens het losgeld gebruikte om Meadowmoor te kopen en het aan hun advocaat, William Parrillo, schonk. Geen van de Capones werd blijkbaar geconfronteerd met beschuldigingen van deze specifieke situatie, hoewel Al rond die tijd werd opgesloten wegens inkomstenbelastingontduiking.

Capone's interesse in het persen van de melkindustrie voor alles wat het waard was, is volgens geruchten een altruïstische oorsprong. Conflicterende verhalen beweren dat Capone of zijn broer Ralph was ontroerd door een verhaal over een familielid - of was het de zoon van een familievriend? - die ziek was geworden na het drinken van vervallen melk. In die tijd had de zuivelindustrie maar weinig indicatoren voor de kwaliteitscontrole van hun producten, vooral als het erom ging te weten wanneer melk slecht ging.

De zonnige versie van dit verhaal is dat Capone, die door sommigen als de held van een soort gewone man werd gezien, medelijden kreeg met de onwetende consumptie van slechte melk door kinderen en aandrong op veiligheidsdatums op etiketten. De Alcatraz-gevangenis erkent in zijn historische pagina's dat Capone, misschien wel hun beroemdste, banjo-spelende bewoner, "lobbyde voor het daten van melkflesjes om de veiligheid van de kinderen van de stad te waarborgen" aan de gemeenteraad van Chicago. In zijn boek De outfit, maffia-historicus Gus Russo meldt dat de vrienden van Capone het stadsbestuur inderdaad sterk hebben bewapend in het afdwingen van een definitie voor klasse A-melk, tot het punt waarop inferieure kwaliteiten niet binnen de stad konden worden verkocht. Ze hielpen ook een gedateerde melkverordening goed te keuren, die "moeders in staat stelde de gezondheid van hun kinderen te beschermen door de opgenomen melk te screenen." Het is nog steeds onbevestigd als capone's schreeuwwerk definitief leidde tot de strengere etiketteringsrichtlijnen van de industrie. Maar de kleindochter van Ralph Capone, Deirdre, benadrukt dat het lobbywerk van haar grootvader niet alleen de oorzaak was dat de zuivelindustrie de botteldatum op melk begon te slaan, maar hem ook de bijnaam 'Flessen' opleverde.

De realiteit is waarschijnlijk dichterbij: de ondernemende Capone-broers zagen dollartekens in het gebrek aan controles van de zuivelindustrie op de melkproductie en -distributie. Het gerucht ging dat de industrie zo winstgevend en onaangesproken leek dat Capone ooit tegen zijn medewerkers zei: "Eerlijk voor God jongens, we hebben altijd al verkeerd gespeeld!"

Terwijl Meadowmoor de Richard Martin Milk Company werd in de jaren zestig, kan de impact ervan zelfs groter zijn dan we ons realiseren. De late onderzoeksjournalist Jonathan Kwitny meldde dat Capone's hand in de zuivelindustrie ook betekende dat New York pizzeria's moesten gebruiken wat de Village Voice beschreven als "zijn rubberachtige maffia kaas." Dat is een verre schreeuw van de kaas die Napels immigranten hadden gemaakt sinds het begin van de 20e eeuw, toen ze aankwamen in New York.

Zoals het boek van Kwitny in 1981, Vicious Circles: The Mafia in the Marketplace, onthuld, het distributiesysteem voor de kaas dat verkrijgbaar was in een aantal pizzeria's in New York kon worden teruggevoerd tot Meadowmoor en Capone's, eu, licht suggestie dat deze pizzeria's de laag-vochtige kaas van zijn melkveebedrijven in Wisconsin gaan gebruiken. De legende gaat dat als lokale, ouderwetse gewrichten hun eigen mozzarella slingerden, ze dat konden zolang ze geen individuele plakjes serveerden. De luifel in John's Pizzeria, in Manhattan, waarschuwt nog steeds voor "geen plakjes", en het is niet omdat ze totale killjoys tegen plakjes zijn. Ze gebruikten het blijkbaar als een teken dat ze de regels van de menigte volgden en wilden dus niet worden beschaamd.

Het stukje 'geen plakjes' is misschien een maffia, maar de menigte die mensen over mozzarella schudt, is bekend. Joseph Bonanno, een maffia-peetvader, had Grande gedeeltelijk in eigendom, een kaasbedrijf gevestigd in Fond du Lac, Wisconsin. Dat was ook de handvol melkveebedrijven van Capone. In een rapport uit maart 1980 van de Pennsylvania Crime Commission staat dat Bonanno 'begin jaren veertig een samenzwering op touw heeft gezet om de kaasmakerij in de Verenigde Staten te controleren' en dat op dat moment 'hij en zijn medewerkers de leiding hadden over de activiteiten van de grootste en meest welvarende kaasbedrijven. "

Maar zoals Antonio Nicaso, een auteur en autoriteit over de georganiseerde misdaad, heeft verteld munchies, De rol van Capone heeft hier belangrijke implicaties. "Al Capone was een van de eersten die kaas en andere ingrediënten aan bedrijven heeft opgelegd", zegt hij. "Vroeger vroegen ze elke maand plaatsen als pizzeria's voor 'topgeld'." Het beleid van Capone en Bonnano verlegde een trend en met de tijd is steeds meer georganiseerde misdaad het gebied van "agro-maffia" binnengetrokken. voor beschermingsgeld suggereren ze vaker dat ze mob-gecertificeerde ingrediënten gebruiken - of anders.

Toch blijven er veel "maybes" bestaan als het gaat om de Capones en alle dingen zuivels. Misschien hebben de law-shirking brothers meegeholpen aan het bottlenderdatasysteem dat tegenwoordig alom tegenwoordig is in de zuivelindustrie in de Verenigde Staten, misschien ook niet. En misschien zijn de kenmerkende kleverige kaassoorten van New York City pizzeria's begonnen als eigenaars die dwangbaas zijn. Hoe dan ook, zuivel is nog iets anders om te overwegen omdat de legendarische levens van Capones (en vooral lange rapbladen) nog steeds groot in het publieke bewustzijn opdoemen.

Gastro Obscura bestrijkt 's werelds meest wonderbaarlijke eten en drinken.
Meld je aan voor onze e-mail, twee keer per week afgeleverd.