Kun je alle zeemonsters in deze 16e-eeuwse kaart vinden?

De wezens afgebeeld op het land in de 16e-eeuwse Carta Marina zijn niet bijzonder ongewoon: de landerijen van de kaart bevatten ridders te paard, wilde zwijnen en beren die bomen beklimmen. De westkant van de kaart vertoont echter een veel fantasievoller scala aan dieren in het wild.

Cartograaf Olaus Magnus creëerde de Carta Marina tijdens zijn verblijf in Rome, tussen 1527 en 1539. Magnus kwam oorspronkelijk uit Zweden en koos ervoor om de Scandinavische landen op zijn kaart te zetten. De Carta Marina was in die tijd een van de meest precieze afbeeldingen van welk deel van Europa dan ook - hoewel de afbeelding van de oceanen niet zo nauwkeurig was.

De noordelijke zeeën op de kaart zijn tot de rand gevuld met allerlei soorten watermonsters. Sommige kaarten van het tijdperk beeldden draken af ​​om metaforisch onzekerheden of gevaren in een regio aan te duiden. Maar de mythologische zeedieren van de Carta Marina dachten dat ze echt bestonden op het moment dat Magnus ze tekende. Hij identificeerde elk wezen zelfs in de sleutel van de kaart. Je kunt hieronder een aantal van hen nader bekijken.

Nietsvermoedende zeilers koken een maaltijd op een zeemonster voor de kust van IJsland.

Magnus beschreef dit wezen als een walvis waarvan de huid op het zand aan een kust leek. Een Engels schip is afgebeeld als een anker te hebben gelegd op de walvis, en twee onwetende zeilers koken een maaltijd op de romp.

Zeilers proberen aanvallende zeemonsters weg te jagen met angstaanjagende geluiden en lege tonnen.

Net onder IJsland biedt de Carta Marina een merkwaardig gezicht: een zeeman aan boord van een schip, die op de trompet speelt voor twee zeemonsters. De geluiden, samen met de afgebeelde lege vaten, hadden een zinloze poging kunnen zijn om de aanvallende beesten weg te jagen.

Een levendig rood zeeslang omhult een schip dat te dichtbij kwam voor comfort.

Magnus legde uit dat de angstaanjagende zeeslang hierboven meer dan 200 voet lang en meer dan 20 voet dik was, en leefde voor de kust van Bergen, binnen zijn grotten en holtes.

De beruchte Leviathan verschijnt aan de westelijke rand van de kaart.

Een van de meer herkenbare vormen op de Carta Magna is de Leviathan, een zeemonster dat sinds de oudtestamentische dagen is gedocumenteerd. Op de kaart wordt alleen het hoofd van het wezen uit de zee weergegeven, maar Magnus beschrijft de hele lengte om meer dan 300 voet lang te zijn.

Als varkens konden zwemmen ...

Als varkens kunnen zwemmen, is dit hoe ze eruit zouden zien. Onder de Leviathan bevindt zich een "monsterlijk varken" waarvan wordt beweerd dat het in 1537 in de Noordzee is gespot.

... en als uilen niet konden vliegen.

Men kan nauwelijks voorbijgaan aan deze bizarre zwemmende uil, de xiphias, die wordt aangevallen door een neushoornachtig schepsel dat schepen zinkt door onder hen te zwemmen en in hun scheepsrompen te snijden.

Ambergris is zelfs vandaag nog een zeer waardevolle substantie.

Dit is technisch gezien geen monster, maar eerder een absurd fenomeen. Deze groene brokken vormen een groot deel van de amber, een zeer gewaardeerde mix van walvisuitwerpselen en uitwerpselen die vandaag nog steeds voor exorbitante prijzen worden verkocht.

Map Monday belicht interessante en ongewone cartografische bezigheden van over de hele wereld en door de tijd heen. Meer lezen Maandag berichten posten.