Wild Poinsettia kan 8 voet lang worden / landbouw

De poinsettia, een roodbladige plant die overal rond de kersttijd verschijnt, kwam voor het eerst in de late 1820 naar de Verenigde Staten. Zoals veel Thanksgiving-artikelen van Amerika is de kerstster een immigrant uit Mexico, waar hij de flor de noche buena, de kerstnachtbloem. In de VS noemen we het poinsettia naar de man die het hier bracht, Joel R. Poinsett, die naar het zuiden was gestuurd als speciale afgezant nadat Mexico zijn onafhankelijkheid van Spanje had gewonnen.

De plant die Poinsett tegenkwam, zou niet noodzakelijkerwijs hebben uitgezien als de korte en bossige plant die binnenplaatsen binnendringt. In het wild kunnen poinsettia uitgroeien tot een lange en ranke boom, tot acht voet lang, met brandende rode bladeren. Het is een oogverblindende plant, zoals de wetenschappelijke naam aangeeft-Euphorbia pulcherrima, de mooiste plant in het geslacht Euphorbia.

Poinsett stuurde knipsels terug om te groeien in een kas in South Carolina en zou jarenlang exemplaren delen met vrienden en botanische tuinen. Maar het was pas in de jaren 1960, met de steun van de regering en een Californische boer met een voorliefde voor promotie, dat de poinsettia werd herbouwd voor massaproductie.

Tegen die tijd was de plant in Amerika ook een symbool van Kerstmis geworden, en poinsettia zouden verschijnen in chique lobby's en andere openbare plaatsen als een teken van het seizoen. De planten duurden slechts enkele dagen voordat hun bladeren verwelken en zouden vallen. Ze waren temperamentvol, moeilijk om te laten bloeien op precies het juiste moment om naar de markt te gaan.

Voor H. Marc Cathey was dat een uitdaging. Als een tuinbouwer voor het Amerikaanse ministerie van landbouw, was het een onderdeel van Cathey's taak om planten te maken die telers konden verkopen - om markten te helpen creëren voor planten waarvan mensen niet eens wisten dat ze wilden kopen. Terwijl hij onderzocht welke chemische stoffen de plantengroei reguleerden (een relatief nieuw veld in die tijd), vond hij een paar stoffen die de poinsettia eerst klein en bossig zouden houden, een compacte plant die geschikt was voor een huis in plaats van een boom die geschikt was voor de plant. wild. Hij ontdekte ook een truc om de planten uit de bloei te houden: elke nacht, vanaf 23:00 uur. tot 1 uur 's morgens, zou hij de planten elke minuut met drie seconden licht laten flitsen, wat hen genoeg zou verwarren dat ze hun bloemenvuur zouden houden.

Tegelijkertijd werkte een familie van poinsettia-boeren in Californië aan de ontwikkeling van planten die beter binnenshuis zouden staan en die langer zouden bloeien. De familie Ecke richtte zich eerst op de poinsettia in de jaren 1910, toen pater familias Albert Ecke zich uitsluitend in poinsettia specialiseerde. Zijn zoon, Paul Ecke, Sr., groeide de bedrijven uit tot een grote poinsettia-operatie, en in de jaren zestig drong zijn kleinzoon, Paul Ecke Jr., zijn vader aan om te moderniseren, kassen te installeren, stekken te verkopen in plaats van volgroeide planten, en een fokprogramma starten om meer commerciële planten te maken.

Tegen het einde van het decennium was de fabriek volledig omgevormd tot het commerciële product van vandaag en begon de populariteit ervan te groeien. Tegen 1986 stak het de chrysanthemum uit als de best verkopende bloeiende plant in Amerika (een plek die hij tientallen jaren lang bewaarde tot hij eind jaren 2000 door orchideeën werd uitgerold). In de komende decennia zou poinsettia $ 200 miljoen industrie worden, tot de grote triomf van de familie Ecke. Op een gegeven moment begon 90 procent van alle verkochte poinsettias te leven op de Ecke Ranch.

Tegenwoordig is het mogelijk poinsettia in allerlei kleuren te kopen, met bladeren van oranje, lichtgroen of een romig gemarmerd roze. Maar de klassieker is nog steeds de laaiende rode plant die voor het eerst de aandacht trok van Joel Poinsett. Als je in het juiste klimaat leeft, zou je zelfs kunnen overwegen poinsettia te planten en het te laten uitgroeien tot zijn volle glorieuze hoogte - zelfs als het alleen zijn beste tonen van bladeren en bloemen voor een kort moment laat zien, net voor Kerstmis.