Een eerbetoon aan Bob Carr, autodidactische kunstenaar, filosoof en atlasinspiratie / gedenktekens

In januari 2019 stierf kunstenaar en held van Atlas Obscura, Bob Carr, op 80-jarige leeftijd. Gedurende 15 jaar verwelkomden Bob, zijn vrouw Elizabeth en hun dochter Zena bezoekers in de Sky Village Swap Meet in Yucca Valley, Californië, net buiten Joshua Boom. Bob was het meest bekend in de laatste jaren van zijn leven voor de mysterieuze, verrukkelijke structuur in het hart van de zeven hectare grote vlooienmarkt.

Bekend als de Crystal Cave, het was een handgebouwde grot gemaakt van kippengaas, 1.500 blikjes sproeischuim, verf en talloze snuisterijen en curiositeiten. Het was klein, ongeveer zo groot als een inloopkast, maar binnengaan in het voelde alsof je een alternatief universum van caleidoscopische kleuren, miniatuurbomen en geologische formaties binnenstapte. Een loopende stroom, glimmende kristallen en bemoste richels vulden het interieur.

Ik ontmoette Bob voor het eerst in het voorjaar van 2018, toen ik mijn toen drie jaar oude zoon naar de Kristalgrot bracht. De grot heeft indruk op ons gemaakt - en Bob ook. De piepkleine stromende waterval, koivissen en vochtige binnenkant leken mijn zoon te hypnotiseren. Hij wilde nooit weggaan. Bob had de grot niet voor kinderen gemaakt, precies, maar hij hoopte dat het een kinderlijke ervaring van verwondering in ons allemaal zou veroorzaken. Bob zelf had dat effect ook. Op bijna elke willekeurige dag was hij er om bezoekers te begroeten, hen de grot in te leiden (slechts twee tegelijk) en een beetje mystieke wijsheid te bieden. Toen hem werd gevraagd wie de grot bouwde, vond Bob grote vreugde door te zeggen: "Dat deed je!", Gevolgd door een enorme grijns en een gekakel. Hij zwoer dat zijn artistieke inspiratie afkomstig was van de bezoekers zelf. "Van jou, door mij, naar jou", was zijn motto.

Een van Bob Carrs kenmerkende eigenschappen was zijn sluwe gevoel voor humor. Nadat ze de grot hadden gezien, vroeg Bob de bezoekers of ze de 'website' hadden gezien. Door verwarde blikken leidde hij ze zachtjes achter een fluwelen gordijn naast de grot. Binnen was een donkere kamer vol wierookrook, gladde jazz en reusachtige schuimspinnen die op enorme handgemaakte webben hingen. Dat was zijn website.

Met zijn cowboyhemd, lange witte baard en enkele zichtbare tand had Bob het perfecte uiterlijk van een goudzoeker uit het Oude Westen. Maar in gesprek was hij een vrolijke filosoof, een woestijnmysticus en een sissende sluipwesp. Het was niet alleen dat ik in vervoering was gebracht door Bob, iedereen die hem ontmoette, kwam weg met een glimlach en een zekere mate van diepgang. Zoals bezoeker Christian Camargo op Instagram schreef: "de bodhisattva van de hoge woestijn zal zeer gemist worden."

De details van het leven van Bob zijn moeilijk vast te pinnen - hij was meer een grote vraag dan kleine jongens - maar het was een moeilijke weg en hij was altijd vastbesloten om die cycli van mishandeling en alcohol die zijn familie hadden gedefinieerd te doorbreken hij zei. Dus wijdde hij zijn leven aan het vinden en verspreiden van geluk. Op de Sky Village Swap Meet was hij als een vader en een gids voor velen, en hoewel het een commerciële onderneming is, was het ook een soort uitgebreide familie. Hij verwelkomde elke trage bezoeker, inclusief mijn zoon, erin.

Toen ik eindelijk mijn zoon ervan overtuigd had dat het tijd was om te gaan, boog Bob zich naar hem toe en zei: "Je hebt dit ongelofelijke geschenk gekregen. Weet je het niet? "Op dat moment wisten we het.

Er is een juweel in het hart van de Sky Village Swap Meet. Moge het voor eeuwig schijnen.

In de zomer van 2018 had ik het geluk om een paar dagen met Bob door te brengen voor een radioserie op National Public Radio's Alles bij elkaar genomen. We hebben met gewerkt Alles bij elkaar genomen opnieuw op een ander radioverslag om zijn overlijden te markeren.