Pas in 1973 kwam de eerste archeoloog, James M. Adovasio, eindelijk naar de accommodatie om de site goed te graven. Toen het werk begon, was Adovasio geschokt door wat hij ontdekte. Dit was geen gewone Indiaanse site. In feite was het ouder dan alle andere sites in de Nieuwe Wereld, daterend tussen 16.000 en 19.000 jaar oud.
Gezien het feit dat het begrip van menselijke migratie naar Amerika in de jaren zeventig slechts 10.000-12.000 jaar oud was, was dit een belangrijke vondst. Nog opmerkelijker is dat het rotsonderkomen tot in de 18e eeuw tekenen van voortdurende menselijke bewoning vertoonde, waardoor het niet alleen de vroegst bekende plaats van menselijke bewoning in Noord-Amerika was, maar ook de langste voortdurend gebruikte site.
Het is echter vermeldenswaard dat terwijl een aantal wetenschappers het eens zijn met Adovasio's leeftijd voor de Meadowcroft Rockshelter, volgens een recente studie ongeveer een op de vijf denkt dat de resultaten onnauwkeurig zijn en de site veel recenter is. Deze twijfel is niet geheel verwonderlijk, gezien het feit dat de ontdekking van Meadowcroft het begrip van menselijke migratie naar Amerika heeft veranderd.
Maar deze kleine hoeveelheid dissidentie heeft Adovasio en zijn team van archeologen niet ontmoedigd. Uitgravingen in wat bekend werd als de Meadowcroft Rockshelter werden elke zomer van 1973-1979 gedaan en zijn sinds enkele jaren gedaan. Gedurende deze periode zijn meer dan 20.000 artefacten hersteld. De ontdekking van voorwerpen zoals hout- en botgereedschap, manden, aardewerk en hertenbotten hebben bijgedragen aan het invullen van het verhaal van de pre-Clovis-volkeren die de site bewoonden. Archeologen hebben zelfs een 12.000 jaar oud speerpunt ontdekt, het oudste ooit in Noord-Amerika gevonden.
25 jaar lang was een bezoek aan de rotsopvang een uitdaging, want je moest een steile helling beklimmen vanaf Cross Creek beneden naar Meadowcroft Rockshelter hierboven. In 2008 werden echter bovenop de shelter een trap en een moderne faciliteit gebouwd. Dit heeft niet alleen de site gestabiliseerd, maar het ook aanzienlijk gemakkelijker gemaakt voor bezoekers om te zien.
Vandaag bevat de faciliteit een korte video waarin de site wordt uitgelegd, zodat bezoekers dichter bij de opgravingslocaties kunnen komen en ze een aantal gebieden laat zien waar oude kampvuurplaatsen werden gevonden. Bezoekers leren ook een beetje over de inboorlingen die later het gebied bewoonden, en ook hoe het was om een Europese kolonist in het westen van Pennsylvania te zijn.
Meadowcroft Rockshelter Interior (met dank aan Meadowcroft, copyright Ed Massery)
Een deel van het terrein bestaat uit een gereconstrueerd voorhistorisch Indiaans indianendorp dat je een geweldige kans geeft om te zien hoe de lokale Monongahela-stam leefde in de 16e eeuw. Deze groep inboorlingen is verdwenen vóór de Europese vestiging, dus het dorp is een van de weinige plaatsen waar je kunt leren wat archeologie ons heeft verteld over hun levensstijl en cultuur. Er is ook een 19e-eeuws dorp op het terrein dat je een geweldige kans geeft om te leren hoe het leven was voor de eerste Europese kolonisten in de regio.
Hoewel zowel de dorpen uit de 16e eeuw als de 19e eeuw de moeite waard zijn om te bezoeken, is Meadowcroft Rockshelter het duidelijke hoogtepunt van elk bezoek. Immers, hoe vaak krijg je een site te zien die de geschiedenisboeken letterlijk herschrijft?