Beroemde bezienswaardigheden, voordat ze waren voltooid / oriëntatiepunten week

Als u ooit per boot langs de East River van New York City reist, spring dan uit op het dek terwijl u onder de Manhattan Bridge passeert. Voor een vluchtig moment, terwijl je omhoog kijkt, kun je een glimp opvangen van de onderbuik van het grote monument. Vanaf hier krijgt het een nieuwe dimensie: enorme balken van staal kruisen elkaar en overlappen elkaar en zien eruit als een metalen startbaan die zich uitstrekt over de hemel. Maar zodra je uit zijn schaduw komt, keert het terug naar zijn gebruikelijke vorm, een elegante hangbrug te midden van de torenhoge skyline van de stad.

Het is niet altijd mogelijk om een ongewoon perspectief te vinden op beroemde bezienswaardigheden, maar foto's die tijdens de bouw zijn gemaakt, kunnen er vaak een zijn. In zwart-wit of korrelige kleuren, ze zijn gevuld met belofte maar nog niet substantie-steigers rond een wolkenkrabberskelet, stukjes van een sculptuur in een werkplaats, de voet van een toren reikt tot niets.

Aan de constructie van fantastische herkenningspunten wordt vaak gedacht in termen van statistieken - hoe hoog, hoe groot, hoe breed of overdrijvend: de hoogste, de langste, de meeste hoeveelheid beton. Maar er is altijd meer in het verhaal dan alleen maar cijfers. Veel bezienswaardigheden zijn gebouwd onder controversiewolken. In februari 1887, net nadat de bouw begon op de Eiffeltoren, publiceerde een groep kunstenaars en schrijvers een brief in Le Temps krant, "protest tegen de toren van Monsieur Eiffel", waarin ze hun afkeer uitspraken voor wat ze een "bedwelmende dwaasheid" noemden. Een meer humoristisch snijdende kritiek kwam van de Franse schrijver Léon Bloy, die de toren een "echt tragische straatlantaarn" noemde.

Er zijn ook vaak menselijke kosten. Op het moment dat sommige van deze bezienswaardigheden werden gebouwd, konden veiligheidsnormen matig zijn. Werknemers op de Sydney Harbour Bridge lieten vaak een lift op de constructie komen met de kraanhaak, die bekend stond als 'the hook the hook'. In feite waren er vaak geen harnassen of leuningen. Gedurende de bijna 9 jaar die nodig waren om te bouwen, verloren 16 mannen hun leven.

Niet alle monumenten hoeven zichtbare, monumentale structuren te zijn. De Londense metro is een icoon, maar verbergt zich onder de prominentere en vaak ouderwetse monumenten van de stad. Zijn aanwezigheid wordt alleen verraden door het direct herkenbare rode en blauwe logo dat uit de ingangen en uitgangen tevoorschijn komt. Een foto van de constructie toont een team van arbeiders, staande op stapels puin, smeden een tunnel door de aarde. En sommige bezienswaardigheden zijn aanzienlijk recenter: het is moeilijk om het uitzicht van wolkenkrabbers van Hong Kong te beschrijven zonder de toren van de Bank of China, die in 1990 werd geopend.

Eenmaal voltooid, domineren monumenten een landschap, maar zoals deze foto's laten zien, kan het nog interessanter zijn om de pictogrammen van vandaag te zien terwijl ze nog steeds vorm kregen.