Elke Schotse clan heeft zijn eigen tartan, een traditie gepopulariseerd in het Jacobitische tijdperk waarin de nieuwe en op dit moment populaire tv-show buitenlander vindt plaats. Tegenwoordig stellen veel gemeenschappen hun eigen unieke tartan samen die een vermenging van het erfgoed vertegenwoordigt.
Schotse joden, wier aanwezigheid in het land voor het eerst werd opgenomen in de late 17e eeuw, hebben twee plaids ontworpen, één als "officieel". In 2008 hebben de Schotse redacteur Paul Harris en tandarts Clive Schmulian samengewerkt om de "Shalom Tartan" te maken, maar het was pas later dat ze ervoor kozen om het te registreren bij de Scottish Tartan Authority. Tegen die tijd had Mendel Jacobs, een Russisch-orthodoxe rabbijn, ongeveer hetzelfde idee. Hij had lang opgemerkt dat individuele tartans steeds populairder worden voor verschillende gemeenschappen van mensen, inclusief religieuze en etnische groepen, en organisaties zoals sportclubs..
Harvey Kaplan, directeur van het Scottish Jewish Archives Centre, betwist het bestaan van een enkele "officiële" Joodse tartan. Hij schat dat er ongeveer 7000 Joden in Schotland zijn, minder dan Jacobs 'schatting van 10.000. "Anders dan in Glasgow of Edinburgh, is de Joodse bevolking dun verspreid over het land", zegt Kaplan. "Het is waarschijnlijk dat de meeste schotten nooit willens en wetens Joden tegenkomen en dat velen Joden misschien nooit hebben ontmoet."
Jacobs koos ervoor om een ontwerp te bouwen en te registreren, later de 'Kosher Tartan' genaamd, bij de Scottish Tartan Authority. Hij zegt: "Dit was een idee dat mensen allebei met trots konden dragen dat ze [Joods zijn] en hun Schotse erfgoed samengevoegd." Verschillende aspecten van dit ontwerp luisteren naar het Joodse geloof. Het bevat drie verticale lijnen en zeven horizontale; beide nummers zijn heilig, drie vertegenwoordigen de eenheid en zeven, misschien wel het heiligste getal in de Joodse numerologie, wat de voltooiing symboliseert.
De centrale kleuren zijn blauw en wit, die beide de Israëlische en Schotse vlaggen versieren; ze worden aangevuld door gouden lijnen (representatief voor de Ark van het Verbond), rood (Kidoesjwijn) en zilver (de versiering op de rollen van de Thora). In overeenstemming met de joodse wetgeving heeft Jacobs ervoor gezorgd dat alle stoffenproducten geen mengsels van wol en linnen bevatten (een verboden praktijk genaamd shatnez). "Het betekent veel omdat [het is] duidelijk een deel van mijn erfgoed," zegt Jacobs. "Het vergroot iemands vermogen om zijn eigen Joodse identiteit te versterken."
Volgens schrijver J. David Simons in de Joodse kwartaal, "Het is in de culturele symbolen van Schotland in plaats van in de geografische aanwezigheid dat ze [het joodse] zich doet voelen." Jacobs Chabad heeft een koosjer restaurant, genaamd L'Chaim's, dat een geloofvriendelijke manier biedt voor culturele vieringen. Ze leveren bijvoorbeeld koosjere Haggis en whisky voor Burns-maaltijden, een jaarlijks diner dat op 25 januari plaatsvindt en het leven van dichter Robert Burns viert. Voor jongere generaties zijn er de Joodse jongens en jongens Brigade en Brownies en Guides * -troepen. Congregaties zingen Joodse gebeden zoals "Adon Olam" tegen traditionele Schotse melodieën, terwijl ceilidh dansen verschijnt in synagogen en huwelijksceremonies.
Jacobs verkoopt Judaica met het tartanpatroon in winkels in het Verenigd Koninkrijk en in de Verenigde Staten. Zijn meest populaire producten zijn kleine, draagbare accentstukken, zoals kippot, dassen, sjaals, sjaals, platte caps en sjerpen. Maar sommige stellen ook grotere, aangepaste items op maat, zoals rokken en kilts, in voor formele feesten, zoals bar- en bat mitswa's en bruiloften. "Ik heb de kilt en de jurk af en toe gedragen," zegt Jacobs.
Interessant is dat de mensen die zijn producten kopen vaker toeristen zijn dan autochtone Joodse Schotten. "Het is gewoon iets wat toeristen willen doen, expats willen doen ... een stuk van hun erfgoed, een stukje van die cultuur" thuis hebben, zegt Jacobs. Een van de "Kosher Tartan" kilts maakt nu deel uit van de collectie in het Joods Museum van New York, in wiens cadeauwinkel bezoekers ook tartan goodies kunnen kopen. Plaid kan toeristen herinneren aan hun reis en hun rijke erfgoed herdenken. "Mensen kopen tartan kippot, banden, kilts - maar slechts een kleine minderheid, zou ik denken, "zegt Kaplan. "Het is hier geen groot iets, meer voor de toeristen!"
*Correctie: Het verhaal had oorspronkelijk betrekking op verkenners.