Reis naar 's werelds eerste onderwaterboerderij

Vijf jaar geleden was Sergio Gamberini, een professionele duiker en amateur-tuinier uit Ligurië, een kuststreek in Noordwest-Italië, op bezoek bij lokale boeren. "Ik begon me af te vragen of gewassen in de oceaan konden groeien," zegt hij. "Ik had deze visie over een moestuin in een transparante ballon gevuld met lucht."

Zijn vrienden waren sceptisch. Maar Gamberini, een chemisch ingenieur die een duikuitrusting bedrijf runt, was vastbesloten om te bewijzen dat zijn idee zou kunnen werken. Twee dagen later zette hij zijn duikuitrusting aan en bevestigde hij, 22 voet onder zeeniveau, een plastic ballon gevuld met een kleine pot aarde en basilicumzaden op de zeebodem. Na een paar dagen waren er kleine basilicumbladeren aan het groeien.

Het volgende jaar wijdde Gamberini, een zelfverklaarde 'ontdekkingsreiziger van alles wat oceaan is', een deel van het budget van zijn familiebedrijf, Ocean Reef, om de eerste volledig functionele onderwaterboerderij te financieren. Het was een kwestie van persoonlijke nieuwsgierigheid: "Ik wil weten of onderwaterlandbouw tijdens mijn leven een geschikt alternatief kan worden", zegt hij. Hij hoopt ook dat als de onderwaterlandbouw begint, hij degene is die de gepatenteerde technologie bezit.

Vandaag exploiteert Sergio Gamberini zes kassen met 700 planten.

Tegenwoordig telt zijn project, genaamd "Nemo's Garden", zes onderwaterkassen met naar schatting 700 planten waaronder basilicum, tomaten, salade, aardbeien, aloë vera, munt, marjolein en zoethout.

De reis van wat velen zagen als een "vreemd experiment" naar een volledige onderwaterboerderij was niet eenvoudig. Volgens de Italiaanse milieuwetgeving is het illegaal om permanente wijzigingen in de zeebodem aan te brengen. De eerste uitdaging was dus om afneembare onderwaterkassen te maken.

"Aanvankelijk ontwierpen we semi-bollen gemaakt van Polyvinyl Chloride (PVC), een veelgebruikt thermoplastisch materiaal, dat heel licht was en gemakkelijk kon worden verwijderd", zegt Nemo's Garden Project Manager Gianni Fontanesi. Maar na de eerste winterstorm, toen golven tussen negen en dertien voet twee van de onderwaterstructuren ontwortelden, koos het team voor een andere strategie. "We gebruiken nu hard plexiglas met een intern en extern stalen skelet," legt Fontanesi uit, eraan toevoegend dat het vinden van het juiste ontwerp om stormschade te voorkomen de grootste uitdaging tot nu toe is geweest. De semi-bollen zijn zes voet breed en drie voet hoog en zijn bevestigd aan de zeebodem met 28 (verwijderbare) schroeven. Volgens Fontanesi zorgt dit ontwerp voor stabiliteit, terwijl voldoende oscillatie wordt toegestaan ​​om wrakstukken te voorkomen wanneer golven worden geraakt.

Elke onderwaterkas is bevestigd aan de zeebodem met verwijderbare schroeven.

Vervolgens moest het team achterhalen wat de wetenschap was van onderwaterlandbouw. Het meeste licht wordt verzorgd door natuurlijk zonlicht. "We krijgen 70% zonlicht vergeleken met het oppervlak," legt Fontanesi uit. Tijdens de wintermaanden of bewolkte dagen vult kunstlicht van LED-lampen in de bollen het natuurlijke licht aan. Deze elektriciteit is afkomstig van zonnepanelen en een kleine windturbine op het land, die wordt gevoed aan de kassen, samen met water voor irrigatie, via een systeem van buizen in de vorm van een dubbele helix.

Voor nu vereist het project zoet water van het land. Maar zoals Gamberini uitlegt, is het langetermijndoel van Nemo's om het natuurlijke ontziltingsproces dat plaatsvindt in de kassen te benutten.

Een duiker van Nemo's team die de planten controleert.

Dit zou voordeel halen uit het feit dat de kassen niet volledig zijn afgedicht. De bodem heeft een bres - gebruikt door duikers om toegang te krijgen tot de planten - die oceaanwater binnenlaat. Dit betekent niet dat de hele biosfeer onder water staat. Net als in een fles die onder water is ondergedompeld, vult water slechts een deel van de structuren. Luchtdruk houdt het op afstand, waardoor het bovenste gedeelte droog blijft.

Wanneer zeewater in contact komt met de warme lucht van de kas, verdampt het en verliest het de zoute component. Dit "van nature ontzout" water condenseert uiteindelijk op de muren van de kas tot druppeltjes die kunnen worden verzameld en - na toevoeging van mineralen - worden gebruikt voor irrigatie.

Gamberini en Fontanesi kunnen de temperatuur, samenstelling van de lucht en het energieverbruik van het hoofdkantoor van het project in Genua, de belangrijkste stad van Ligurië, controleren. Maar de landbouw wordt gedaan door de kassen persoonlijk te bezoeken. Tot op heden heeft Fontanesi bijna duizend "landbouwduiken" geregistreerd. Hij zegt dat het voelt alsof je in een binnenste buiten gekeerd aquarium bent. "Jij bent de vis die uitkijkt naar de buitenwereld."

Sommige milieuactivisten hebben hun bezorgdheid geuit over de tuin van Nemo die het ecosysteem van de omliggende oceaan verstoort. Maar Fontanesi zegt dat er voorlopig geen bewijs is van een negatieve impact. "Een paar maanden geleden vond een van onze duikers een grote inktvis die naast een van de energieleidingen een nest legde", zegt hij. "Dus het lijkt erop dat vissen en andere dieren een manier vinden om naast onze boerderij te kunnen bestaan."

Sommige milieuactivisten vrezen dat door de mens gemaakte structuren het leven onder water kunnen verstoren.

Om het project te promoten, staat het team elke gecertificeerde duiker toe om de site te bezoeken. "Veel lokale mensen stonden aanvankelijk sceptisch tegenover mijn bizarre idee," zegt Gamberini. "Maar nu beseffen mensen dat het werkt, en het helpt om Noli op de toeristenkaart te zetten."

September is waarschijnlijk de beste tijd om te bezoeken. Dat is wanneer Nemo's "oogstfeest" plaatsvindt. "We komen samen met familie en vrienden en vieren het einde van de zomer met voedsel bereid met onderwaterplanten", legt Fontanesi uit. Een van de gastronomische hoogtepunten is pesto, de iconische pastasaus van Ligurië, die is bereid met basilicum onder water. "Veel mensen vragen ons of we het verschil kunnen zien met reguliere pesto", zegt Fontanesi. "Ik ben geen basilicumkenner, maar voor mij smaakt het precies hetzelfde."

Tot nu toe betreft de meest verrassende ontdekking de chemie van onderwaterplanten. Planten die 22 voet onder zeeniveau zijn gekweekt, hebben te maken met een verdubbeling van de atmosferische druk in vergelijking met hun tegenhangers op het land. Dit heeft volgens Fontanesi geleid tot een andere verdeling van chemische elementen.

De baai van Noli, in Ligurië, Noord-Italië, waar Nemo's Garden is gevestigd.

Basilicumplanten die onder water groeien, hebben bijvoorbeeld hogere concentraties eugenol (een stof in essentiële oliën van basilicum) en meer chlorofyl (de stof die ervoor zorgt dat fotosynthese plaatsvindt) in vergelijking met planten die op het land worden geteeld.

"Voor planten die een medicinaal of cosmetisch gebruik hebben, kan dit zich vertalen in verhoogde therapeutische effecten," legt Fontanesi uit. Hij zegt dat een Frans farmaceutisch bedrijf vorig jaar een van de kassen huurde (hij zal die niet onthullen) en veranderde het in een laboratorium om producten gemaakt met onderwater kruiden te prototypen.

Maar het uiteindelijke doel van het project blijft om onderwaterlandbouw een haalbare optie te maken, vooral in gebieden waar waterschaarste een probleem is. "Uiteindelijk willen we een systeem maken dat kostenefficiënt en energie-afhankelijk is om een ​​duurzaam alternatief te bieden voor landlandbouw", legt Fontanesi uit. Dat zal jaren duren, op zijn minst. Maar als hij slaagt, kan een natpak en duikfles standaard worden voor boeren als overalls en tractoren.

Gastro Obscura bestrijkt 's werelds meest wonderbaarlijke eten en drinken.
Meld je aan voor onze e-mail, twee keer per week afgeleverd.