Wat het kost om een anarchistische woestijnstad te bouwen / anarchie

In Slab City heeft de openbare bibliotheek geen vervaldatums en geen bibliotheekkaarten. De boeken zijn ingedeeld per sectie, maar niet in alfabetische volgorde. In deze anarchistische kraaistad in de Sonorawoestijn van Californië, die is gevestigd op de lege fundamenten van een militair kamp dat in de jaren 1940 is ontstaan, draait de bibliotheek op donaties en goede wil, en als je een boek wilt lenen, ga je gang.

"Ik besloot om de regels van de anarchistische bibliotheek te eren," zegt Cornelius Vango, een "anarchistische bibliothecaris en carrière-tramp." "Ik wilde niet dat mensen enige reden hadden om geen boek te nemen. Veel mensen passeren en komen nooit meer terug. "

De huidige incarnatie van de bibliotheek kwam ongeveer vier jaar geleden tot leven toen Vango intrek nam. "Ik kwam al jaren naar Slab City en ik had nog nooit van de bibliotheek gehoord", zeggen ze. Het was opgericht door een vrouw die naar Rosalie ging, een bibliothecaris van beroep, die in 2003 stierf. Haar graf bevindt zich net buiten de bibliotheek. Het jaar voordat Vango het project op zich nam, hadden een paar mensen geprobeerd het nieuw leven in te blazen, maar het volgende seizoen was de bibliotheek slechter van vorm dan eerst. Mensen hadden de goede boeken genomen, maar niemand wilde nieuwe toevoegen omdat de plaats niet werd opgevangen. Aangemoedigd door anderen in de stad, is Vango begonnen met de wederopbouw door berging en donaties. Tegenwoordig heeft de bibliotheek duizenden boeken, onderverdeeld in fictie en non-fictie.

"We zijn de woestijn in en er zijn geen bouwvoorschriften", zeggen ze. "Ik kan leven zoals ik wil, en ik kan de bibliotheek maken zoals ik dat wil."

Niemand heeft ooit een volledige geschiedenis van Slab City geschreven; het zou onmogelijk zijn. In een nieuw boek Slab City: verzendingen vanaf de laatste vrije plaats, architecturale geleerde Charlie Hailey verzamelt enkele fragmenten om dit verleden samen te voegen. Een onderzoek uit 1902 dat het land verkavelde tot een van de plaatsen in Californië voor 'vrije openbare gemeenschappelijke scholen'. De oprichting van de kenmerkende betonnen platen, in mei 1942, als basis voor een marinebasis. Een onderzoek naar campers en aanhangwagens voor het rijden dat begon in 1980 en dateert van 1997, met een piekpopulatie van 872 boorplatforms in januari 1992.

Hailey, die een licentie architect is en doceert aan de Universiteit van Florida, heeft een onderzoek gedaan naar kampen, of naar plaatsen die de lijnen van tijdelijke en permanente vestiging modderig maken. Slab City, zo ontdekte hij, is uniek in de manier waarop drie belangrijke aspecten van kampen worden benut: autonomie, noodzaak en controle (of anders gezegd, verlangen, noodzaak en macht). Slab City is de "laatste vrije plek" genoemd, maar dat maakt het nog geen gemakkelijke plek om te leven. "Vrijheid is iets waar je echt aan moet werken," zegt Hailey. "En de mensen die daar wonen, plaatsen zichzelf in een situatie waarin ze er echt moeten werken."

Hoewel het kwik is, is er genoeg geschreven over Slab City en zijn er veel foto's gemaakt van zijn bewoners. "Slabbers", zoals ze zichzelf noemen, vertellen ook hun eigen verhalen. Op de YouTube-pagina van Vango kun je een minidocument bekijken "van een Slabber voor Slabbers", een rondleiding door de bibliotheek nemen, kijken wat er nodig is om de woeste woestijnzomers te overleven, of naar live-gestreamde barsessies kijken.

In het nieuwe boek richten Hailey en zijn medewerker, fotograaf Donovan Wylie, zich op de architectuur van de plaats: de lay-out van de stad, de grenzen, de infrastructuur en de locaties die mensen bouwden binnen de beperkingen van een anarchistische woestijnstad. Bouwmaterialen zijn meestal beperkt tot berging en het woestijnklimaat is hard, maar Hailey ziet het maken van plaatsen als deze als een belangrijke uitdrukking van vrijheid. "Ze kunnen bouwen wat ze willen bouwen", zegt hij.

In het boek bezoeken Hailey en Wylie de bibliotheek van Vango. "Er is geen deur omdat de bibliotheek nooit sluit," merken ze op. Maar de bibliotheek kan in zekere zin ook niet sluiten. Volgens de regels van Slabs, zegt Vango, "moet je een ruimte innemen om die van jou te zijn. Als je het niet bezet, kunnen mensen binnenkomen en je schijten. "Als Vango de bibliotheek verliet voor de zomer, bijvoorbeeld wanneer de woestijn zo heet is dat de bevolking van Slab City dramatisch valt, zou de plaats worden geplunderd.

Dit is een van de tegenstrijdigheden van Slab City. Er is vrijheid, maar het heeft een voorsprong. "In zekere zin is het verborgen", zegt Hailey. "Het is echt afgelegen. Maar het is ook een plaats van blootstelling. Alles wordt daar blootgelegd. "

Maar het is geen wetteloze plaats, precies. "Veel mensen komen naar Slab City en denken dat ze zonder gevolgen kunnen handelen zoals ze willen," zegt Vango. "Het is een community en je moet mensen respecteren zoals je dat elders zou doen. De bibliotheek is niet alleen de bibliotheek, het is ook mijn thuis. Vraag voordat je probeert foto's te maken. Je zou niet iemands tuin in lopen en beginnen te rotzooien met hun spullen. Je moet de ruimte hier respecteren. "

Dat gezegd hebbende, kom langs. "Iedereen is welkom. Heb geen verwachtingen. Geniet gewoon van je tijd hier, "zegt Vango. "We zijn echt chill and friendly. En we houden echt van ijsdonaties. "