Waarom deze grizzly-loving vrouwen een loterij ingingen om Grizzlies te jagen / activisme

Op de ochtend van donderdag 26 juli hebben ongeveer 7.000 mensen ingelogd op de website van de Wyoming Game & Fish Department, hun vingers gekruist. Allen waren voor het eerst in tientallen jaren een loterij binnengetreden die hen in staat zou stellen op een grizzlybeer in de continentale Verenigde Staten te jagen.

Een van deze mensen was Kelly Mayor - een 56-jarige inwoner van Jackson, Wyoming. Ze was op de allerlaatste minuut de loterij binnengetreden, slechts enkele uren voordat ze werd gesloten, en dacht er niet aan de resultaten te bekijken totdat ze een herinneringsmail kreeg. Toen ze doorklikte, werd ze begroet door een scherm met de tekst "# 2". Ze had de tweede plek in de jacht gewonnen. "Ik was stomverbaasd," zegt ze.

Burgemeester wil eigenlijk geen grizzly doden. Zij, net als duizenden anderen in het hele land, betrad de berenketel-loterij als een daad van protest. Al deze mensen maken deel uit van 'Shoot' Em With a Camera, Not a Gun ', een beweging die geleid wordt door een groep Wyoming-vrouwen die hopen te veranderen hoe hun staat denkt over het beheer van dieren in het wild - en misschien wat grizzly's in het proces besparen.

De grizzly beer is groot en ruig bedekt en is een icoon van het Amerikaanse westen. Ongeveer 700 van hen wonen in en rond Yellowstone National Park, de begunstigden van beschermingsinspanningen die hun aantal verviervoudigden sinds het midden van de jaren 1970, toen ze voor het eerst werden toegevoegd aan de lijst met bedreigde soorten en federale bescherming kregen. Afgelopen zomer werden Yellowstone-gebiedsgrizzlies verwijderd van de lijst en het beheer van de beren werd overgedragen aan de staten Montana, Idaho en Wyoming.

Montana besloot dit jaar geen jacht te maken en Idaho verloot een enkele licentie. Maar afgelopen voorjaar stemde de Wyoming Game & Fish Commission - de beleidsafdeling van de Game & Fish Department - unaniem om maximaal 22 beren te doden. Commissarissen beweren dat de jacht op een beperkt aantal beren het conflict tussen mens en natuur zal verminderen, en dat de bestaande bepalingen - inclusief verplichte training voor tagwinnaars en een verbod op het doden van vrouwelijke beren met afhankelijke jongeren - voorkomen dat de jacht het herstel van de soort beïnvloedt..

Anderen zijn het niet eens met de beslissing. De American Society of Mammalogists heeft de "voortijdige" delisting aangemaand, erop wijzend dat hoewel hun populatiegroei is gestegen, grizzlyberen nog steeds niet wijd genoeg aanwezig zijn om een robuuste en genetisch diverse bevolking te garanderen. Dankzij een campagne van het Centre for Biological Diversity tonen verschillende reclameborden in het Westen nu een grizzly met de legende "Ik ben geen trofee."

Een van de tegenstanders van de jacht is Deidre Bainbridge, een advocaat die ook in Jackson woont. Bainbridge heeft een passie voor dieren in het wild en jarenlang hebben zij en anderen gepleit voor een categorie natuurliefhebbers die ze 'de niet-consumptieve advocaat' noemt. In tegenstelling tot een jager, visser of trapper, legt Bainbridge uit, een niet-consumptieve pleitbezorger "geeft om dieren in het wild omdat het er gewoon is" - hoewel mensen het misschien willen zien, of een foto willen maken, willen ze het niet doden.

Omdat de Game & Fish-afdeling wordt gefinancierd door jacht- en visvergunningen, samen met vuurwapen-, munitie- en visuitrustingverkoop, "dat soort persoon heeft geen stem" in managementbeslissingen, zegt ze. (Woordvoerder van Game en Fish, Renny MacKay, zegt dat de afdeling "aanzienlijke hoeveelheden publiek commentaar" opneemt via vergaderingen en online, en dat er "zeker een aantal manieren zijn waarop we [een verklaring hebben voor] een aantal perspectieven van mensen die geen jager zijn," inclusief het verbieden van jacht binnen een kwart mijl van een weg.)
Maar wat als niet-consumptieve advocaten ook begonnen met het kopen van jachtvergunningen? Laat in de lente, na een ontmoeting met Game & Fish, vond ze het bijzonder frustrerend. Bainbridge kwam samen met Lisa Robertson - de oprichter van Wyoming Untrapped, een lokale lobby voor hervormingsbevordering - en begon kamervoorzieningen te zoeken voor de grizzly jacht. "Ik kon niet zien waar [we zouden] zich mengen in een legale jacht door een tag te kopen," zegt Bainbridge. Ze wijst er tenslotte op dat mensen met jachtlabels er vaak voor kiezen om niet om de trekker te trekken, om allerlei redenen. "We hebben besloten om het te doen."

Hoe meer van hen de loterij ingingen, hoe meer kans ze hadden om te winnen. Bainbridge en Robertson hebben hun hoofd bij elkaar gestoken met een paar andere betrokken lokale vrouwen, die elk hun eigen specifieke vaardigheden hebben ingebracht: de een is een goed verbonden filantroop, de ander is een filmproducent met veel spraakmakende contacten, en een is een dierenrechtenactivist met een lange geschiedenis in de gemeenschap.

Samen begonnen ze het woord te verspreiden, via een Facebook-groep en een advertentie in een lokale krant. Ze hebben ook een GoFundMe-campagne gestart, zodat als iemand dat ook daadwerkelijk doet deed een tag winnen, de groep kan de bijbehorende kosten dekken, die beginnen bij $ 600 voor een inwoner van Wyoming en $ 6.000 voor een out-of-stater. "Ik zou nooit een tag hebben ingevoerd als ik niet wist dat het kon worden terugbetaald", zegt burgemeester, die de campagne vond toen een vriend het op Facebook deelde. Ze sloot zich aan bij wat ze een "diepgewortelde" oppositie tegen jachtdieren alleen voor de sport noemt. "Ik ben niet tegen jacht - mijn man jaagt, en we hebben meestal wild in de vriezer", zegt hij. "Maar de trofeejacht heeft me altijd in mijn hart geraakt."

Vele anderen voelden hetzelfde. "We hadden binnen 48 uur momentum", zegt Bainbridge. "Vrouwen overal in het land raakten betrokken." Het trok een aantal grote namen: Jane Goodall vroeg om een grizzly-label, net als de legendarische olifantenbeschermer Cynthia Moss. Vanaf de tijd van de pers heeft de GoFundMe meer dan $ 40.000 ingezameld, en Robertson vertelde het Associated Press dat van de ongeveer 7.000 mensen die meededen aan de loterij, minstens 1.000 leden van "Shoot 'Em With a Camera" waren.

Sommige van deze nieuwkomers, zoals Bainbridge, spelen het lange spel, met de bedoeling dat Wyoming-fotografen en -reizigers een stem krijgen in het beheer van wilde dieren. "Anderen deden het om simpelweg de jacht met [geweren] gedurende 10 dagen te stoppen," zegt Bainbridge, de tijdsduur die elke taghouder in het veld kan doorbrengen voordat ze hun terrein aan de volgende persoon moeten afstaan. (De groep richtte hun inspanningen op de loterij voor de gebieden 1-6, waar tot 10 grizzlys gedood kunnen worden in de loop van 60 dagen.)

Eind juli leerde de groep dat ze met succes twee tags hadden gewonnen, van de 10 beschikbaar. Burgemeester kreeg # 2, en de andere, # 8, ging naar Thomas Mangelsen - een natuurfotograaf bekend om zijn afbeeldingen van Grizzly Bear 399, die zelf beroemd is vanwege het moederen van veel welpen. "Het is bijna griezelig", zegt Bainbridge. "We hadden het niet op deze manier kunnen plannen." Als het de andere winnaars meer dan een paar dagen kost om hun jacht te voltooien, is het misschien mogelijk om de klok leeg te laten lopen en wat beren te redden..

In het algemeen, Shoot 'Em With a Camera deelnemers zouden er de voorkeur aan geven dat de jacht helemaal niet gebeurde. Op 30 augustus zal er een hoorzitting plaatsvinden in Missoula, Montana, waarbij tegenstanders van de nieuwe status van de grizzly beer zullen proberen het terug te brengen naar de lijst met bedreigde diersoorten. "Onze grotere zoektocht is om de trofeejacht in Wyoming [helemaal] te voorkomen, omdat we niet geloven dat de schrapping op dit moment geschikt is", zegt Bainbridge.

Maar als het erop aankomt, is de burgemeester klaar om te vertrekken. Toen ze voor het eerst hoorde dat ze had gewonnen, dacht ze dat ze de eigenlijke 'jacht' zou uitzitten. "Ik dacht ... ik zou het taggeld betalen en weglopen", zegt ze. Maar de Shoot 'Em leren kennen met een cameraploeg is van gedachten veranderd. "De dames hebben het zo geweldig gemaakt," zegt burgemeester. Ze sturen videografen en fotografen met haar mee en brengen om de beurt zelf tijd door. Als de jacht doorgaat en haar nummer wordt gebeld, zegt ze: "Ik ben van plan om daar 10 dagen te zijn."

Ze kijkt er naar uit. "Ik ben een beetje een leunstoelactivist," zegt ze. "Ik spreek niet echt over problemen, maar ik heb zeker gevoelens over dit soort dingen. Dit is echt anders voor mij, om een stem te hebben. "