Deze vierkoppige koperen lettertypen ontlenen hun naam aan de man die ze aan de stad gaf, de 20e eeuwse houthandel en filantroop Simon Benson. Na een aantal financiële tegenslagen, verhuisde Benson in 1880 naar Portland om zijn leven te beginnen en stapte hij in de houtkap, waar hij zichzelf een redelijk fortuin kon maken. Hij bouwde een huis voor zichzelf en kocht uiteindelijk een hotel dat zijn naam draagt tot op de dag van vandaag.
Na zich gevestigd te hebben als een prominente figuur in zijn geadopteerde thuisstad, besloot Benson terug te geven. In 1912 doneerde hij een donatie van $ 10.000 aan de stad om openbare waterfonteinen te creëren. De eerste beurs van Benson financierde 20 koperen drinkfonteinen, die elk ongeveer $ 500 kosten. De waterstations hadden een vorstelijk, vier-koms ontwerp dat hen een unieke uitstraling gaf, en ze braken water uit gedurende de daglicht uren. De eerste Benson Bubbler werd geplaatst op SW 5th en Washington, en de rest werd geïnstalleerd in een deel van wat nu het centrum van Portland is.
De dag gewoon wegblazen. thekirbster / CC BY 2.0De beweegredenen van Benson voor het doneren van waterfonteinen aan de stad zijn onbekend, hoewel een paar theorieën populair zijn geworden onder de lokale bevolking. Een verhaal gaat dat Benson, een teetotaler, de waterfonteinen aan de stad gaf als een manier om arbeiders van de verschillende houtmolens te krijgen om niet meer dronken te worden tijdens de lunch. Een andere, meer dramatische versie van het verhaal zegt dat Benson getuige was van een klein meisje dat huilde tijdens een Vierde Juli-parade omdat ze geen water kon vinden. "We denken dat Portlanders eerder geneigd zijn te geloven in het verhaal over het buiten de tralies houden van houthakkers tijdens hun lunchpauzes", zegt Jaymee Cuti, public information officer van het Portland Water Bureau.
Hoe dan ook, de bubblers bleken een hit te zijn. Tegen 1917 waren de eerste 20 waterfonteinen geplaatst, waaronder een voor het huis van Benson. De stad zou meer van de vierkoppige fonteinen opdracht geven, waaronder een paar in 1975 dat gesmeed werd op een plaatselijke middelbare school om geld te besparen op het dure koperen gietwerk.
Tegenwoordig is het bijna onmogelijk om een nieuwe bubbler op zijn plaats te krijgen, zelfs binnen de stad zelf. "We woonden in een deel van de stad genaamd Irvington dat is aangewezen als een historische wijk, dus ik zat in het landgebruikscomité", zegt Thomas Mertes, een geschiedenisprofessor aan het Linfield College die van 2007 tot 2015 in Portland woonde. "Ze hebben geprobeerd de afgelopen zeven jaar een bubbler op de hoek van de 15e en Broadway te plaatsen. "Dat komt omdat in de jaren 70 de Benson-familie (Simon overleed in 1942) specifiek verzocht had om Benson Bubblers niet buiten hun gekozen grenzen in het centrum van Portland, omdat hun proliferatie hen minder speciaal zou maken.
Een typische Benson-bubbler. Mike Grauer Jr / CC BY 2.0De Bensons hebben hun wens gekregen. Vandaag zijn er 52 van de bubblers verspreid over het historische centrum van Portland, en dat is vrijwel de enige plek waar je ze kunt vinden. Een enkele bubbler werd geschonken aan twee van Portland's negen zustersteden, Sapporo, Japan, in 1965, en Suzhou, China, en een andere kwam terecht in een museum in Washington DC, maar verder zijn de iconische drinkfonteinen erin geslaagd om uniek te blijven voor Portland. Er zijn ook nog eens een enkledige versies van de bubblers die later zijn gemaakt, maar puristen beweren dat deze versies niet tellen.
Hoewel veel van de fonteinen nu meer dan een eeuw oud zijn, stromen ze grotendeels nog steeds, dankzij toegewijde inspanningen voor natuurbehoud. Er zijn enkele kleine wijzigingen aangebracht in de fonteinen om de efficiëntie te verbeteren en water te besparen, maar verder werken ze net zoals ze deden tijdens de hoogtijdagen van Portland als een houthoofd, drinkwater uitgeven van 6.00 uur tot 23.00 uur, 365 dagen per jaar.
Portland blijft zijn bubblers koesteren. "Deel daarvan is dat Portland zichzelf als zo kostbaar beschouwt", zegt Mertes. "Ook denk ik dat ze een teken van gemeenschap zijn. Een teken van uniekheid. Het heeft ook een sociaal-democratisch aspect. Er was een echt gevoel dat de arbeidersklasse eigenlijk enige invloed en sterke tradities in de stad had, en ik denk dat deze waterfonteinen spreken met het ethos van de arbeidersklasse. "
De Benson Bubblers zijn gewoon een ander facet van Portland dat de stad onderscheidt van andere plaatsen ter wereld. Precies zoals de meeste Portlanders het zouden hebben.