Waarom een ​​deel van de Noordelijke IJszee een deel van de Atlantische Oceaan kan worden

Het is moeilijk om te weten waar een oceaan begint en de volgende begint. Hoewel we op kaarten graag onze maritieme wereld in pakketten willen hakken, werkt het water niet echt op die manier, ondanks de incidentele circulatie van misplaatste foto's die de indruk wekken de dramatische ontmoeting van twee oceanen te tonen. Wat de NOAA betreft, is er feitelijk maar één oceaan, met vier of mogelijk vijf zeebekkens.

Wanneer geografen praten over wat de ene oceaan van de andere onderscheidt, zijn ze echter geïnteresseerd in hun geografische kenmerken en fysieke eigenschappen, zoals zoutgehalte of temperatuur. Wat dat ook betekent, is dat de grenzen van de oceaan kunnen verschuiven met de kenmerken of eigenschappen van een bepaald onderzeegebied.

Dit is precies wat er lijkt te gebeuren in een regio van de Noordelijke IJszee, ten noordoosten van Finland. In de Barentszzee beklimmen zowel het zoutgehalte als de oceaantemperatuur in een alarmerend tempo, volgens een nieuwe studie die deze week in het dagboek is gepubliceerd. Natuur Klimaatverandering. Terwijl zee-ijs verdwijnt en niet wordt vervangen, wordt het water niet langer verdund zoals het ooit was, wat leidde tot deze opleving in zoutheid. Dit alles, zegt de studie, betekent dat de noordelijke Barents lijkt meer op de Atlantische Oceaan dan op de Noordelijke IJszee.

Meer dan alleen het verplaatsen van een lijn op een kaart, zijn er dramatische, en misschien verontrustende, implicaties voor de mariene ecosystemen van deze regio. Terwijl het Arctische water uit de Barentszzee onder water stroomt en het seizoensgebonden zee-ijs verdwijnt, kunnen de zeezoogdieren, vogels en micro-organismen die het huis noemen, worden verplaatst of helemaal uitsterven, om te worden vervangen door Atlantische wezens die genieten van een balsem klimaat.

In eerdere simulaties, LiveScience merkt op dat het waarschijnlijk leek dat de noordelijke Barentszzee uiteindelijk niet te onderscheiden zou zijn van de Atlantische Oceaan, maar niet eerder dan aan het einde van de eeuw. Maar de snelheid waarmee de zone opwarmt - 2,7 graden Fahrenheit sinds 2000 - suggereert dat dit veel eerder zal gebeuren. "Tenzij de toevoer van zoet water zou herstellen, zou de hele regio snel een warme en goed gemengde waterkolomstructuur kunnen hebben en deel kunnen uitmaken van het Atlantische domein", aldus het onderzoek. Een dergelijke overgang zou een "historisch zeldzaam moment" zijn, voegen de onderzoekers toe.