De vroege kunsthistoricus en renaissance-biograaf Giorgio Vasari schreef over de gelegenheid: "De hele wereld kwam aanrennen toen de kluis werd onthuld, en het zien ervan was genoeg om hen tot verblufte stilte te reduceren." Ze hadden er geen idee van, de meest verbluffende was nog niet om te komen, in de vorm van een gemakkelijk te missen detail: volgens Michelangelo was de verboden vrucht geen appel, maar een vijg.
Adam en Eva eten van de vijgenboom in de Hof van Eden. Publiek domeinMichelangelo's fenomeen met negen panelen, met scènes uit het boek Genesis samen met talloze andere bijbelse figuren en toespelingen, bracht de verhevenheid van de hemel naar de aarde. Na vier jaar van terugbuigwerk had de kunstenaar genoeg van schilderen, schrijven in een uitgebreid sonnet: "Ik ben al een kropbewoner van deze marteling gegroeid / hier opgetrokken als een kat in Lombardije," en sloot af met de gelatene het besef dat "ik ben niet op de juiste plek, ik ben geen schilder." Maar Michelangelo's verlangen naar beeldhouwwerk was misschien niet het enige dat zijn creatieve proces frustreerde.
Na zijn opleiding als jongere aan de humanistische academie van de Medici-familie in Florence, die een mix van platonische idealen en het christendom promootte, zou Michelangelo waarschijnlijk op zijn gemak de nadruk hebben gelegd op de nadruk die de katholieke kerk legt op een intermediair tussen mensen en God. De symboliek verborgen in de fresco's van zijn plafond brengt Michelangelo dichter bij de filosofie van het Renaissance humanisme, het meer moderne, liberale geloof dat mensen direct een relatie met God kunnen hebben. Zijn keuze om niet-bijbelse, naakte mannen als de Ignudi (ondersteunende figuren in de fresco's, geheel los van de scènes die ze uitbeelden) en een anatomische afbeelding van het menselijk brein was een subtiele zet om de opvattingen van de kerk te verzoenen met de zijne, omdat beide voorbeelden belangstelling tonen voor het seculiere. De Ignudi's ontspannen, natuurlijke houdingen en geïdealiseerde lichamen legden de nadruk op de menselijke kant van het katholicisme. Een van de meest opvallende artistieke vrijheden die Michelangelo heeft aangenomen, is echter in de vorm van vijgen.
Het "Laatste Oordeel" fresco, vol met naakte figuren pre-vijgenbladeren en pre-restauratie. Publiek domeinIn het centrale deel van het plafond van de Sixtijnse Kapel illustreert de kunstenaar scènes over Adam en Eva. Het paneel met de 'Verleiding' en de daaropvolgende uitzetting van de twee personages uit de Hof van Eden, is een opmerkelijke afwijking van de toenmalige opvattingen in Italië over welk type fruit de verboden was. In de Vulgaat, de officiële Latijnse vertaling van de Bijbel door de katholieke kerk in de 16e eeuw, wordt de Boom der Kennis algemeen gelezen als met appels. Op het fresco van Michelangelo draagt de boom vijgen - een meer judaïstische interpretatie van de tekst. (Opgemerkt moet worden dat Genesis beschrijft Adam en Eva als zichzelf bedekken met vijgenbladeren op hun nieuwe bewustzijn van naaktheid, dus vijgen waren absoluut een deel van de actie op een of andere manier.)
Interessant is dat vijgen terug zouden komen in Michelangelo's werk in de Sixtijnse Kapel, juist op een lagere hoogte. Het beruchte muurfresco van de kunstenaar met het 'Laatste Oordeel' staat vol naaktfiguren in plaats van traditioneel geklede, en het is deze brutale daad van bijbelse herziening die de 'vijgenbladcampagne' heeft aangespoord. Op het Concilie van Trente in 1563, leden van de katholieke kerk verordende dat alle wulpsheid afgebeeld in religieuze kunst moet worden bedekt met zorgvuldig geplaatste vijgenbladeren.