Als je de viering van het hoofd honcho's hebt verknoeid, gooit hij je misschien gewoon in de beerput en juicht je toe terwijl je voor je leven wacht.
Een vloot van boten, duizenden roeiers, totale chaos. (Afbeelding: Public Domain / WikiCommons)
Er wordt gedacht dat Naumachiae dateert uit de derde eeuw voor Christus, en dat het lijkt alsof het slechts vier of vijf keer in de geschiedenis heeft plaatsgevonden. De term zelf, die zich vertaalt naar 'zeeslag', kan zowel de gebeurtenis zelf als de plaats betekenen waar deze plaatsvond. Als massale beproevingen die veel meer middelen vereisen dan je gemiddelde Romeinse spektakel, werden naumachiae alleen georkestreerd voor uitzonderlijk feestelijke gelegenheden. Je kunt denken aan een naumachia zoals gladiatorengevechten opgeschaald en gegooid naar een enorme poel, met concurrerende vloten van roeiers en jagers die losjes een historisch gevecht naspelen, of gewoon hun brutaliteit improviseren. (Mannen die al in afwachting waren van executie moesten soms worden geprikkeld om elkaar te vermoorden omwille van massa-entertainment. Oh, het oude Rome.)
Een echte extravaganza. (Afbeelding: Public Domain / WikiCommons)
De eerste naumachia die in 46 v.Chr. Werd opgetekend, was ter ere van de viervoudige triomf van Julius Caesar, die oorlogen beëindigde in Gallië, Egypte, tegen Pharnaces van Pontus en tegen koning Juba van Numidia. De naumachia was een belangrijk onderdeel in een extravaganza waarbij ook muziek, paardenraces, infanterie- en cavalerie gevechten en een paar onopvallende olifantengevechten betrokken waren. Aquatische displays en algemene over-the-top capriolen waren toen populair, hoewel er niet veel over in detail bekend is.
Een ander soort nautisch spektakel, waarbij schijnbaar zeemonsters betrokken zijn. (Afbeelding: Public Domain / WikiCommons)
Voor de naumachia van Caesar werden schepen die de Tyrische en Egyptische vloten vertegenwoordigden drijvend in een bassin gebouwd nabij de rivier de Tiber. De boten waren bezet met 4000 roeiers en 2000 vechtende mannen. Het is onduidelijk hoeveel van het daaropvolgende gezicht was vooraf georkestreerd, hoeveel was theatraal, en hoeveel was gewoon bloederige chaos, maar hoe dan ook, de schaal en nieuwheid van het spektakel trokken duizenden toeschouwers die druk hadden en zelfs kampeerden langs de weg. straten om een glimp op te vangen. In de chaotische razernij werden toeschouwers zelfs vertrapt tot de dood in hun gretigheid om te zien hoe boten botsen en bloed laten vloeien.
Een ander aspect van het massaspektakel was een seksuele voorstelling. De dichter Ovidus schreef over een latere naumachia: "Met zo'n menigte, wie kon het niet nalaten om te vinden wat zijn verbeelding trok?" Een naumachia, met zijn menigten en chaos, was vol dronkenschap en losbandigheid en overvloedige mogelijkheden voor anonieme rituelen en dalliances tussen mannen of vrouwen. Prostituees en bordelen maakten ook deel uit van vele festiviteiten.
Stel je voor dat je probeert dit ding met water te vullen. (Afbeelding: Public Domain / WikiCommons)
Augustus gooide in 2 v.Chr. Een naumachia met een bassin dat breed genoeg was om 30 schepen te bevatten die de Perzische en Atheense vloot vertegenwoordigden. Wat later, in 52 AD, eiste Claudius zijn eigen naumachia, deze op een meer en met 19.000 soldaten en 100 schepen bedoeld om rivalen Rhodos en Cecily te vertegenwoordigen. Volgens Tacitus weigerden de gevangenen in deze showcase te vechten, dwong Claudius zijn keizerlijke garde neer te slaan om wat bloedvergieten aan te wakkeren.
In 57 na Christus hield Nero een naumachia in een houten amfitheater dat niet alleen gevuld was met water, maar ook met waterwezens zoals zeehonden en nijlpaarden (hoewel het onduidelijk is wat er met het geïmporteerde zeeleven gebeurde toen het water onmiddellijk werd afgevoerd van het amfitheater naar plaats maken voor een landwedstrijd). Een paar decennia later, in 80 n.Chr., Werd op de derde dag van een meerdaags, multi-activiteits extravaganza gewijd aan Titus een zee-afstand gehouden van 3.000 mannen.
De natuurlijke locatie voor een evenement van deze omvang zou natuurlijk Colosseum zelf zijn. Details zijn een beetje vaag, maar de Romeinen probeerden blijkbaar de gladiatorenring tenminste één keer in waterwereld te veranderen. Volgens de Romeinse historicus Cassius Dio (235 na Christus) vond in 86 na Christus een zeeslag plaats in het beroemde amfitheater; het betekende blijkbaar een gewelddadige stortbui die leidde tot de dood van alle strijders evenals vele toeschouwers. Ondergrondse kamers onder het Colosseum ondersteunen deze mogelijkheid, hoewel het een puzzel is om keizerlijke evenementenmanagers voor te stellen om op de een of andere manier genoeg water te pompen om een vloot boten in het grootste amfitheater ter wereld te drijven. Er zijn vreemdere dingen gebeurd, maar niet vaak.