De lange en hobbelige geschiedenis van Corduroy / broekweek

Er verscheen oorspronkelijk een versie van dit bericht Verveling, een tweewekelijkse nieuwsbrief die op jacht gaat naar het einde van de lange staart.

Er is een nieuwe all-corduroy-modellijn, genaamd The Cords & Co, die momenteel bezig is met de uitrol van zeven speciale corduroy-winkels wereldwijd.

Spreken naar The Evening Standard, oprichter Michael Söderlindh benadrukte dat hij een volledig corduroy merk heeft gebouwd omdat het publiek er klaar voor is.

"Er zijn veel merken die hun kijk op corduroy hebben uitgevoerd, maar er is nog nooit een merk geweest dat zich er volledig aan heeft gewijd," zei Söderlindh. "Ik ben ervan overtuigd dat mensen op zoek zijn naar een duurzaam alternatief voor denim. We willen dat mensen over de hele wereld hun liefde voor corduroy herontdekken. "

Het klinkt als een absurd, misschien zelfs onwaarschijnlijk idee voor een kledinglijn, maar hier zijn we in 2017, aan de vooravond van het weer helemaal opnieuw omarmen van ooit zo ongebruikelijke koorden..

Volgens Refinery29 is "de corduroy-comeback is in volle gang".

Hoewel de populariteit in de afgelopen decennia steeds meer is toegenomen en afgenomen, heeft de stof zeker zijn trouwe toegewijden. Neem Miles Rohan, de grondlegger van de Corduroy Appreciation Club. Hier is hoe, in 2006, uitgelegd aan Maximaal plezier in 2006 waarom hij zo'n ongegeneerde corduroy-fan is: "Als ik niet minstens één stuk corduroy draag, voel ik me niet goed. De herhaling, de parallelle lijnen, de dikte die ik altijd heb gedacht, zorgden voor een soort ordening en ondersteuning. En omdat ik niet helemaal de meest ordentelijke persoon ben, helpt het. Maar zelfs toen ik klein was, hield ik van corduroy. Ik voelde me volwassen en verfijnd. Ik ben meer een pin-wale persoon, maar soms houd ik van een mooie brede lading. "

(Let op zijn gebruik van de term 'wale', de algemene terminologie voor het aantal richels per inch dat een stuk corduroy heeft.)

Nu begon corduroy natuurlijk niet in zijn sierlijk getufte vorm.

De wortels van Corduroy liggen in de oude Egyptische stad Al-Fustat. Gelegen in de buurt van de rivier de Nijl, werd de stad rond de tweede eeuw een soort ground zero van stoere geweven stoffen.

Het speelde ook, althans voor een tijdje, een belangrijke historische rol - in 641 werd het de eerste Arabische nederzetting in Egypte en diende het als hoofdstad van het land voor twee afzonderlijke periodes van in totaal meer dan 300 jaar. Maar midden in de kruistochten gaf de beste politieke leider van de stad opdracht om de stad te verbranden in een wanhopige poging om te voorkomen dat zijn rijkdom zou worden gestolen.

Sinds die tijd heeft Al-Fustat zijn hoge mate van invloed in de regio verloren, zoals het nabijgelegen Caïro, dat pas in 969 na Christus werd gesticht, het in de 12e eeuw heeft toegeëigend om de hoofdstad van Egypte te worden.

Het bleek dat de grootste nalatenschap van deze verloren stad in de westerse wereld de voorloper was van corduroy, die bekend werd als fustian, een duidelijk riffje over de naam van de Egyptische stad. Het is een zware doek die goed werkt voor dingen zoals een broek, maar in tegenstelling tot corduroy, heeft hij geen opstaande koorden.

Het handboek uit 1870 Textielstoffen benadrukte deze afstamming.

"Fustian, waarvan we nog steeds twee vormen in katoenfluweel en corduroy hebben, was oorspronkelijk geweven in Fustat op de Nijl, met een schering van linnen draad en een inslag van dik katoen, zo twill en gesneden dat het aan één kant een dik maar laag stapel; en het aldus beheerde web kreeg de naam Fustian van die Egyptische stad, "de Very Rev. Daniel Rock D.D. schreef.

De stof was op een bepaald moment nauw verbonden met de katholieke kerk, nadat een cisterciënzer abt de kazuifels - de buitenste gewaden gedragen door priesters - had gedwongen om te worden gemaakt van eenvoudig linnen of fustian, in plaats van duurdere materialen. De stof had de neiging om zowel geassocieerd te worden met hoogstaande pompeusheid (zie het feit dat Shakespeare Fustian in een adjectief van die aard heeft veranderd) en het leven in de werkende klasse. En dit was voordat corduroy zelfs snoeren kreeg.

In het boek De toestand van de arbeidersklasse in Engeland in 1844, De Duitse filosoof Friedrich Engels merkte op hoe gemeenschappelijk fustian weefsel onder de mensen was waarover hij schreef.

"De mannen dragen voornamelijk broeken van fustian of andere zware katoenen goederen, en jassen of jassen van hetzelfde," herinnerde Engels zich. "Fustian is het spreekwoordelijke kostuum geworden van de arbeiders, die 'fustian jackets' worden genoemd, en noemen zichzelf zo in tegenstelling tot de heren die broadcloth dragen, welke laatste woorden als kenmerkend voor de middenklasse worden gebruikt. '

In het boek wordt jammer genoeg helaas niet gesproken over corduroy, maar de moderne vorm kwam van een vergelijkbare wortels in de arbeidersklasse en er wordt algemeen aangenomen dat het zijn magie heeft gekregen in Manchester, Engeland. Dat is in ieder geval de bewering van de corduroy venters van Brooks Brothers.

Een editie van 1891 van de Transacties van de Philological Society, een in Londen gevestigde groep, stelt de creatie van corduroy tussen 1776 en 1787, hoewel er in 1774 melding wordt gemaakt van geïmporteerde corduroys uit Groot-Brittannië in het Newspapers.com-archief.

In haar 1973 Chicago Tribune artikel over corduroy, Marylin Stitz vermeldde dat de naam van het materiaal van oorsprong Frans is, en staat voor een verengelst "Cord du Roi". De Philological Society was het daar echter niet mee eens.

De filologische groep, die de ontwikkeling van talen bestudeert, verklaarde dat de Franse variatie van het woord in feite werd aangeduid als "het koord van de koning", maar op een al eerder verengelste manier-kings-Cordes, Om specifiek te zijn. Ondertussen hebben andere elementen van de Engelse taal het niet gehaald in Frankrijk.

"Het woord Duroy als de naam van een ruwe wollen stof, vervaardigd met bermen en drogisterijen in het westen van Engeland in [Robinson Crusoe auteur Daniel] Defoe's tijd heeft kennelijk geen verband, "legde de maatschappij uit.

De maatschappij besprak bovendien de mogelijkheid dat de stof is vernoemd naar iemand genaamd Corderoy, alleen voor die taalkundige betekenis om enigszins veranderd te worden.

We zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten, want de geschiedenis is wazig op dit punt, maar een vermelding uit 1772 van 'corderoys', verwijzend naar het weefsel dat wordt geïmporteerd, ondersteunt de claim, voor wat het waard is.

Het is dat misschien, of dat iemand de koorden van deze broek zag en dacht dat het perfect paste bij 'duroy'.

Corduroy is misschien wel het ultieme, altijd in-en-uit-mode-model.

Om het te bewijzen, gaan we hier een spel spelen. Hieronder zijn citaten uit drie trendstukken over hoe corduroy terug in stijl komt. Denk dat het jaar voor elk:

"Het is geweldig. Mensen komen als een gek binnen en vragen om corduroy-broeken en sportjassen - zelfs met patches op de mouwen. "
"Zijn koninklijke wortels kan in het geding zijn, maar er is geen discussie dat corduroy een grote comeback heeft gemaakt. "
"Een van de 'nieuwe gezichten' op de modescène is dit seizoen corduroy. Hoewel dit katoen een traditionele klassieker is, geven nieuwe behandelingen het een levensechte look. "

Als je geraden hebt in 1994, 2002 en 1952, heb je gelijk.

Uiteraard was corduroy niet altijd in comeback-modus. Als je echter een decennium als "peak corduroy" zou instellen, welk decennium zou je kunnen kiezen?

Als je de jaren zeventig zei, ding ding we hebben een antwoord! In 1973, de Chicago Tribune's Marylin Stitz heeft indertijd de interesse in corduroy genageld:

Wanneer je denkt aan overgangsjurken, speelduuroutfits en rug naar school, denk je aan één stof. Corduroy.

Waarom? Omdat het tegelijkertijd luxueus en functioneel is. Het kan er gekleed of gekleed uitzien. Het behoudt zijn vorm en is gemakkelijk te verzorgen. Het past zich goed aan kleding aan voor uw hele gezin. Het is duurzaam en economisch.

Wat betreft de heropleving van de 21e eeuw, lijkt het tot nu toe bescheiden. Rohan van de Corduroy Appreciation Society startte in 2016 een volledig corduroy-online winkel, die getufte stropdassen en jasjes verkoopt. Alle outfits zijn ontworpen door Rohan, met doek afkomstig van de geboorteplaats van moderne corduroy, Noord-Engeland.

Zo netjes als corduroy is, het genereert niet een hoop die-hards. Mensen die dat zijn werkelijk in de stof, zoals Rohan, zijn weinigen en ver tussenin. Corduroy is de variatie van de mode-industrie op het McRib-een onschadelijk genoeg product waar retailers op terug kunnen vallen wanneer ze een korte-termijn hit nodig hebben, iets dat net genoeg nieuws heeft dat mensen het zullen kopen omdat ze ergens hebben gelezen dat corduroy maakt een comeback.

Voor de rest van ons denken we niet zo vaak in termen van wales.

Er verscheen oorspronkelijk een versie van dit bericht Verveling, een tweewekelijkse nieuwsbrief die op jacht gaat naar het einde van de lange staart.