Maar in het begin van de twintigste eeuw, toen bedrijven telefonische telefoons gingen adopteren en telefonisch vergaderingen hielden, begonnen mensen een ongemakkelijke kwestie tegen te komen: afluisteren. De eerste telefoons bonden mensen aan hun bureau, veranderden het kantoor in een ruimte waar iedereen kon snuffelen over gesprekken die in de open lucht werden uitgezonden. Onbekend met de nieuwe omstandigheden, voelden veel werknemers zich alsof hun privacy werd geschonden.
"Vandaag is het geen probleem als je collega je hoort praten met een andere klant", zegt John Jenkins, medeoprichter en president van het Spark Museum of Electrical Invention in Bellingham, Washington. "Maar toen waren telefoons zo anders en nieuw . [Mensen] waren gewend aan deze face-to-face interactie, dat het erg leek alsof ze werden geschonden. "
Om meer privacy te creëren, konden bellers een Hush-A-Phone, een rechthoekige metalen kamer of baffle bevestigen die gesprekken van anderen in de kamer verborg.
Een Hush-A-Phone gestut op een kandelaartelefoon die te zien is in het Spark Museum of Electrical Invention. [Foto: Spark Museum of Electrical Invention]
De Hush-A-Phone, uitgevonden in 1921, werd geadverteerd als een "telefoongeluiddemper" en een apparaat dat "Je telefoon als een cabine privé maakt". Het veroorzaakte hetzelfde effect als het cuppen van beide handen rond het mondstuk van de twee-stukjes kandelaar model telefoon, met anderen in de kamer alleen horen een gerommel van niet-waarneembare geluiden.
Bellers hoefden alleen de Hush-A-Phone over het mondstuk van de telefoon te schuiven, hun lippen in de ronde opening te plaatsen en te spreken. Het apparaat was eenvoudig, gemakkelijk te gebruiken en het werkte. Toch wordt de Hush-A-Phone niet onthouden vanwege zijn eenvoud of succes bij het creëren van een kunstmatige kegel van stilte. In plaats daarvan staat het apparaat bekend om het voeren van een oorlog tegen de telecommunicatie-gigant AT & T - een historic juridisch strijdrecht dat experts vergelijken met vetes over het hedendaagse open internet.
"Hush-A-Phone is waarschijnlijk een van de meer bekende gevallen", zegt Jenkins. "Ik weet niet of het de eerste is, maar het is zeker een van de meest prominente."
Het open internet, ook wel netwerkneutraliteit genoemd, is een ideologie die de vrijheid van mensen ondersteunt om op elk moment inhoud op internet te doorbladeren en te consumeren zonder tussenkomst van internetproviders. Het is in tegenstelling tot bedrijven die datasnelheden van bepaalde gebruikers vertragen, of toestaan dat sommige sites en inhoud sneller laden dan andere.
Tijdens de meest recente push voor open internet begonnen experts het verhaal van de Hush-A-Phone af te stofferen en te herzien, wat relevant werd vanwege de uitsluiting van AT & T van het apparaat en de daaropvolgende monopolisering van de telecommunicatiemarkt. "Het is beroemd geciteerd in wet schoolboeken en werd gebruikt als een voorbeeld tijdens de beweging van de internetvrijheid," zegt Jenkins.
In juni 2015 stemde de Federal Communications Commission (FCC) ermee in om een open internet te ondersteunen en zwoer ze om "open, onbevangen toegang tot legale online content te beschermen zonder dat providers van breedbandinternettoegang de snelle / langzame rijstroken mogen blokkeren, beperken of instellen. legale inhoud. "
Helaas voor Hush-A-Phone-klanten was er niet zo'n bescherming tegen de krachtige telefoonbedrijven die de service zouden beperken of zelfs stopzetten als dergelijke accessoires werden gebruikt. De obscure, nietsvermoedende Hush-A-Phone werd een slachtoffer in AT & T's onverbiddelijke behoefte om de telecomwereld onder controle te houden.
Het gebruik van de Hush-A-Phone was alsof je een eigen telefooncel had. [Foto: M0tty / CC BY-SA 3.0]
In 1921 begon Harry C. Tuttle met de ontwikkeling van de telefoongeluiddemper in een klein kantoor nabij Union Square in New York City. Vanaf de jaren 1920 tot eind jaren 1940 duwde Tuttle's Hush-A-Phone Corporation de apparaten van zes tot zeven inch naar zakenmensen en professionals in de VS. Het apparaat was vooral populair in Washington, DC en New York City, en zelfs gebruikt om privégesprekken te voeren in congrescomités, Columbia University Law professor en Network Neutrality-expert Tim Wu notities in zijn boek, The Master Switch: The Rise and Fall of Information Empires.
"Tuttle en Beranek beschouwden zichzelf niet als een bedreiging voor het Bell-systeem", schreef Wu, verwijzend naar MIT akoestiekwetenschapper Leo Beranek, die op dat moment het apparaat en de onderzoeksafdeling van AT & T hielp upgraden. "Integendeel, hun bescheiden doel als onafhankelijk, buiten de uitvinders was een kleine verbetering van het telefoontoestel, en een lompere op dat."
Maar hun bedoeling deed er niet toe. AT & T wilde laten weten dat het het regerende telefoonsysteem op de markt was. AT & T heeft strategisch rivalen uitgebouwd en nieuwe en opkomende bedrijven geblokkeerd door regelgeving vast te stellen. Aan het einde van de jaren 40 voerde het bedrijf een algemene regel in tegen alle telefoonextensies van derden:
"Geen apparatuur, apparaten, schakelingen of apparaten die niet door de telefoonmaatschappij zijn geleverd, moeten worden bevestigd aan of verbonden met de voorzieningen die door de telefoonmaatschappij worden geleverd, hetzij fysiek, door inductie of anderszins."
"De bestaande regels waren niet gemaakt om klanten te helpen", legt Thomas Hazlett, een professor economie aan de Clemson University in South Carolina, uit. De meeste mensen accepteerden echter eenvoudig de voorwaarden van de markt. "Het idee van het monopolie werd in de taart gebakken en er was niet veel controverse over het feit."
Het zwarte, metalen rechthoekige apparaat van de Hush-A-Phone. [Foto: Marcin Wichary / CC BY 2.0]
Er wordt gezegd dat een AT & T-advocaat een Hush-A-Phone in een etalage tegenkwam en er een terug bracht naar het bedrijf, schreef Stewart Schley in Business Insights: Essentials. T AT & T stuurde brieven met ophouden en afwijzen, terwijl Bell-reparateurs klanten met Hush-A-telefoons begonnen te waarschuwen dat als ze de apparaten niet zouden gebruiken, het bedrijf zou stoppen met het leveren van service.
Terwijl andere kleine bedrijven misschien net onder de druk zijn verkreukeld, nam Tuttle de kwestie uitdagend door aan de FCC. De FCC hield een hoorzitting van twee weken in Washington, D.C., waar Tuttle zijn advocaat bracht, en twee technische experts, waaronder Beranek.
AT & T voerde aan dat het Hush-A-Phone-apparaat een aanzienlijke schade aan het telefoonsysteem toebracht en dat het bedrijf fraude pleegde door een nogal nutteloos apparaat te verkopen. Een technicus van Bell Labs werd naar de stand gebracht en toonde een transmissieverlies van 13 decibel en een ontvangstverlies van 20 decibel met de Hush-A-Phone, dat groter was dan alle verbeteringen aan de handsets in de afgelopen 20 jaar, hij zei.
De president van AT & T beweerde ook dat bijlages van derden zouden kunnen leiden tot "spanningspulsen langs de telefoonlijnen die Bell-reparateurs zouden kunnen elektrocuteren en hen naar hun dood zouden kunnen terugbrengen", schreef Wu. Bij een kruisverhoor werd geconcludeerd dat zoiets nog nooit eerder was gebeurd.
Hush-A-Phone weerlegde de beweringen van AT & T en verklaarde dat het apparaat daadwerkelijk de geestelijke gezondheid kon helpen door het verminderen van lawaai, en dat privacy noodzakelijk was voor hun lijst met belangrijke klanten. De twee technische getuigen voerden een reeks tests uit die aantoonden dat de woorden van het gesprek nog steeds te ontcijferen waren bij het gebruik van de Hush-A-Phone, terwijl ook geheimhouding werd gehandhaafd.
Een advertentie voor de Hush-A-Phone. [Foto: binnen TWiT / CC BY-SA 2.0]
Maar de FCC kon geen definitieve beslissing nemen aan het einde van de hoorzitting van twee weken, en ging vervolgens vijf jaar lang op de zaak zitten, totdat deze uiteindelijk in het voordeel van AT & T besliste. Een moderne analogie met de uitspraak zou zijn als AT & T op de een of andere manier zou kunnen verbieden om beschermende hoesjes die door andere bedrijven zijn gefabriceerd op smartphones die door AT & T worden verhuurd, of als Apple kan dicteren welke selfiesticks met zijn iPhones kunnen worden gebruikt.
Tuttle werd hard geraakt door de uitgesponnen strijd, omdat hij de rechtszaak zelf financierde. Toch ging hij meedogenloos in beroep tegen de uitspraak van de FCC en bracht hij de zaak voor de rechtbank. Uiteindelijk, in 1956, acht jaar later, vernietigde het panel van federale rechters de uitspraak van de FCC: "Om te zeggen dat een abonnee van de telefoon het betreffende resultaat kan produceren door zijn hand te cuppen en erin te spreken, maar dat niet mag doen door een apparaat te gebruiken ... is niet alleen maar ook redelijk ", aldus de verklaring van de rechtbank.
Hoewel Tuttle uiteindelijk won, kon Hush-A-Phone niet herstellen. Het bedrijf adverteerde dat Hush-A-Phone nu werd goedgekeurd door het federale tarief, maar het was te laat. De productie kon de productontwerpen en handsets van AT & T en Bell Lab in de jaren zestig niet bijhouden en Hush-A-Phone werd gedwongen om te stoppen.
Het was nauwelijks een waardige rivaal voor AT & T: na bijna drie decennia in het bedrijfsleven had de Hush-A-Phone Corporation slechts ongeveer 125.000 exemplaren verkocht tegen de tijd van zijn laatste telling, in 1950, en werd gebruikt door slechts een klein deel van de telefoon abonnees.
Een kandelaartelefoon in het Molalla Historical Museum. De Hush-A-Phone-behuizing hielp de weg vrijmaken voor nieuwe toevoegingen aan telefoons. [Foto: PhotoAtelier / CC BY 2.0]
De triomf van het kleine bedrijf Hush-a-Phone betekende het begin van de ineenstorting van AT & T's monopolie. Toen de rechtbank de FCC tegensprak en AT & T opdracht gaf om mensen de Hush-A-Phone en soortgelijke apparaten te laten gebruiken, "was dit erg belangrijk omdat dat de weg vrijmaakte voor andere apparaten zoals de telefoonmodem om op het netwerk te worden aangesloten", zegt Jenkins.
De manieren waarop AT & T heeft gevochten om de controle over zijn klanten te krijgen, zijn dezelfde problemen waarmee we vandaag in gevechten op het open internet te maken hebben. Toen, "was het regelgevingssysteem zo rigide en zo duur dat je je afvraagt wat we hebben opgegeven", zegt Hazlett. "Wat had er nog meer kunnen zijn van de jaren 1920 tot de jaren 1950 als we innovatie ondersteunden?"
De niet-legale erfenis van Hush-A-Phone is schaarser: er zijn geen vergelijkbare telefoonprivacy-apparaten zoals de Hush-A-Phone in de huidige markt, zegt Jenkins, en oproepen aannemen in een overvolle ruimte waar anderen misschien horen lijkt niet te zijn veel van een probleem meer.
.