De eekhoorn is natuurlijk al lang verdwenen. Maar minuscule rondwormen, een soort nematoden, die ook daar hun thuis hebben gemaakt, hebben die tienduizenden jaren geduurd, bevroren en onbeweeglijk. Nu hebben wetenschappers in Rusland ze nieuw leven ingeblazen, waardoor deze wormen - allemaal vrouwelijke wormen - de eerste multicellulaire organismen hebben overleefd die zijn ingevroren in Arctische permafrost.
De permafrostlaag van de polaire delen van de wereld bevat allerlei kleine wezens, waaronder bacteriën, algen, gisten en amoeben, evenals mossporen en zaden. Na duizenden jaren in diepe bevriezing te hebben doorgebracht, ontdooien deze stukjes van het leven, terwijl de polen opwarmen en de permafrost zacht wordt. Eerder vonden wetenschappers dat een gigantisch virus dat ze noemden Pithovirus was nog steeds levensvatbaar na 30.000 jaar.
In een nieuw artikel, gepubliceerd in Doklody Biological Sciences, de wetenschappers beschrijven hoe ze 300 monsters van permafrost hebben geanalyseerd. Daarvan hadden slechts twee monsters levensvatbare nematoden daarin. Een kwam uit het eekhoornhol; een andere kwam uit een andere permafrostafzetting, onderdeel van een kernboor nabij de Alazeya-rivier. Dat monster was ongeveer 42.000 jaar oud.
De monsters bevatten twee verschillende soorten rondwormen, Panagrolaimus detritophagus en Plectus parvus. De wetenschappers lieten ze ontdooien en toen ze eenmaal klaar waren, leken de wormen klaar om door te gaan met hun leven, eten en bewegen, wat gaat over de omvang van wat ringwormen met zichzelf doen.
Als het ontdooien van piepkleine wezens die tienduizenden jaren geleden leefden klinkt als het begin van een horrorfilm, kan het geruststellend zijn om te weten dat deze twee allebei op andere plaatsen dan de Siberische permafrost te vinden zijn en dat ze niet van het type zijn van ringwormen die het leven ellendig maken voor mensen. Uiteindelijk is het opmerkelijk wat ze onbedoeld hebben bereikt. Als soort hebben mensen absoluut niet het vermogen of de neiging om 30.000 jaar diepvries te spenderen. Stel je eens voor hoe het zou zijn om te bezwijken voor de kou, dan 30.000 of 40.000 jaar later wakker worden en doorgaan met je leven alsof er niets was gebeurd.