Ontmoet de kunstenaar die schepsels uit bestek maakt / vorken

Een van de onwaarschijnlijke kunststerren van het internettijdperk, de in Charleston gevestigde Matt Wilson heeft tientallen krantenkoppen gemaakt voor zijn ingewikkelde metalen sculpturen. Velen delen een gemeenschappelijk, nieuwsgierig motief: ze beelden dieren en vogels af, allemaal onwaarschijnlijk gemaakt van bestek.

De artistieke reis van Wilson is net zo ongebruikelijk als zijn werk. Hij groeide op in Greenville, South Carolina, en volgde uiteindelijk een diploma tekenen en schilderen aan het Winthrop College. Maar hij voelde zich opgebrand en verliet de school met nog een jaar te gaan. "Ik ben geen geweldige student", zegt hij. Dus ging hij naar Charleston, waar hij landschapsarchitectuur aan het maken was terwijl hij begon met het verkennen van metalen sculptuur als medium. Op zoek naar werk, solliciteerde hij naar een baan bij Detyens Shipyard, Inc., in de hoop dat hij ook de vaardigheid van het lassen voor zijn kunst zou kunnen slijpen..

Het bleek een serendipitous keuze te zijn. Tijdens het wervingsproces ontmoette hij de eigenaar van de scheepswerf, Loy Stewart. Nadat hij over de achtergrond van Wilson had gehoord, verzon Stewart ter plekke een baan voor hem. Wilson werd de artist in residence van de scheepswerf door schepen te tekenen die binnenkwamen om als geschenken te dienen voor hun respectievelijke kapiteins. Na een jaar leren lassen en werken met metaal, begon hij miniatuurschepen te maken in plaats van schetsen, en zo nu en dan ook aan andere projecten te werken. Stewart, zegt hij, "wilde me zien als een kunstenaar."

Na tien jaar op de scheepswerf is Wilson sneller en sneller geworden bij het maken van schepen, waardoor hij meer tijd heeft om zich te concentreren op niet-nautische kunst. Eerder had zijn moeder hem een zak met oude gebruiksvoorwerpen gegeven om rond zijn werkplaats op de scheepswerf te hebben. Nadat hij een stel lepels had overwogen, boog hij het metaal in eenvoudige vormen die samen twee vogels suggereerden. Hij noemde het stuk "Dwergpapegaaien."

Upcycling - dat wil zeggen, afgedankte of goedkope materialen veranderen in iets nieuws - werd de naam van Wilson's spel. Nu maakt Wilson, naast de wonderen in zijn Etsy-winkel, AirtightArtwork (tijdelijk leeg als hij herstelt), beelden in opdracht. Foto's van zijn werk hebben over het internet gereisd en zijn gepubliceerd in kranten tot in Hong Kong. Vorige week, zegt hij, werd hij uitgenodigd om deel te nemen aan een upcycled kunstbeurs in Parijs.

De scheepswerf is een natuurlijke en rijke bron voor materiaal (of, zoals hij het zegt, "allerlei soorten koel metaal"). Toen een lokale industriële naaifaciliteit na 100 jaar bedrijfsactiviteiten sloot, ruilde Wilson een groot handgemaakt uilenstandbeeld in voor de gelegenheid om een eeuw aan minuscule metalen klossen en katrollen te sparen. Tegenwoordig patrouilleert Wilson 11 tweedehands winkels in Charleston op zoek naar zilverwerk. Hij geeft toe dat hij winkeliers waarschijnlijk zou kunnen vragen hulpmiddelen voor hem te reserveren, maar de achtervolging is te goed om op te geven. Roestvrij staal verschijnt vaak in zijn werk, samen met verzilverd metaal. Bijna alles is bruikbaar, zegt hij, met een opmerkelijke uitzondering: IKEA bestek, dat klikt wanneer hij ermee probeert te werken.

In de sculpturen van Wilson worden de kommen met lepels de gebogen hoofden van vogels, terwijl de handvatten evolueren tot vrolijke staarten. Na jaren van het smeden van vogels uit lepels, begon Wilson het ook met ander bestek te vermengen. De verschuiving in bestektype heeft andere schatten opgeleverd: de tanden van vorken en steakmessen vormen vleugelveren, en gegalvaniseerde opscheplepels bloeien in afgeronde kisten..

Wonen in de buurt van de oceaan betekent dat Wilson ook is ondergedompeld in het weergeven van het zeeleven. Een commissie uit Hawaii verzocht om Wilson een metalen walvis te maken. Om het schepsel te maken, gebruikte Wilson metalen serveertangen voor zijn vinnen.

De meeste van zijn vogels beginnen nog steeds met twee lepels, die het lichaam vormen. Wilson is echter terughoudend om te onthullen hoe hij zijn creaties precies in elkaar buigt en lest. "Het is iets dat ik al heel lang verdedig", zegt hij over zijn techniek, waarbij hij ongebreidelde copycats citeert. "Het kostte zoveel jaren om te komen waar ik ben, van die eerste eenvoudige vogels die slechts twee lepels waren." Een deel van de vreugde van het werk van Wilson komt ook voort uit het uitzoeken hoe de verschillende elementen van elk beeld naadloos in elkaar passen om deze gevleugelde wezens te vormen.

Kijkers moeten misschien ook een beetje raden over de rassen van zijn gebeeldhouwde wezens. Tenzij het een opdracht is, maakt Wilson meestal geen specifieke vogels. Op de vakbeurzen die hij bijwoont, komen echter mensen naar hem toe en beginnen zijn vogels te categoriseren. "Ze zullen gewoon beginnen te wijzen, 'Oh, dat is een winterkoninkje, dat is een meid, dit is duidelijk een blauwe gaai,' zegt hij. "Ik krijg veel vogelaars die me vertellen dat ik het goed doe."

Gastro Obscura bestrijkt 's werelds meest wonderbaarlijke eten en drinken.
Meld je aan voor onze e-mail, twee keer per week afgeleverd.