Hoewel het project al jaren in de maak is, kreeg de boerderij pas onlangs het groene licht voor de bouw. Eerder in de zomer werd een gigantisch betonnen platform van 900 ton door een schip van Noord-Nederland naar zijn huidige post in de Merwehaven in Rotterdam gesjouwd. Het ziet er misschien nog niet uit, maar volgens Peter en Minke van Wingerden, mede-eigenaren van Beladon, zal het binnenkort een multi-level, hi-tech huis worden voor 40 Maas-Rijnlandse koeien - en misschien wel de beste echte runder landgoed op de rivier.
Volgens Peter was dierenwelzijn een topprioriteit bij het ontwerpen van de boerderij, dus het team riep de hulp in van een full-time boer om koe-vriendelijke materialen, temperaturen, voer en belangrijke elementen van het ontwerp te bepalen. De voltooide boerderij zal een "koetuin" op de bovenste verdieping van het gebouw hebben, met kunstmatige lommerrijke bomen, weelderige struiken en uitgestrekte klimop om wat schaduw te bieden voor het vee. Ondertussen zal een zachte vloer een natuurlijke omgeving nabootsen en de urine laten doordringen (om ammoniakemissies te verminderen). Om de koeien meer vrijheid te laten hebben in hun melkschema, zal een team van robots zuiveltaak hebben, waarbij naar schatting 800 liter per dag wordt verzameld. De melk wordt vervolgens op de onderliggende verdieping verwerkt en lokaal verkocht.
In zijn vrije tijd kan een koe aan boord van de drijvende boerderij op het 1200 vierkante meter grote platform ploeteren, op lokaal geproduceerd voer grazen of zijn kraal runderogen op de haven laven. "Deze koe heeft een prachtig uitzicht op de haven van Rotterdam", zegt Minke. "De boerderij heeft drie lagen ... en de koe staat er bovenop." Ze wijst er echter op dat een vaars die het beu is om te kijken hoe de golven altijd een helling af kunnen rennen om toegang te krijgen tot een kleine weide op vaste grond..
Het gebouw dat binnenkort op en neer zal gaan in de haven zal zeker een grote beteugeling (of dok) aantrekkingskracht voor koeien en mensen hebben, maar de echte focus van dit project is voedsel duurzaamheid. Volgens Peter en Minke is het krijgen van koeien op het water misschien slechts een cruciale stap in de richting van meer veerkrachtige, gezonde steden.
De drijvende boerderij in zijn vroege stadia.In een wereld met een snelgroeiende en verstedelijkende bevolking, wijst Peter erop dat er een toenemende behoefte is aan meer ruimte, meer vers voedsel en op zijn beurt meer ruimte om meer vers voedsel te verbouwen. Maar als het gaat om stedelijke centra, waar komt dat land dan vandaan? Volgens Peter moet je het creëren.
"Als je uit Nederland komt, is het een voor de hand liggende gedachte om naar het water te kijken," zegt hij. Hij wijst erop dat waterruimten over de hele wereld zowel overvloedig als onderbenut zijn - van havens tot rivieren tot grote reservoirs. "Er is veel ruimte in de buurt van de stad waar we wonen of voedselproductie kunnen uitbreiden. Dus dit is om de wereld te laten zien dat het op een zeer duurzame manier in en rond onze steden kan worden gedaan. "
Het idee kwam voor het eerst naar Peter en Minke in 2012, terwijl ze aan een ander project in New York City werkten. Toen de orkaan Sandy toesloeg, zagen ze hoe het stadsvervoer krakend tot stilstand kwam als de wegen, metro's en tunnels van Manhattan vol met water. Hunts Point, de wijk Bronx met een van de grootste voedselverdelende faciliteiten van de stad, was ook overstroomd. "De vrachtwagens konden niet meer naar binnen of naar buiten komen", zegt Minke. "Na twee dagen stond er geen vers voedsel in de schappen." Voor het echtpaar was de vraag hoe snel de toegang van een hele stad tot voedsel kon verdwijnen de huidige systemen waarop stedelijke gebieden afhankelijk zijn om hun bevolking te voeden, in twijfel getrokken..
Temidden van de chaotische nasleep hadden ze een gedachte: om een meer klimaatadaptieve methode te creëren voor het produceren van vers, lokaal voedsel, waarom zou je niet direct op het water oogsten? "Je gaat op en neer met het getij en je hebt het transport niet nodig", wijst Minke. Steeds meer worden drijvende gebouwen gebouwd om zware orkanen te weerstaan. Vanwege hun drijfvermogen kunnen dergelijke gebouwen gewoon het getij berijden wanneer het waterniveau stijgt, dobberend aan het wateroppervlak. Volgens Peter is Beladon betrokken bij verschillende drijvende bouwprojecten in orkaangevoelige gebieden, dus het creëren van stormbestendige boerderijen ligt in hun stuurhuis.
Maar voedsel in stand houden wanneer stormen toeslaan, is niet het enige aspect van duurzaamheid dat de drijvende boerderij probeert aan te pakken. De operatie is ook gericht op het verminderen van verspilling op stedelijke schaal. "In het verleden was het heel normaal om al je afval ver buiten de stad te dumpen, dus niemand was zich echt bewust van de waarde van afval", zegt Peter. "Wat u probeert te doen, is gebruiken en hergebruiken, zodat uw afval wordt gefietst naar nieuwe materialen, nieuwe functies."
Een ontwerp dat de voltooide drijvende boerderij voorstelt.Om dit te bereiken, zal de koeienkuiken van de drijvende boerderij afkomstig zijn van de uitgeputte granen van lokale brouwerijen, gemaaid gras van stadions en golfbanen en zelfs overgebleven aardappelschillen die anders naar de stortplaats zouden worden gestuurd. De koeien zullen wegzakken op smakelijke verspilling, en op hun beurt voorzien ze de stad van verse melk- en verse koeienpies. Volgens Peter is het team van plan om koeienmest te verzamelen en te verwerken om als meststof op de boerderij en in heel Rotterdam te worden gebruikt. "Dit is wat wij een circulaire stad noemen," zegt Peter, "om alle voedingsstoffen binnen de stad te gebruiken en opnieuw te gebruiken."
Hoewel het maar één kleine boerderij is, zien de van Wingerdens hun project als een prototype - een 'levend laboratorium' - dat kan worden opgepikt door steden over de hele wereld. "Voortbouwen op het water is uiterst schaalbaar", zegt Peter. "En het is verplaatsbaar, dus u kunt het van plaats naar plaats verplaatsen indien nodig."
Niet iedereen is echter volledig aan boord. Naast vergunningskwesties en mogelijk doordringende boerderijgeuren, zal een van de grootste uitdagingen zijn dat het publiek de urgentie van de zaak begrijpt. "Mensen zijn niet bang voor klimaatverandering omdat het in kleine stapjes gaat", zegt Peter. "We zien elke dag overstromingen op het televisiescherm en vaak is het ver weg. Maar we ontwerpen de toekomst over tien, twintig jaar hier. We voelen verantwoordelijkheid voor de wereld na ons - voor onze kinderen, voor onze kleinkinderen. "
Om deze reden hopen Peter en Minke de drijvende boerderij te gebruiken als een educatief centrum en open te stellen voor Rotterdammers en nieuwsgierige bezoekers. Hiermee willen ze het bewustzijn vergroten over het belang van vers, duurzaam geteeld voedsel en mensen helpen contact te leggen met de voedselproductie op een nieuwe, misschien letterlijke manier. "De koeien zijn erg vriendelijk en ze kijken graag in de ogen van de bezoekers", biedt Minke aan. "Misschien worden ze geknuffeld door de bezoekers!"
Gastro Obscura bestrijkt 's werelds meest wonderbaarlijke eten en drinken.
Meld je aan voor onze e-mail, twee keer per week afgeleverd.