De 'Rose Mary Stretch' was een van de meer bizarre details van een complex politiek schandaal dat meer dan twee jaar duurde om zich te ontvouwen. Het werd genoemd naar de oude secretaris van Nixon, Rose Mary Woods, die zogenaamd een cruciaal segment van de tapes van het Witte Huis uitwiste..
De korte versie van het verhaal gaat als volgt: op een gegeven moment tijdens het Watergate-onderzoek, kwam ongeveer 18 1/2 minuten van de tapes van het Witte Huis te ontbreken en Woods nam de verantwoordelijkheid om verantwoordelijkheid te claimen. Woods beweerde dat ze het Oval Office-gesprek in kwestie had getranscribeerd toen ze, vanwege de opstelling van haar bureau, haar hand uitstrekte om een telefoongesprek te beantwoorden, en daarbij per ongeluk op de wisknop klikte. haar voet op het pedaal van de transcriptiemachine, die de opname doorstuurde. De pers noemde deze onwaarschijnlijke zet: 'The Rose Mary Stretch'.
Rose Mary Woods toont het stuk dat naar verluidt heeft geleid tot het verwijderen van een deel van de Watergate-banden. Ford Library Museum / Public DomainZo vreemd als de uitleg van Woods was, beweerde ze ook dat haar fout slechts ongeveer vijf minuten tape had gewist en dat ze de rest van de ontbrekende tijd niet kon verklaren. Als reactie op haar getuigenis werd een fotosessie opgezet waarin Woods de veronderstelde beweging reconstrueerde, waardoor ze zich ongemakkelijk over haar werkruimte verspreidde in een positie die bijna vijf minuten lang vrijwel onmogelijk zou zijn geweest, laat staan 18.
De foto's, ooit uitgebracht door de pers, vingen de aandacht van het publiek en slaagden erin om een gecompliceerd schandaal van samenzwering en cover-up samen te vatten in één beeld. Als er een kans was dat haar uitleg voorbij zou gaan, maakten de foto's van haar ongemakkelijke contortion daar een einde aan, waardoor Nixons geloofwaardigheid onder de algemene bevolking in het proces werd weggenomen.
Na de aandacht van de "stretch" -foto's, is Woods er nooit in geslaagd om de schaduw van Watergate te schudden. Nixon trad af in augustus 1974 en Woods bleef tijdens zijn verbanning in Californië voor hem werken. Volgens Woods ' New York Times overlijden (ze stierf in 2005), op een gegeven moment vertelde ze aan verslaggevers dat haar werk voor Nixon haar uiteindelijk een 'stimulerend en interessant leven' had bezorgd.