Volgens de Daily Express, het geharde koekje, ook wel bekend als hardtack, was ooit in het bezit van Thomas Fletcher, een schutter op de HMS Verdediging van 1804 tot 1807. Een deel van de marine rantsoenen, hardtack hield veel Britse buikklauwen vol als ze streden tegen de Fransen en Spanjaarden tijdens de oorlog van de derde coalitie. Om in het rotsachtige koekje te bijten, voegde de matroos water toe om het tot de perfecte, kauwbare mix van drassig en oud te maken. Opgeslagen hardtack werd af en toe geïnfecteerd - hoe meer ongelukkige zeilers op maden zouden kauwen.
Op de een of andere manier overleefde Fletcher's vijf inch brede hardtop de cruciale Battle of Trafalgar op 21 oktober 1805 en reisde hij ongedeerd terug naar Engeland. Waarschijnlijk heeft Fletcher het muffe koekje als aandenken bewaard nadat hij uit de oorlog was teruggekeerd. Minder duidelijk is hoe het koekje zwart is geworden. Het is mogelijk, zegt Dix Noonan Webb-veilingmeester Oliver Pepys, dat het gebeurde door veroudering of verkoling.
Fletcher's afstammelingen hielden het koekje in de familie voor generaties totdat een privéverzamelaar het kocht op een openbare veiling van 2005 Sotheby's. De veiling herdacht de Slag bij Trafalgar's 200e verjaardag met de verkoop van items uit die periode. Nu, 13 jaar later, heeft de verzamelaar besloten het koekje weer op de markt te brengen.
"Deze koekjes waren beroemd hard, maar deze moet nog harder zijn dan de meeste die al meer dan twee eeuwen bewaard zijn gebleven," vertelde Oliver Pepys Daily Express.
Als je een liefhebber van stoffige oude koekjes bent, maar de online veiling van Dix Noonan Webb niet kunt maken op 9 mei 2018, kun je altijd een bezoek brengen aan het scheepvaartmuseum van Denemarken, waar een scheepskoekje uit 1852 staat - of eet je verlopen degenen thuis.
Gastro Obscura bestrijkt 's werelds meest wonderbaarlijke eten en drinken.
Meld je aan voor onze e-mail, twee keer per week afgeleverd.