De flux gaf aan dat er iets ongewoons om de ster cirkelde, maar wat zou het kunnen zijn? De meest dramatische verklaring was dat het een buitenaardse megastructuur zou kunnen zijn: als we een buitenaardse megastructuur zouden detecteren, zou het waarschijnlijk geen bolvormig object zijn, en alles wat in een baan rond deze ster ronddraaide was niet sferisch.
Zelfs de wetenschappers die deze mogelijkheid voorstelden, dachten dat het niet waarschijnlijk was. "Het is waarschijnlijk iets natuurlijks waar we nog niet aan hebben gedacht," zei Boyajian.
Nu heeft een team van wetenschappers uit Columbia en UC Berkeley een paper gepubliceerd waarin een dergelijke hypothese wordt beschreven: het vreemde gedrag van het licht van de ster is te wijten aan de 'inspiratie van een planetair lichaam of lichamen'. In deze theorie heeft de ster een planeet op een bepaald punt, waardoor het snel zou opvallen, en de flux in het licht is het deel van het na-effect, wanneer de ster terugkeert naar zijn meer normale toestand. De flux kan ook gedeeltelijk het gevolg zijn van fragmenten van die planeet - of van zijn vroegere manen.
Deze theorie is al eerder naar voren gebracht, maar dit artikel geeft het meer overtuigend weer. De astronomen die de mogelijkheid van een buitenaardse megastructuur dreven, overwogen deze mogelijkheid ook, en een van hen, Jason Wright, schrijft nu dat deze nieuwe analyse aantoont dat "de hypothese mogelijk toch aannemelijk is" (hoewel hij aan dat oordeel veel voorbehoud maakt) ).
Dat betekent niet dat het is de uitleg. "Het is een grote nieuwe schok voor de aannemelijkheid van een circumstellaire bron (en een onlangs verslonden) die de schade aanricht in onze ster", schrijft Boyajian in een e-mail. Andere natuurlijke fenomenen zijn nog steeds in de running en, totdat er brede overeenstemming is over wat er precies hier gebeurt, is er altijd de onwaarschijnlijke kans dat de dader toch een buitenaardse megastructuur kan zijn.