Oorspronkelijk gebouwd door de familie Pusterla, werd het 10-hectare grote landgoed later overgenomen door de families Cirivelli en Arconati. Tijdens de 19e eeuw werd het bekend als "Villa Napoleone" nadat Napoleon Bonaparte het gebruikte als zijn hoofdkwartier tijdens het Italiaanse hoofdstuk van de Franse Revolutionaire Oorlogen. In 1879 had de regering het landgoed omgezet in een van de grootste psychiatrische voorzieningen in het land. Pas na 1978, toen een nieuwe wet de ontmanteling van psychiatrische ziekenhuizen opriep, werd het bijna 700 jaar oude landgoed verlaten. Er is sindsdien geen inspanning meer gedaan om het te herstellen.
"Het was donker, vochtig en heel stil", zegt Costi. "Het is een soort surrealistische stilte die ik alleen op verlaten plekken heb gevoeld. Alsof er ooit iemand achter een hoek uit kan komen. '
Twee jaar geleden was deze negentiende-eeuwse villa buiten Milaan in slechte staat. Het is inmiddels gerestaureerd en verkocht aan een nieuwe eigenaar.Sinds die eerste reis heeft Costi meer dan 50 verlaten villa's in Noord- en Midden-Italië bezocht. "Zodra je begint met onderzoeken, besef je dat er een hele wereld van verlaten plekken is."
Door de jaren heen heeft ze een gevarieerde methodologie ontwikkeld om zulke verborgen juweeltjes te vinden. Soms gaat het om het invoeren van de juiste reeks zoekwoorden in Google. Andere keren zoekt ze naar lokale kranten om te zien of iemand een villa noemt die afbrokkelt of een gezin uit het gebied dat er vroeger een was. Google Earth helpt ook. "Als je let op de juiste tekens, kun je ze van bovenaf zien", zegt ze. "Bijvoorbeeld, als een dak lijkt op een aantal afbrokkelende delen, is dat meestal een veelbelovend idee."
De frescoedslaapkamer van een verlaten villa in de Marken, centraal Italië.Minder vaak krijgt ze advies van collega-fotografen. Maar zoals je je wel kunt voorstellen, kunnen ontdekkingsreizigers die geïnteresseerd zijn in verlaten plekken vrij geheimzinnig zijn over de locaties van hun ontdekkingen.
"Het is niet ongewoon om mensen tegen te komen tijdens een shoot", zegt ze. Typische ontmoetingen zijn onder meer fotografen, schrijvers, kruimeldiefjes op zoek naar koperdraden of marmeren blokken en soms eigenaars. "Ik heb ooit een oudere dame ontmoet die een van de villa's bezat. Nadat ik haar huis had aangevuld, vertelde ze me: als je het leuk vindt, is het van jou! "
Voor veel Italianen die honderden-jaar-oude eigenschappen erven, kan de meevaller meer een vloek dan een zegening zijn. "Vaak kunnen mensen de hoge belastingen en onderhoudskosten niet bijbenen", legt Costi uit, "laat staan voor het financieren van restauratiewerkzaamheden."
Deze verlaten villa in Emilia-Romagna was in het bezit van een arts, maar zijn nakomelingen konden de onderhoudskosten niet bijhouden.Een deel van wat Costi's werk drijft, is de wens om bewustzijn te creëren over de verlaten villa's in Italië, in de hoop dat iemand erin zou kunnen stappen om ze te behouden.
"Ik weet dat veel mensen de decadentie aantrekkelijk vinden, maar voor mij is het opvallende aan schoonheid de schoonheid," zegt ze. "Het is opvallend om te zien dat een fresco van 300 jaar geleden nog steeds staat ondanks de verwaarlozing."
Tientallen regenval en de schade veroorzaakt door aardbevingen, die in centraal Italië niet ongebruikelijk zijn, eisen uiteindelijk hun tol. "Wanneer je op een plek komt en waterinfiltraties in de grond ziet, weet je dat er heel weinig kan doen." In andere gevallen kunnen herstelinspanningen een verschil maken.
De woonkamer van een villa in de buurt van Milaan die onlangs is gerestaureerd."Mijn favoriete villa tot nu toe is er een die ik twee jaar geleden fotografeerde, net buiten Milaan," zegt Costi. Toen de fotograaf het voor het eerst bezocht, was dit specifieke herenhuis in vrij slechte staat. Muren waren gebarsten en delen van de plafonds waren op de grond gevallen. Maar dankzij intensieve renovaties is het inmiddels gerestaureerd en leeft er nu een gezin. De foto's van Costi werden gebruikt in de online advertentie die op zoek was naar een koper. "Soms kan een goede foto helpen", zegt ze.
De fresco's recreatieruimte van een verlaten villa in Toscane.Dat was het geval met kasteel Sammazzano. Al decennia lang hadden de meeste mensen geen idee dat een paar mijl buiten Florence een halfverlaten kasteel in Moorse stijl gebouwd werd, gebouwd door een excentrieke prins in het midden van de 19e eeuw. Maar in de afgelopen jaren hebben meer dan 50.000 burgers openbare petities ondertekend om restauratie te eisen, mede dankzij campagnes voor sociale media die prachtige foto's van het interieur verspreidden. Afgelopen juni werd het kasteel voor € 15,4 miljoen verkocht aan een bedrijf in Dubai. "De overheid heeft niet veel gedaan," zegt Costi. "Maar nu weet iedereen het tenminste."
Het vinden van de beste plekken om weelderige interieurs of decadente gevels vast te leggen, is duidelijk een belangrijk onderdeel van Costi's werk. Maar dat geldt ook voor het vermogen om je voor te stellen hoe deze plaatsen er vroeger uitzagen, klonken en voelden als ze nog steeds bewoond waren. "Soms probeer ik een detail vast te leggen dat iets kan suggereren over de mensen die daar vroeger woonden," zegt Costi. Een paar jaar geleden ging ze een villa binnen die waarschijnlijk eigendom was van een kunstenaar, omdat ze een kamer vond die vol zat met alleen een ezel en verven. "Alles daar, van lakens tot kranten tot keukengerei, zag eruit alsof het precies werd achtergelaten zoals het was."
De woonkamer van een verlaten villa in Emilia Romagna.Het gevoel, zegt ze, is bijna hetzelfde als terugreizen naar een moment bevroren in de tijd. "Ik kan nauwelijks krassen op het oppervlak van deze lang verloren privéwerelden, maar kan niet anders dan een gevoel van nostalgie voelen voor een tijd die voorbij is en nooit meer terug zal komen."