Astronomen hadden verwacht dat een ster van deze omvang een behoorlijk dramatische dood zou hebben. Veel massieve sterren gaan uit als supernova-enorme explosies die hitte, elementen en kosmische stralen de ruimte in laten vliegen. In 2009 zagen wetenschappers hoe N6946-BH1 zich leek aan te passen aan zijn grote moment. Gedurende een paar maanden schoot het "op in helderheid om meer dan 1 miljoen keer lichter te worden dan onze zon" Phys.org rapporten. Er leek een spectaculaire supernova te naderen.
En toen ... het verdween gewoon. Tegen 2015 konden de Hubble- en Spitzer-telescopen het niet zien en konden ze ook geen straling detecteren die afkomstig was van waar het ooit was.
Voor en na de dood van N6946-BH1. NASA / ESA / C. KochanekIn de Maandelijkse mededelingen van de Royal Astronomical Society, een team van onderzoekers dat 27 sterrenstelsels bewaakt voor supernovae bood hun diagnose: N6946-BH1 was een zogenaamde "massieve mislukking", een enorme ster die, ondanks zijn grootte, ineenstortte in een zwart gat zonder extra fanfare. In de zeven jaar dat het team de lucht heeft gescand voor supernova, is het de enige ster waarvan ze hebben gezien dat dit gebeurde.
N6946-BH1 is misschien vervaagd in plaats van uitgebrand, maar de dood werpt enig licht op een oud mysterie: waarom de snelheid van waarneembare supernova's niet overeenkomt met de vermoedelijke snelheid van massieve sterfgevallen. "Het typische beeld is dat een ster pas een zwart gat kan vormen als het supernova wordt", vertelde Christopher Kochanek, de hoofdauteur van de studie. Phys.org.
Als het met minder dramatische middelen dezelfde staat kan bereiken, zegt hij, "zou dat kunnen verklaren waarom we supernova's niet zien van de meest massieve sterren." Na duizenden jaren schijnt misschien dat sommige sterren gewoon willen rusten.
Elke dag ontdekken we een vluchtig wonder - iets verbazingwekkends dat op dit moment alleen gebeurt. Heeft u een tip voor ons? Vertel ons erover! Stuur je tijdelijke wonderen naar [email protected].