Een van die papyri was anders dan alle andere in de verzameling en generaties lang zei de universiteit dat het onderzoekers verbaasde. Zo goed als ze konden zien, had het spiegelschrift aan beide kanten, waarbij de letters de tegenovergestelde richting insloegen die ze zouden moeten.
"Het werd als een raar stuk beschouwd", zegt Sabine Huebner, hoogleraar oude geschiedenis aan de universiteit. Maar nu hebben de onderzoekers van de universiteit eindelijk begrepen wat er vreemd aan was.
Blijkt dat er veel papyrusvellen aan elkaar gelijmd waren.
De conserveringshulpmiddelen van papyrus. Universiteit van BaselDit was niet duidelijk, ongeveer 400 jaar of zo. Onlangs onderzocht het Basel Digital Humanities Lab de papyrus onder infrarood- en ultraviolet licht. UV-licht wordt meestal niet gebruikt om papyri te ontcijferen, maar in dit geval onthulde het dat de papyrus van het mysterie "verschillende lagen aan elkaar bond met een soort middeleeuwse lijm", legt Huebner uit..
Toen ze begrepen wat er aan de hand was, kwamen de onderzoekers met een specialist om de lagen uit elkaar te halen. Toen ze na al die jaren het document konden lezen, ontdekten ze dat het een onbekend medisch document was - een stuk dat bijdraagt aan het begrip van de geleerden over het verleden.
De papyrus na conservering. Universiteit van BaselOp basis van zijn overeenkomsten met papyri in Ravenna, Italië, lijkt de papyrustekst het werk te zijn van Galen, de meest bekende arts uit de Romeinse tijd, of een commentaar op zijn werk. De tekst is waarschijnlijk gebruikt voor boekbinden in de Middeleeuwen, toen deze tekst meer beschikbaar was dan nu of omdat niemand dacht dat het belangrijk was om te besparen.