Salar de Uyuni strekt zich uit over 4.000 vierkante mijlen in de Altiplano-regio, bijna 12.000 voet boven de zeespiegel. Gevormd uit de overblijfselen van prehistorische meren, is het een schijnbaar eindeloze uitgestrektheid van wit zout, onderbroken door enkele rotsachtige, met cactus bezaaide ontsluitingen en, af en toe, kleine hopen zout. In het regenseizoen wordt het landschap getransformeerd in een ondiep meer dat, met nog steeds, verrassende helderheid, de lucht erboven weerkaatst.
Eeuwige maneschijn.Zoals landschap lijkt het gemaakt voor fotografen, maar Khatib was een beetje teleurgesteld toen ze haar beelden van Salar de Uyuni herontdekte. "Ik voelde meteen dat er iets ontbrak", herinnert ze zich. "Ze brachten me niet terug naar deze plek, ze gaven me niet het gevoel hoe het echt was."
Dus de Berlijnse fotograaf en beeldend kunstenaar begon te experimenteren. Ze is al lang gefascineerd door filters en caleidoscopen en heeft daarom een specifieke techniek gebruikt om een reeks veelkleurige, droomachtige afbeeldingen te maken. Ze begint met haar foto's, "meestal landschappen die al een bovenaardse aanraking hebben, of kleurrijke foto's geabstraheerd met analoge filters zoals prisma's", zegt ze. "Ik heb een enorme bibliotheek met deze opnames, die het belangrijkste onderdeel van mijn werk vormen. In de tweede stap gebruik ik lagen en meerdere belichtingstechnieken. Eigenlijk remix ik mijn eigen foto's. Soms duurt het hele proces slechts een paar uur, soms zit ik maanden achter een afbeelding en probeer ik altijd de perfecte laag te krijgen. "
Met katoenen snoepkleuren en abstracte vormen nemen de foto's van Khatib een surrealistische omgeving naar nieuwe, onverwachte hoogten. "Uiteindelijk is elke foto een abstractie van een al mooi landschap", zegt Khatib. "Deze magische landschappen zijn mijn muze."
Atlas Obscura heeft een selectie van Khatib's afbeeldingen.
Spiegel.
De parel.
The Fragile Absolute.
Helderheid.
Goede nacht en veel geluk.
Mysteries of Love and Space.