Elke oorlog heeft zijn helden, maar sommigen gaan meer onbeholpen dan anderen. Anderen worden koning.
Een van Illinois's meest trotse homefront-krijgers was zo'n koninklijke figuur en hij was niet eens een mens. Koning Neptunus was eigenlijk een dikke Hereford-zwijn die erin slaagde om meer dan $ 250 miljoen dollar (in moderne dollars) te verzamelen voor de Amerikaanse marine door zelfloos elk deel van zijn varkensveiling te veilen voor een slagschip dat nooit werd gemaakt.
Geboren in 1942 op de familieboerderij Boner in West Frankfort, Illinois, heette het varken dat koning zou worden Parker Neptune en nam de naam van zijn vader, Parker Sensation, aan. De stam van 12 biggen geboren in zijn nest, Neptunus kreeg vroeg uitgekozen toen de jonge Patty Boner het dier glansde en hem begon op te voeden als een project voor haar lokale 4-H-club. Later dat jaar, haar vader Sherman, begon te praten met Marion, Illinois Navy recruiter Don C. Lingle (oorspronkelijk uit Anna, Illinois) over varkensvlees. Zoals zoveel dingen tijdens de Tweede Wereldoorlog was varkensvlees een gerantsoeneerde waar, maar Sherman Boner vertelde Lingle dat hij hem wat varkensvlees kon leveren. Hij had het over Parker Neptune.
Lingle was van plan om de big te gebruiken voor een diner bij de marine, nadat hij de jonge Neptunus had gepresenteerd. Hij ontdekte dat hij hem niet kon slachten en beschreef het varken in een later interview als 'een onschuldig ogend ding'.
Maar waar Lingle onschuldige dooien zag, zag hij ook kansen. Als die schattige kleine piggy-ogen dit dier van de eettafel zouden kunnen houden, zouden ze misschien ook een paar goede doelen kunnen openen. Zo was het kleine varkentje dat ooit Parker Neptunus heette, koning Neptunus omgedoopt.
Lingle sloot zich aan bij de lokale veilingmeester, L. Oard Sitter, en nam zijn smetteloze nieuwe marinymascotte mee naar een Marion-fondsenwervingsveiling. Volgens een stuk van Stu Fliege, vice-president van de Historische Maatschappij van Illinois, moesten de oorlogsobligaties helpen betalen voor het spartelende slagschip USS Illinois. In een opwelling drapeerde hij het varken met een marineblauwe deken. Misschien was het de deken, of misschien was het de blik in zijn ogen, maar stukjes Neptunus begonnen van het podium te vliegen. Zoals verteld in een artikel in de Southeastern Missourian, beloofden mensen 100 dollar in oorlogsobligaties voor een been! $ 300 voor een schouder! Tegen het einde van zijn eerste optreden had koning Neptunus $ 11.200 opgehaald.
Na het enorme succes van zijn eerste optreden, bij zijn volgende, kreeg hij een kleine kroon die op de deken was vastgebonden met een elastische band, en hij was versierd met zilveren oorbellen en geschilderde hoeven. Bij zijn derde verschijning trok koning Neptunus ongeveer $ 50.000 aan obligaties. Lingle en Sitter begonnen hem te paraderen rond fondsenwervende evenementen in het zuiden van Illinois. Bij elke veiling zouden delen van het groeiende varken worden verkocht aan de hoogste bieder, die hun pond of zo van vlees kon hebben geëist, maar niemand ooit, en Lingle was in staat om koning Neptunus elke keer te behouden. Toen de bekendheid van het varken groeide, begonnen grotere fondsenwervende veilingen in de hele staat een uiterlijk van de steeds meer ronddraaiende mascotte van de marine te eisen.
Koning Neptunus begon bekend te staan als het 'rode, witte en blauwe varken', vanwege zijn rode en witte kleur en het blauw van zijn ogen (of mogelijk zijn deken). In 1943 kocht toenmalig gouverneur van de staat Dwight H. Green, recht omhoog, koning Neptunus voor een miljoen dollar. Natuurlijk gaf hij ook de vleesvarkens terug. Veel van Neptune's optredens werden gesponsord door lokale hoofdstukken van de Elks, en het beroemde varken werd uiteindelijk zelfs een erelid van een aantal hoofdstukken van de broederlijke organisatie.
Tegen de tijd dat de oorlog voorbij was, hadden Lingle en koning Neptunus meer dan $ 19 miljoen opgehaald voor de marine, die in de dollars van vandaag meer zou lezen als $ 250 miljoen. Helaas, ondanks dat het meer geld had opgehaald dan mogelijk enig ander varken in de geschiedenis van de wereld, was het nog steeds niet genoeg om de oprichting van de USS Illinois te financieren, die in 1945 werd geannuleerd nadat 22 procent van het schip was voltooid. Desondanks haalde koning Neptunus het nog in voor de marine.
(Foto: Eric Crowley / Flickr)
Met zijn fondsenwerving schijnbaar een einde aan het leven, bewoog de marine om koning Neptunus in 1946 naar de Chicago Stockyards te laten sturen, maar Lingle veegde opnieuw binnen voordat de koning in spek werd veranderd. Lingle stuurde het varken om te leven op de boerderij van Ernest Goddard, die het varken in zijn vrachtwagen bleef laden en hem rond paradeerde.
Tegen de tijd dat koning Neptunus de Goddard-boerderij bereikte, had zijn beroemdheidslevensstijl hem tot ongeveer 500 ponden opgevuld, en hij bleef groeien tot hij maar liefst 700 ponden woog, en was zo dik dat zijn hangende oogplooien in essentie verblind waren hem. Volgens een NPR-interview met de kleinzoon van Goddard, Jim, moesten ze koning Neptunus rondleiden door met een stok op zijn hoofd te tikken.
Koning Neptunus stierf uiteindelijk in 1950, een paar dagen korter dan 8 jaar oud. Voor zijn diensten kreeg koning Neptunus een zeebegrafenis met volledige militaire eer en werd hij net buiten Anna onder een grafsteen begraven, waarbij hij nota nam van de inspanningen van het varken "om een vrije wereld te helpen maken".
Helaas werd niet lang nadat hij was begraven de aanleg van een nieuwe snelweg zijn graf verplaatst naar een nieuwe site waar vandalisme en verwaarlozing snel het roer overnamen. Als reactie op de schade die aan de grafsteen van koning Neptunus werd toegebracht, werd een koperen herdenkingspleister geïnstalleerd buiten het Toeristeninformatiecentrum van de Trail of Tears dat zich op een rustplaats van I-57 bevond..
Zowel met leden van de Historische Maatschappij van Illinois als met leden van het kantoor van de County County Clerk gesproken, het lijkt erop dat oudere generaties zich goed bewust zijn van koning Neptunus en zijn heldhaftige nalatenschap, maar het wordt door veel jongere mensen vergeten. Maar we moeten allemaal salueren, de held, het varken, de koning. God Oink the U.S.A.!
