"Vorig jaar was een onmogelijke vondst, maar de ontdekking van eieren van dit jaar gaat verder dan wat we ook maar voor mogelijk hielden," zei Cowe in een verklaring. De eieren, die kleiner zijn dan een korrel zout, werden gespot door vrijwilligers Ken Haydock en Jill Mills onder de tak van een iepboom. Onder hen was een oude, uitgebroede schelp, wat suggereert dat de vlinder minstens in 2016 in het gebied heeft gefokt.
"Het was een heerlijke zonnige ochtend en we waren op zoek naar de iepen aan de rivier de Tweed bij Lennel toen Jill me riep," zei Haydock. "Ik kon aan de blik op haar gezicht zien dat ze iets had gevonden." De vondst is behoorlijk opmerkelijk - een zoutkorrel in een bos is moeilijker te vinden dan een naald in een hooiberg, zelfs als je weet waar je moet kijken. En de eieren van het insect worden in de winter bruin en helpen hen om op te gaan in.
De eieren met een zoutkorrelgrootte zijn niet gemakkelijk te herkennen. Ian Cowe, Butterfly Conservation Wit-brief haarstrips waren ooit een gemeenschappelijk gezicht in Engeland en Wales, maar de bevolking daalde met 72 procent toen de iepziekte miljoenen van hun favoriete bomen in de jaren zeventig wegvaagde. In de afgelopen 10 jaar hebben vrijwilligers van Butterfly Conservation een geleidelijk herstel waargenomen en zich noordwaarts uitgebreid, misschien als gevolg van het opwarmende klimaat. De Schotse waarneming is de meest noordelijke gemeld door het team tot nu toe.
"We zullen nog enkele jaren van bevestigde waarnemingen moeten hebben voordat we deze vlinder officieel kunnen classificeren als een residente soort in Schotland", zegt Paul Kirkland, directeur van Butterfly Conservation in de verklaring. "Als dit gebeurt, zou het totale aantal vlinders in Schotland tot 34 moeten bedragen, wat echt iets is om te vieren."