De twee gedeelde vriendelijke woorden, maar Johnson was er om McNamara uit zijn kantoor te zetten met een "promotie" voor de Wereldbank vanwege zijn behandeling van de oorlog in Vietnam, die het leven van 11.363 Amerikaanse soldaten het jaar ervoor had opgeofferd en aan het tanken was protesten in het hele land. Duizend toeschouwers en een erewacht van 150 wachtten boven op een ceremonie ter ere van McNamara's dienst aan de regering.
McNamara drukte op een knop en riep de lift op die rechtstreeks naar zijn kantoor leidde. Het was in feite de enige passagierslift van het beroemde gebouw, want toen het gebouw in de jaren 1940 werd gebouwd, misten architecten liften voor betonnen opritten om staal te sparen voor de oorlogsinspanning. (Sindsdien zijn er meer geïnstalleerd.)
Toen de lift de tweede verdieping passeerde, kwam hij onverwachts tot stilstand.
"Is er geen noodschakelaar?" Flapte iemand eruit. McNamara vertelde een sergeant van het leger: "Je kunt maar beter de telefoon gebruiken."
'Wat is er mis met dit ding?' Vroeg de president aan zijn assistenten.
Vicevoorzitter van het Witte Huis Lawrence Levinson was een van de dertien die in de lift was gepropt en beschreef het evenement onlangs in een interview. "Er was wat geknars van versnellingen, maar verder een ongelooflijke stilte ... onmiddellijke gedachten waren:" Waarom nu? Was er iets sinisters aan de hand? '"
In die tijd leek de wereld in brand gestoken te zijn. Bovenop het moeras van de oorlog in Vietnam was het voorgaande jaar acht militaire coups geweest, gerealiseerd of geprobeerd, over de hele wereld, een bijna onvoorstelbaar niveau van geopolitieke chaos, zelfs volgens de normen van vandaag. Dingen waren op zijn minst gespannen.
Levinson's eerste gedachte was dat hij, uit de eerste hand, een poging tot staatsgreep onderging door het Amerikaanse leger op McNamara's laatste dag in functie. "Ging iemand over het injecteren van een of ander soort gas in de lift of liet hij een of andere vorm van explosieven vallen? We hadden het staatshoofd en de minister van Defensie in een kleine plaats die niet verdedigd en kwetsbaar was. Een natuurlijke site voor een buitengewone ramp. "
Op dat moment had de eenzame agent van de geheime dienst in de lift zijn collega's opgedragen om "op elke verdieping" de verdomde deuren te openen, en een kolonel kon op de trappen horen schreeuwen en schreeuwen: "Ze zitten vast! Ze zitten vast! "
Air Force One piloot James Cross, ook in de lift, herinnert zich hoe het "voelde alsof we muflucht aan het uitademen waren, dus de president vertelde Will [Sparks, speechschrijver] om wat meer frisse lucht te proberen te krijgen." Ze probeerden de liftdeur open te maken en blokkeerde het notitieboekje en de speech van de president in de opening. Tien minuten waren verstreken sinds de president functioneel was verdwenen, en het Pentagon-koper, op de hoogte van de situatie, verkeerde in paniek..
Uiteindelijk, na 12 minuten, werden de deuren opengeschud door een onderhoudsman van de General Services Administration en een aantal anderen. Met slechts een deel van het liftcompartiment open voor de landing, kropen de werknemers in een bureaustoel. Johnson voerde een stap omhoog en werd uitgeput door agenten van de geheime dienst.
Met de president bevrijd, werden de impulsen verlaagd en de groep begaf zich naar de wachtceremonie. In de regen reikte de president Robert Strange McNamara de Distinguished Service Medal uit, voor een saluut van 21 soldaten met dank aan donderende 105 mm houwitsers. Toen vuurde hij de man af en reed weg.
De LBJ Presidential Library in Austin, Texas, bewaarde een zin-lange memo die drie uur na het fiasco van de lift werd opgesteld door de binnenlandse adviseur Joe Califano. 'Minister McNamara vertelde me dat hij voordat hij vertrok, wilde dat je wist dat de GSA de liften in het Pentagon bestuurt en niet het ministerie van Defensie.'
Een week later rondde een tweede adviseur de aflevering af met een definitieve memo: "je zult blij zijn te weten dat de GSA het probleem van de Pentagon-lift heeft" gecorrigeerd ". Toen 13 van ons erin zaten, "ging de memo verder", stond er op het bord: 'Capacity - 15.' Ze veranderden het teken. Er staat nu: 'Capaciteit - 12.' Ze discussiëren of ze het 10 willen maken. "