Velen geloven dat Anthony Puharich het brein achter een van 's werelds meest extravagante slachterijen is.
Ze zouden niet verkeerd zijn. Maar Victor Churchill is gebouwd op veel meer stenen. Familie, erfgoed, toewijding en een hel van een interieurontwerper hebben Puharich zien transformeren zoals Australiërs genieten van de meest luxueuze stukken vlees die dit land ooit heeft geproduceerd.
We gingen zitten met de Man About Town van deze week om te praten over zijn zoektocht om de veganisten van de wereld te bekeren, zijn $ 11.000 peacoat en hoe een carrièrekeuze in financiën de beste beslissing was die hij ooit had genomen.
"Ik ben niet naïef of arrogant genoeg om te negeren dat iets dat zo ambitieus is als wij, een aanzienlijk risico met zich meebrengt."
MH: Je komt uit een familie van slagers. Het betreden van de vleesindustrie ging altijd een deel van je leven zijn?
AP: Ik begon mijn carrière met een diploma in financiën, dus mijn toegang tot de vleesindustrie was vrij willekeurig. Ik kom uit een opvallende opvoeding. Mijn vader is een slager van de vierde generatie die zich met passie vijftig jaar van zijn leven heeft toegewijd aan slagerij. Hetzelfde geldt voor mijn grootvader en mijn overgrootvader, dus slagerij gaat een paar generaties terug in mijn familie.
MH: Vertel ons over de vroege dagen.
AP: Mijn vader immigreerde eind jaren 60 naar Australië, kende geen woord Engels en had geen andere vaardigheden dan een ongelooflijke werkethiek. Net als alle ouders wilde hij dat zijn kinderen een goede opleiding genoten, dus het grappige is dat mijn vader niet wilde dat ik in veel opzichten in zijn voetsporen trad..
Hij wilde dat ik een opleiding volgde en een beter soort leven had, want slagerij is een harde man; lange uren, vroege starts en zeer arbeidsintensief. Dus ging ik naar school en hij bracht me door de universiteit, ik eindigde met een diploma in financiën en commercie, ging bankieren, en om eerlijk te zijn, ik vond het geweldig.
Ik was de eerste persoon in mijn familie die met een diploma afstudeerde om in een kostuum en een das te gaan werken. Maar ongeveer tien maanden later voelde iets niet goed. Ik leg het neer op het feit dat slagerij gewoon in mijn bloed moet zitten. Ik benaderde mijn vader en zei dat we samen zaken gingen doen, en de rest is geschiedenis.
MH: Wat zette dat eraf?
AP: Ik was begin twintig en hoewel mijn vader om twee uur 's morgens zou beginnen en ik pas om vijf uur' s avonds klaar zou zijn, wachtten ze nog steeds tot ik naar huis zou gaan, zodat we samen konden eten.
Dus boven de eettafel zei ik tegen mijn vader: "Weet je wat papa? Ik hou van wat ik doe, maar het voelt niet goed en ik wil met je samenwerken en ik wil in slagerij gaan. "
Mijn vader had bijna een hartaanval. Hij dacht dat ik gek was omdat hij me een diploma gaf en me een opleiding gaf, maar diep van binnen wist ik dat hij er echt trots op was dat de traditie zou doorgaan. Negentien jaar later hebben we een ongelooflijk succesvol familiebedrijf en we hebben tweehonderdtwintig mensen in dienst. Het is een verbazingwekkend iets.
MH: Je relatie met papa moet goed zijn?
AP: Mijn vader en ik hebben een geweldige en unieke relatie. Ik hou van hem en respecteer hem, maar hij is ook mijn zakenpartner.
MH: Wat is er nodig om premiumproducten te verkopen aan high-end restaurants in Australië en Azië?
AP: Als het gaat om de verkoop van vlees, kost het passie, hard werken, [en] veel toewijding. Het vereist goede relaties en onze leveranciers zijn cruciaal voor ons succes. Daarom sluiten we ons aan bij de beste boeren in Australië. Je kunt geen goede reputatie hebben en al die klanten blij maken als je geen goed product hebt.
MH: Alle beroemde gezichten waar je aan hebt verkocht?
AP: Waar begin ik? Bij Victor Churchill heb je het over Hugh Jackman, Orlando Bloom, Tina Arena, Pat Rafter, Jimmy Barnes en zelfs Oprah heeft de winkel bezocht. Het is behoorlijk episch. Ik denk dat ik door de jaren heen een paar goede veganisten heb bekeerd.
"Celebrity slagerij is een beetje ongemakkelijk, maar het is wat het is. Als ik een schijnwerper op het ambacht van slagerij en zijn ongelooflijke geschiedenis schijn, ben ik erg trots en heb ik mijn werk gedaan. "
MH: Waar kreeg je de inspiratie om luxe design en slagerij samen te voegen??
AP: Ik zal niet liegen over het feit dat we een succesvol bedrijf hebben en het gaat goed met ons, en dat heeft me de kans gegeven om de wereld rond te reizen, waar ik heel dankbaar voor ben.
Mijn inspiratie voor Victor Churchill is hier vandaan gekomen. Victor Churchill heeft me de gelegenheid gegeven om al mijn ervaringen en dingen die ik heb gezien te gebruiken om te creëren wat we daar hebben gedaan.
MH: Denk je dat dit de nieuwe manier is om zaken te doen in een traditionele industrie??
AP: De wereld beweegt zich snel en dingen veranderen de hele tijd. Mensen zijn wispelturiger, dus je moet verschillende strategieën en technieken gebruiken.
Je moet slimmer zijn en buiten het kwadraat denken, je moet met verschillende lenzen en vanuit verschillende hoeken naar je bedrijf, je branche en wat je doet kijken, zodat je dat verschilpunt kunt creëren.
We hebben onszelf altijd beschouwd als een zeer innovatief en dynamisch bedrijf, een bedrijf dat altijd voorop loopt. Celebrity slagerij is een beetje ongemakkelijk, maar het is wat het is. Als ik een schijnwerper op het ambacht van slagerij en zijn ongelooflijke geschiedenis schijn, ben ik erg trots en heb ik mijn werk gedaan.
MH: Heb je ooit twijfels gehad over de richting waarin je in het verleden de zaak hebt genomen??
AP: Ik ben niet naïef of arrogant genoeg om te negeren dat iets dat zo ambitieus is als wij, een aanzienlijk risico met zich meebrengt.
Het is ongehoord om het soort geld dat we in de winkel hebben uitgegeven, uit te geven, om een ervaring te creëren zoals wat we hebben gedaan. Ik was vanaf het begin heel erg bewust dat het misschien niet werkte of resoneerde met mensen. Maar ik geloofde in wat we aan het doen waren. Ik geloofde in ons product, in onze service en de ervaring die we aanboden. Ik had er vertrouwen in, maar ik was niet arrogant.
MH: Wat is het coolste ding in je kast?
AP: Hoe ongemakkelijk dit ook klinkt, ik ben een beetje een tragische mode. Ik hou van de fijnere dingen in het leven en de kwaliteit resoneert met mij, dus ik heb oog voor detail. Het duurste in mijn garderobe is waarschijnlijk een kasjmier Tom Ford-jas die Daniel Craig droeg in een Skyfall.
Van wat mij werd verteld, werden er slechts een tiental gemaakt, dus ik kocht er een van en het was ongeveer US $ 11.000. Het is daar, maar het is tijdloos en het zal voor altijd deel uitmaken van mijn garderobe. Ik hou van wat Tom Ford doet en ik hou van zijn pakken. Ik ben ook dol op de edgy streetwear-stijl van Rick Owens en Balmain-jeans. Ik ben niet overdreven en vrij conservatief met mijn gevoel voor mode, maar ik kies mijn belangrijkste stukken.
MH: We hebben ook gehoord dat je een behoorlijke verzameling auto's hebt.
AP: Ik heb enkele zwakke punten. In de loop der jaren heb ik mijn eerlijke aandeel in Porsches en een paar Ferrari's, een Aston Martin, al die begeerlijke sportwagens in eigendom gehad. Ik heb een Mercedes G-Wagen - een G65, daarvoor werd het zelfs cool.
Mijn echte achilleshiel als het gaat om auto's is echter Nissans, met name de GTR. Ik kan elke sportwagen ter wereld kopen, maar ik respecteer de GTR en ik ben dol op zijn geschiedenis, traditie, techniek en kwaliteit.
MH: Dat is een behoorlijk formidabele lijst. Natuurlijk vragen we u wat het beste zakelijke advies is dat u ooit hebt ontvangen?
AP: Luister naar anderen. Een geweldige zakenman zijn, betekent niet dat je het alleen moet doen. Stop met bang te zijn en spring gewoon. Wat een geweldige zakenman maakt, is niet alles weten over zaken doen, maar gepassioneerd zijn en het voelen.
MH: Je zou een motiverende spreker moeten zijn.
AP: Dat is een van mijn beste werk ooit, Mike.
MH: Wat zou je doen als je zoon je zou vertellen dat hij geen slager wilde worden??
AP: Ik heb drie kinderen, twee van hen zijn jongens. Wat mijn ouders voor mij deden, zal ik dankbaar zijn en ik zal het nooit vergeten. Ik probeer hetzelfde te doen voor mijn kinderen, ik wil dat mijn kinderen doen wat ze willen in het leven, op basis van waar ze gepassioneerd over zijn en waar ze van houden.
Mochten ze echter beslissen om in het bedrijf te stappen, dan verwelkom ik ze met open armen. Er is echter geen gratis rit, ze zullen het bedrijf vanaf de bodem moeten leren en zich een weg naar boven banen.
MH: Eindelijk heb je je eigen tv-show en mobiele app al. Wat is het volgende?
AP: Ik ben momenteel een boek aan het schrijven, letterlijk een bijbel over vlees dat binnen een jaar of zo uitkomt. Het is een geweldige ervaring en kans, maar ik wil gewoon blijven doen wat ik doe en ervoor zorgen dat wat we doen als bedrijf relevant is en dat mensen nog steeds houden van wat we doen.
Ik wil ervoor zorgen dat we contact hebben met onze klanten en het bereik en de ervaring die we bieden, verbeteren. We moeten de doelpalen blijven verplaatsen.
Uitsluitend gefotografeerd voor D'Marge - Geen reproductie zonder schriftelijke toestemming.