Dat is gebaseerd op bevindingen die vandaag zijn vrijgegeven door Cecilia Bembibre en Matija Strlič, onderzoekers van het UCL Institute for Sustainable Heritage, die hebben gewerkt aan het verzamelen, analyseren en catalogiseren van historische en cultureel belangrijke geuren. De wetenschappers verzamelden de reacties van bezoekers van de Dean and Chapter bibliotheek in de St. Paul's Cathedral in Londen, en vroegen hen de geur te beschrijven en later de resultaten samen te stellen in een document dat ze het historische geur-wieltje noemen.
Een deel van de uitdaging, zeiden ze, was dat de woordenschat van iedereen een beetje anders is.
"Omdat de leden van het publiek die deelnamen aan de geurevaluatie van de niet-gelabelde boekgeur niet werden getraind, hadden ze de neiging om met termen te komen die logisch voor hen waren, maar waren ze niet gemakkelijk te generaliseren (bijvoorbeeld 'mijn moeders kamer'). ')," ze zeggen. "Die termen verschijnen niet in het wiel, en variëren van 'hard werken voor mensen' tot 'Victoriaanse kledingstukken'."
Hun oplossing? Het geurwiel, ontwikkeld om een gemeenschappelijke reeks termen te hebben die als wetenschappelijke gegevens kunnen worden gebruikt.
"Voor het historische papieren geurwiel hebben we gevestigde geurtypen en -categorieën gebruikt en aangepast aan het karakter van de objecten en de ruimte waarmee we te maken hadden," zeggen ze. "Bijvoorbeeld, 'oude kamer', 'muf' en 'vochtigheid' waren gegroepeerd onder de hoofdcategorie Aardachtig / Muf / Beschimmeld. Wanneer er geen bestaande categorieën van het [wiel] de beschrijvingen omvatten, is er een nieuwe categorie gemaakt. "
Ze hadden ook deelnemers aan een ander experiment die een vleugje van een historisch boek uit 1928 haalden en aanvankelijk verrast waren te merken dat veel mensen het als 'chocolade-y' beschreef. Dat klopte op een bepaalde manier, zeiden ze. , omdat "uit chemisch oogpunt" koffie en cacao "identieke" verbindingen bevatten als die in rottend papier. Andere beschrijvingen omvatten "koffie", "oud", "rotte sokken" en "mottenballen".
Nu zijn Bembibre en Strlič bezig met andere belangrijke 'historische geuren' die de moeite waard zijn om op te nemen, zoals die bij Knole House, een groot en oud Engels landgoed, of de geuren van leren handschoenen gedragen tijdens de kroning van King George IV, onder andere.
Hun neuzen houden met andere woorden nooit op.