Gloriously Melodramatic Portraits of 19th-Century Shakespearean Actors

Voor een late 19e-eeuwse acteur op zoek naar een beetje zelfpromotie, was er één eenvoudig antwoord: een studioportret.

Deze foto's toonden de acteur vaak als een personage uit een toneelstuk. Soms stond de performer tegen een decor van achtergrond; vaak nam hij of zij een dramatische houding aan. Deze theatrale zijn zeer duidelijk in de portretten van acteurs in de rollen van Shakespeare.

Enkele van de grootste acteurs van die tijd werden geassocieerd met een bepaald Shakespeare-personage. Ellen Terry maakte bijvoorbeeld zo'n impact als Lady Macbeth dat ze een schilderij van John Singer Sargent inspireerde. (Interessant genoeg maakte haar poseren in de verf-armen omhoog, een kroon naar haar hoofd duwen, geen deel uit van Terry's uitvoering. Sargent verzon het.)

Een van de beroemdste actrices van die tijd, Sarah Bernhardt, speelde zowel heldinnen als helden van Shakespeare en verscheen in 1899 als Hamlet in een productie van vijf uur. Naar verluidt sliep Bernhardt om zich voor te bereiden op deze tragische rollen in een kist.

Robert B. Mantell als Iago. (Foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)

Doodskisten opzij, de acteerstijl van die tijd leunde meer naar overdrijving dan naturalisme. Er was een grotere nadruk op opzettelijke poses en duidelijke, sterke overdracht om door theaters te voeren.

Overdrijving is zeker waar voor deze portretten. Robert B. Mantell, beschreven door de New York Times in 1915 als de "Dean of American Shakespeare-acteurs", kijkt hij over zijn vileine snor als Iago. George Rignold, in een harnas als Henry V, valt ongemakkelijk tussen een zwaard en een vlaggenstok.

George Rignold als koning Henry V. (foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)

De acteurs, gewend om geanimeerd en levendig te zijn op het podium, moesten al die vitaliteit meenemen en deze naar een moment van stilte voor elke foto leiden. De poses en gezichtsuitdrukkingen suggereren een groot drama, maar zonder beweging en zang blijven ze hangen, als een inademing voordat een lijn wordt afgeleverd.

Niettemin, wat deze beelden missen het geluid en de beweging, ze maken het goed in pure melodrama. Over de 400ste verjaardag van de dood van Shakespeare, beschouw met wilde ogen en grijpende handen deze meest theatrale en vermakelijke portretten.

Ellen Terry fotografeerde in Londen als Lady Macbeth, c. 1888. (Foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)

Helena Modjeska als Ophelia. (Foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)

James Lewis als Bottom from Een midzomernachtsdroom van Shakespeare. (Foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)

Ferdinand Bonn als Macbeth. (Foto: Harvard Theatre Collection / Public Domain)

Mary Anderson als Juliet. (Foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)

Robert Downing als Marc Antony in Julius Caesar, 1889. (Foto: Library of Congress / LC-USZ62-137942)

Edith Wynne Matthison als Portia in De handelaar uit Venetië. (Foto: Folger Shakespeare Library / CC BY-SA 4.0)