Het kost de gasreus 12 jaar om zich een weg te banen door de zon. Op dit punt in zijn baan bevindt het zich in de oppositie - de positie waar het het dichtst bij de aarde staat, aan de zijde die het verst van de zon verwijderd is. ('Sluiten' is relatief, hoewel: zelfs als Jupiter in onze hemelse omgeving lijkt te zijn, is het nog steeds 410 miljoen mijlen van ons verwijderd.) Jupiter is een van de helderste objecten aan de hemel en als je een close-up-look wilt proberen op de planeet dit jaar, levert deze week bijzonder verbluffende opvattingen op.
Wanneer te kijken
Je ideale kijkvenster is afhankelijk van waar je bent en wat je zicht op de horizon mogelijk blokkeert. Fel licht dempt het niet veel. "Zelfs in de ergste, lichtvervuilde stad in de Verenigde Staten, zul je Jupiter zien", zegt Michelle Nichols, directeur van publieke observatie in het Adler Planetarium in Chicago..
De grotere zorg is een horizonlijn die wordt gekauwd door gebouwen of bomen. Hoe minder structuren uw zichtlijn blokkeren, hoe eerder u Jupiter ziet. In een stad kunnen wolkenkrabbers je zicht beperken tot na middernacht, wanneer de planeet boven hen uitstijgt. Op zijn hoogst zal Jupiter ongeveer 33 ° in hoogte zijn als hij pal zuid is, zegt Peter Tagatac, president van de Amateur Astronomers Association of New York. Met een lichaam als rekeninstrument is 33 ° ruwweg "drie vuisten met afgedekte duim op armafstand boven de horizon." Jupiter zal het meest zichtbaar zijn wanneer het 20 ° of meer boven de horizon stijgt, zegt Tagatac. Vandaag is dat rond 10.00 uur. EST; naarmate de maand vordert, zal het elke dag een beetje vroeger zijn.
Wat je nodig hebt
De planeet is de hele nacht zichtbaar, en als je de lucht scant, kun je er met het blote oog een glimp van opvangen. "Er is geen twijfel aan," zegt Nichols. Kijk naar het zuidoosten: Jupiter wordt de lichtpunt. Een manier om Jupiter te onderscheiden van sterren is door de mate waarin ze lijken te flikkeren. Jupiter is dichter bij ons dan veel sterren, en hoewel het ook licht reflecteert van de zon, is het helderder, stabieler en minder onderhevig aan windstoten of andere schommelingen in de atmosfeer. "Als het echt winderig is en de lucht turbulent is, zie je misschien een beetje flonkeren, maar je zou wel merken dat sterren nog veel meer flikkeren", zegt Nichols..
Deze montage van het Joviaanse systeem - Jupiter en zijn manen, Io, Europa, Ganymedes en Callisto - werd samengevoegd uit afbeeldingen die werden verzameld door de ruimtetuigen van Galileo en Voyager van NASA. NASA / Public DomainDoor een verrekijker zal Jupiter verschijnen als een iets grotere stip geflankeerd door dimmers. Dit zijn vier van zijn manen: Io, Europa, Ganymedes en Callisto. (Galileo, de eerste astronoom die waarnemingen van die manen registreerde, deed dit in 1610 met vergroting 18.) Een verrekijker is ruim genoeg om een glimp op te vangen van de manen, "maar hun nadeel is dat het soms moeilijk is om ze nog steeds genoeg vast te houden om van het zicht te genieten, "Zegt Shana Tribiano, een medewerker van het Hayden Planetarium in het American Museum of Natural History. Als je door een verrekijker tuurt, kan het helpen om ze te monteren.
Details over het oppervlak van de planeet zullen tevoorschijn komen wanneer je door een kleine telescoop kijkt met een vergroting van 75 of 100 kracht. "De bruinachtige equatoriale banden vallen op met een rossige tint," zegt Tagatac, en wanneer een Joviaanse maan tussen de aarde en Jupiter sluipt, zou een kleine telescoop volstaan "om de schaduw als een inktzwarte zwarte stip te laten doorgaan." Sommige openbare bibliotheken hebben telescopen beschikbaar om te lenen. Neem contact op met een plaatselijke astronomische vereniging of club over openbare kijkuren als de jouwe dat niet doet.
Details van de atmosfeer van Jupiter, inclusief de Grote Rode Vlek, zoals afgebeeld door Voyager 1. NASA / Public DomainOm de Grote Rode Vlek te laten gluren, zegt Tagatac, heb je een beetje meer nodig: een telescoop met een vergroting van minstens 150 krachtbronnen. Tagatac suggereert dat de ontzagwekkende naam een klein misverstand is; hij noemt het de "Teleurstellende Bleke Plek." Toch voegt hij eraan toe, het is opwindend om naar de stip te kijken, een massieve storm die tweemaal de diameter van de aarde is die al minstens 300 jaar ronddraait.
Hoe de lucht te begrijpen
Voor meer informatie over wat je ziet, suggereert Nichols luchtkaarten en apps, zoals Sky Safari. Wanneer u de GPS van uw telefoon inschakelt, in de lucht richt en inzoomt, zullen deze de manen labelen en u vertellen welke welke is. (Vergeet niet dat als je door een telescoop kijkt, het beeld achterstevoren is.)
Of je nu tijd doorbrengt met een oude vriend of de gasreus voor de eerste keer ontmoet, deze maand is een geweldige kans voor elke hemelwaarts ogende aardbewoner om onze meest massieve buurman een beetje beter te leren kennen.