Een bericht van de andere kant van de sluier

Verstandige schoenen en cocktaildousen, een leven vol leven in het huis van de doden, de flikkering van duizenden theelichtjes in hectares half oktober. Gedurende de twee nachten - vrijdag 13 oktober en zaterdag 14 oktober - van Atlas Obscura's Into the Veil 2017, zo'n 3.500 feestgangers gingen op een reis vol tegenstrijdigheden en hints van het transcendente in Brooklyn's Green-Wood Cemetery.

De gotische bogen van de kapel van Green-Wood waren donker gekleurd.

Hier, voor het nageslacht, zijn een paar uitzonderlijke momenten uit deze twee buitengewone avonden.

De Brooklyn Bluegrass Collective speelde fiddle en banjo, op het ritme van de stalen kranen van dansschoenen.

Op de kruising van Pine en Central Avenue, echoden gasten in fluwelen en kanten cider-sherry Jell-O-schoten, terwijl de kranen van de schoenen van een danseres de nacht invulden. Drie leden van de Brooklyn Bluegrass Collective gespeeld aan een rapt publiek, voordat de "dirty gospel" band de eerwaarde Vince Anderson en het liefdeskoor een plek op de open plek innamen.

De Eerwaarde Vince Anderson is een gewijde bedienaar, muzikaal geflankeerd door het Liefdeskoor.

Met een honinggrindstem zong Anderson over het leven, de dood en zijn grootmoeder die whisky drinkt. Op de helling achter hem verzamelde het publiek zich als een vrome congregatie.

Musicus Laraaji, vergezeld door Arji Oceanda, speelde zijn hakkebord onder een boom bezaaid met lantaarns.

Onder een boom met lantaarns ging muzikant Laraaji zowel snel - met zijn gehamerde hakkebord - en langzaam - met zijn stem. Het effect was opwindend maar volhardend, omdat toeschouwers languit op tapijten als maanzwemmers zaten.

Een bericht gedeeld door lucienshapiro (@lucienshapiro) op 15 oktober 2017 om 09.39 uur PDT

Meestal gesloten voor het publiek, werden de catacomben geopend voor de twee speciale nachten. Bij de ingang droegen levende kandelabers melkachtige kaarsvet, en dieper binnenin maakte het New Perplexity Daxophone Quartet prachtige, vreemde muziek. Kunstenaar en performer Lucien Shapiro begon zijn Fear Collecting Ritual met een masker, een vaartuig en een cirkel van licht. "Het ritueel laat zien dat alle duisternis licht verlangt en symbool staat voor de voortdurende zoektocht naar begeleiding langs het levenspad," zegt hij. "Deelnemers ... loop weg uit de duisternis die je door de realisatie van het innerlijke licht ziet, en de reis eindigt niet."

Twee van de vier leden van S U R V I V E produceerden de score voor populaire series Stranger Things.

Headliner S U R V I V E verlichtte een enorm natuurlijk amfitheater en zond golven van weelderige elektronica door de grafstenen en monumenten zoals buikdanseressen in de tijd zwaaiden.

De cirkel werd verlicht door theelichtjes langs de randen van grafstenen.
De ingewikkelde elektronische melodieën van S U R V I V E worden de nacht afgesloten.
Een ongelooflijk scala aan brillen en bezienswaardigheden was te zien op de begraafplaats en in de gebouwen.

Onder de 560.000 graven van de begraafplaats dronken gasten cocktails, tuurde naar grafstenen of genoot gewoon van de duisternis. Edwardiaanse bruiden gleden langs mannen in avondkleding, dames in vesten en lange rokjes stopten om een ​​wilg in zich op te nemen, verlicht met honderden of misschien wel duizenden glinsterende theelichtjes. Green-Wood Cemetery dateert uit 1838 en dat bood inspiratie voor veel van de outfits die te zien waren, zelfs toen het silhouet van de torenspits van One World Trade Center boven de bomen gluurde.

Over gister avond.

Een bericht gedeeld door Jane Kratochvil (@janekratochvil) op 15 oktober 2017 om 14:56 PDT

Gisteravond was 👻👻👻👻👻 / 5 spuwens bij @ atlasobscura's #intotheveil w / @ overleeft __________________ op vibes

Een bericht gedeeld door Luke C (@simiangibbons) op 15 oktober 2017 om 11:16 uur PDT

Poëzielezers Diorama: Vol V ze droegen hun spookachtigste versiering - maar lieten de stiletto's thuis.