Tot voor kort had niemand echt een volledig beeld kunnen vormen van wat mensen van de aarde hebben gestuurd met de bedoeling iets over het leven op deze planeet te communiceren. Dus ging Paul Quast, directeur van de Beyond the Earth Foundation, op zoek naar alle culturele artefacten en opzettelijke berichten die mensen hebben gelanceerd of naar de ruimte hebben gericht. Gepubliceerd in de International Journal of Astrobiology, zijn boekhouding is (voor zover hij weet) de eerste poging om eenvoudig te documenteren wat we daarheen sturen - een eerste stap om samen een volledig beeld te vormen van wat we signaleren over onze wereld.
"We moeten op zijn minst weten wat we hebben uitgezonden", zegt Quast.
Gouden aluminium covers beschermen de "Sound of the Earth" -platen op de Voyager-ruimtevaartuigen en geven instructies voor het spelen ervan. NASA / JPLQuast, een kunstenaar en een SETI-onderzoeker, heeft een achtergrond in erfgoed en het behoud van culturele informatie, en hij beschouwt deze verzameling van informatie als een "fluctuerend, kunstmatig gebied van intelligent ontwerp dat naar buiten van onze planeet uitgaat," of "het hemelse" erfenis van onze beschaving buiten de grenzen van de aarde. "En als je naar de totaliteit ervan kijkt, lijkt het ons nogal raar.
De beroemdste van alle pogingen om de mensheid te verklaren aan een buitenaardse intelligentie zijn de gouden platen, vergulde koperen schijven gevuld met beelden en geluiden van de aarde en die momenteel op weg zijn uit het zonnestelsel op Voyager 1 en 2. Maar een kleine selectie van de Andere objecten en transmissies die we naar de ruimte hebben gestuurd, omvatten:
- Een concert van 15 minuten op een theremin
- Een versie van "Across the Universe" plus een bericht van Paul McCartney - "Stuur mijn liefde naar de aliens"
- Een uitnodiging, in Klingon, om een uitvoering (op aarde) van een Klingon-opera bij te wonen
- Een videocompilatie van Roemeense gymnasten uit 2006
- Een advertentie voor Doritos
- DNA van Stephen Colbert, gecodeerd op een microchip
- Een foto van rijst dumplings en thee
- Een kopie van Rukhnama, een boek geschreven door een voormalige president van Turkmenistan
- ruiten
De Italiaanse LASER Geodynamics Satellite (LAGEOS); de LAGEOS-plaquette, ontworpen door Carl Sagan als een boodschap aan toekomstige beschavingen; de satelliet in de neuskegel van een raket (van links naar rechts). NASA / NASA Goddard Space Flight Center / NASAHet doel van Quast was simpelweg om alles te inventariseren wat we hadden uitgezonden, met uitzondering van wetenschappelijke instrumenten, waar goed rekenschap van wordt gegeven. (Hij sloot ook het geluid uit van uitzendingen die alleen bedoeld waren voor andere Aardbewoners, waarvan sommige onbedoeld de planeet ontvluchten.) Zijn lijst bevat "eeuwige bibliotheken" die informatie over onze planeet buiten de wereld opslaan, kunst, officiële daden van culturele reikwijdte, pogingen om communiceren met buitenaardse intelligenties en symbolische gebaren. Alles dat de lijst maakt, moet in de ruimte toegankelijk zijn geweest voor een 'matige tot langere periode'.
Deze berichten, met name de signaaltransmissies, kunnen op hun ernstigst zijn sterk genoeg om de ruimte tussen de sterren te doorkruisen en zorgvuldig geselecteerde inhoud te bevatten. Ze kunnen alles omvatten, van getallen, chemicaliën, DNA-formules en een diagram van ons zonnestelsel, tot sms-berichten en afbeeldingen van beroemdheden.
Een fysieke categorie in de catalogus heeft betrekking op tijdcapsules en archieven die bedoeld zijn om in de verre toekomst te blijven bestaan. Eén capsule verzonden naar deep space bevat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens in 1500 talen. De Mars Phoenix Lander droeg H.G. Wells's War of the Worlds en Ray Bradbury's The Martian Chronicles op een dvd met silicaglas. The Golden Records zijn ook onderdeel van dat culturele signaal. Dit zijn allemaal serieuze pogingen om de waarden en overtuigingen van de mensheid te communiceren.
De visuele boodschap op de plaquettes op de ruimtevaartuigen Pioneer 10 en 11, die miljoenen jaren door de ruimte zullen reizen. NASA AmesMaar Quast's catalogus documenteert ook de berichten die we alleen voor de lol hebben verzonden. De woorden MIR, LENIN en USSR, in morsecode. Duizenden Twitter-berichten. Poëzie. Een fragment van zes minuten uit een toespraak van Stephen Hawking. Een iets andere categorie omvat verzendingen die we verzenden in dienst van de handel of kunst. Een Franse uitzending, Cosmic Connexion genaamd, omvatte onder meer geanimeerde naaktfiguren en cartoons van buitenaardse wezens. Een andere transmissie was slechts het logo van Zhitomir, een stad met ongeveer 270.000 inwoners in Oekraïne. Vanaf de jaren zeventig zijn er af en toe uitnodigingen geweest om 'je naam naar de ruimte te sturen' waaraan miljoenen mensen hebben deelgenomen. Die namen zijn nu genereus met siliciumchips, meer van die glazen dvd's, cd-romschijven en aluminiumplaten, allemaal momenteel snel door de ruimte.
Er zijn ook korte-afstand commerciële uitzendingen die slechts ongeveer 1 tot 3 lichtjaar van de aarde duren. Ze hebben weinig kans om te worden ontcijferd, zelfs als ze worden onderschept. Deze omvatten een film die 35 jaar documenteert in het leven van een man genaamd Sam Klemke, tweets, sms-berichten, een talkshow op internet over verkenning van de ruimte, de 2008 editie van de film De dag dat de aarde stil stond, een foto van een Audi-motor, 138.000 berichten van Craigslist-forums, evenals een bericht van Craig Newmark zelf, en gecodeerde walvissongs.
Thereminist Anton Kershenko en zijn jonge leerling Vania brachten hun muziek over op de ruimte. Wikimedia / CC BY-SA 3.0Het verzenden van deze berichten naar het universum brengt risico's met zich mee. Er is een actief debat over de wijsheid om te proberen ons bestaan aan te geven aan een buitenaardse samenleving. Contact maken met een buitenaardse beschaving kan onszelf in chaos brengen, of de aliens kunnen proberen ons te doden. Maar wat een andere vorm van leven ons ook mag verwachten na het zien van een deel of het geheel van wat we in de ruimte hebben gegooid, deze collectie biedt ook een spiegel voor onze eigen collectieve identiteit en ons zelfbeeld..
"Het is een afspiegeling van hoe we onszelf en onze waargenomen positie in het universum beoordelen", zegt Quast. "Het is vrij naar binnen reflecterend." Hij merkt bijvoorbeeld op dat veel van wat we de ruimte in hebben gestuurd over mensen gaat. Maar als we buitenaardse wezens over de aarde proberen te vertellen, moeten we misschien proberen hen over onze hele planeet te vertellen.
Het andere potentiële publiek voor de items in deze collectie is toekomstige mensen. De items die we de ruimte hebben ingestuurd, blijven generaties lang mooi. Als een buitenaardse intelligentie ooit antwoordt op een van onze uitzendingen of een van onze artefacten onderschept, kan dit in de toekomst duizenden jaren duren. Het zou mooi zijn als de toekomstige mensen die het antwoord ontvangen, weten wat we gezegd hadden om mee te beginnen. Maar zelfs vandaag is dat niet helemaal duidelijk.
"Er zijn veel berichten die bestaan als geruchten", zegt Quast. "Ik blijf ook nieuwe signalen vinden, en dat is op zijn zachts gezegd verontrustend."