6 Stopt op de jacht naar de Heilige Graal / mythologie

De eerste van vele mythen met een goddelijke graal werd meer dan acht eeuwen geleden geschreven. Mensen zijn sindsdien gefascineerd door de potentiële verblijfplaats van de heilige schat, waardoor het een van de meest duurzame legenden uit de geschiedenis is. Naarmate de verhalen evolueerden en in de loop van de tijd uiteen vielen, hield de aantrekkingskracht van de Heilige Graal aan en breidde hij uit, met modderige historische gebeurtenissen met religieuze overtuigingen, Arthur-literatuur, wilde complottheorieën en popcultuurheldenstichten.

Hoewel de Heilige Graal over het algemeen wordt gezien als mythologie, geloven sommigen dat het vat een echt object is dat nog steeds bestaat. De vraag is, waar?

Er is geen manier om het antwoord op die eeuwenoude nieuwsgierigheid te weten, vooral omdat er geen consensus bestaat over wat de Heilige Graal zelfs is. Het heilige object is op verschillende manieren beschreven als een vat, schotel, kelk, gouden schaal, schotel en zilveren bekken, doordrenkt van Keltische mythen met wonderbaarlijke krachten. Sommige kampen definiëren het als de beker die werd gebruikt om het bloed en het zweet van Christus tijdens de kruisiging te verzamelen. Vaker wordt het samengevoegd met de Heilige Miskelk gebruikt om de wijn te dienen tijdens het Laatste Avondmaal.

Door de eeuwen heen zijn er overvloedige religieuze schatten beweerd een vorm van de felbegeerde graal te zijn, uit de tijd van de kruistochten, toen zulke heilige relikwieën een zeer lucratieve handel waren, tot op de dag van vandaag, toen zelfs een gerucht van de beroemde beker kan graalzoekende toeristen naar een plaats lokken. Een van de populairste haltes op de graaljacht vandaag is de Spaanse kathedraal van Valencia, die een oud overblijfsel laat zien dat zowel historici en schattenjagers als de meest waarschijnlijke kanshebber voor de Heilige Graal beschouwen, als het inderdaad bestaat.

Heilige koepel van de Valenciaanse kapel

VALENCIA, SPANJE

Bewaard in de gouden kapel van de Heilige Graal en bewaakt achter glas, lijkt de Valencia-kelk niet op iets uit de eerste eeuw. Het heilige deel is specifiek de beker bovenaan, uitgehouwen in een chocolade-rood agaat. (De basis, handvatten en juwelen werden eeuwen later toegevoegd om een middeleeuwse gloed toe te voegen).

In deze theorie werd de heilige beker die werd gebruikt bij het laatste avondmaal van Christus door de heilige Petrus naar Rome gebracht en enige tijd later door een Vaticaanse soldaat naar Spanje, waar het landde in de gotische kathedraal van Valencia. Deze mogelijke geschiedenis is minder gebaseerd op literaire verhalen en meer op archeologische authenticiteit: de kelk was koolstofgedateerd in de periode tussen de derde eeuw voor Christus en de tweede eeuw na Christus, en vervaardigd in het Midden-Oosten, waardoor het mogelijk was geweest in de bezit van Jezus en zijn discipelen.

Voordat de beker in Valencia aankwam, had deze echter een halte bij het oude klooster van San Juan de la Peña, "Sint Jan van de Klif".

Klooster van San Juan de la Peña

JACA, SPANJE

Gebouwd tussen 920 en 1190 CE, is het sterk versterkte klooster nog steeds een van de veiligste en veiligste plaatsen om een buit van bijna elk millennium op te slaan, niet in de laatste plaats vanwege de extreem onhandige rotswand waar de gebouwen direct in werden gebouwd. Het verhaal houdt in dat de Romeinse soldaat die de Heilige Miskelk verwierf, het naar Spanje bracht waar het in dit klooster was verborgen om het te beschermen tegen een aanstaande Moorse invasie.

Nog een andere denkwijze over de verblijfplaats van de Heilige Graal stamt uit de middeleeuwse literatuur, het beroemdst de verhalen van Koning Arthur en zijn dappere Ridders van de Ronde Tafel.

De eerste literaire vermelding van een wonderbaarlijke graal werd door de dichter Chrétien de Troyes aan het einde van de 12e eeuw. Maar het werd verbonden met het christendom, en dus heilig, in een iets latere legende door Robert de Boron, die zich centreert rond Jozef van Arimathea, de discipel die het bloed en het zweet van Christus aan het kruis had verzameld voordat hij hem in Jozefs eigen graf begroef.

Dit is het verhaal dat eerst de graal en de kelk van het laatste avondmaal gelijkstelde, die Joseph zou hebben genomen naar Glastonbury, waar hij de eerste christelijke kerk in Groot-Brittannië vestigde. De legende van De Boron werd opgenomen in de Arthuriaanse romans (de ridders rondetafel was gemodelleerd naar de Graalentafel die Jozef bouwde ter herinnering aan het Laatste Avondmaal) en ging verder op.

Volgens de verhalen verborg Joseph de graal op een geheime plek in Chalice Well, een oude bron aan de voet van Glastonbury Tor. Sommigen geloven dat de rode kleur van het water dat uit de bron stroomt, ook bekend als de Rode Lente, het bloed van Christus vertegenwoordigt of de roestige ijzeren nagels die bij de Kruisiging worden gebruikt..

Chalice Well in Glastonbury

GLASTONBURY, ENGELAND

Door de Middeleeuwen begonnen de mythe en de realiteit te vervagen toen de graalromans als historisch feit werden herhaald. Tegenwoordig is Glastonbury's geschiedenis doordrenkt van legendes. De Tor zelf wordt soms beweerd de mythische Avalon te zijn, en de begraafplaats van Koning Arthur en zijn Koningin Guinevere, hoewel sommige archeologen zeggen dat deze laatste bewering door de monniken van de abdij werd geschapen in de 12e eeuw na een financiële crisis.

De fascinatie voor het zoeken naar de ongrijpbare graal kreeg de overhand in de Arthur-legendes, met helden zoals Lancelot en Galahad die Groot-Brittannië reisden op zoek naar de heilige beker aan het mysterieuze 'Grail Castle'. Het Grail Castle in deze literaire verhalen is volledig mythisch, maar dat is niet gestopt met speculeren over wat echte middeleeuwse structuren zijn waar het naar verwijst. Een van die kandidaten is het kasteel van Montségur, dat vandaag een prachtige bergtop is met een hoogte van 3.900 voet hoog in de bergen van Frankrijk.

Château de Montségur

MONTSÉGUR, FRANKRIJK

De fortruïnes in Montségur liggen tegenwoordig op de plaats van een voormalig 13e-eeuws kasteel dat ooit het centrum van de Katharenkerk was, een christelijke sekte met dualistische overtuigingen, wat betekent dat ze dachten dat er één goede god en één slechte god was. Er wordt gezegd dat het tijdelijk heilige schatten heeft ondergebracht, waaronder de Heilige Graal. Montségur wordt verondersteld het kasteel van de Heilige Graal te zijn dat wordt genoemd in het graalepos van Wolfram Eschenbach Parzival (“Percival”), waarin de graal uit het kasteel werd gehaald toen het werd veroverd door het koninklijke Franse leger.

De middeleeuwse legendes van Joseph en Arthur raakten ook verweven met de mysterieuze Tempeliers, de oude religieuze orde waarvan al lang wordt beweerd dat ze de bewakers van de Heilige Graal zijn.

De orde ontstond in 1120 als een kleine groep monniken in Jeruzalem, met het hoofdkwartier in Salomo's Tempel, niet ver van waar Jezus was begraven. Er wordt geloofd dat de ridders rond de tempel groeven op zoek naar religieuze artefacten, en een theorie is dat ze de heilige beker in het proces ontdekten. Het is de gedachte dat de Tempeliers het vervolgens naar Groot-Brittannië hebben weggevoerd toen ze werden vervolgd na de eerste kruistocht en het sindsdien op verschillende geheime locaties in heel Europa en Noord-Amerika hebben verstopt.

Het eeuwenlange mysterie rond de Tempeliers is door de jaren heen een perfect voeder voor graalzoekers geweest, waardoor er ruimte is voor speculatie, verhalen en complotten. Sommigen geloven dat de Ridders zelf de overlevering misschien hebben aangemoedigd door het promoten of zelfs schrijven van veel van de Arthur-legendes over de zoektocht naar de Heilige Graal.

Na de Renaissance vielen de graalverhalen tijdelijk uit de mode. De legende werd weer populair gemaakt door Richard Wagner's dramatische opera Parsifal in 1882, de weg vrijmaakend voor een nieuwe vloed van graal fascinatie in het moderne tijdperk, die materialiseerde in alles, van nazi-rituelen tot Monty Python tot Indiana Jones tot Dan Brown's best verkochte boek en daaropvolgende film De Da Vinci-code (die sterk put uit het boek "Holy Blood, Holy Grail" uit 1982)

De Da Vinci-code reanimeerde de mythe dat de Tempeliers in het geheim de Heilige Graal verborgen hielden onder de Rosslyn-kapel in Schotland. (Hoewel in deze alternatieve geschiedenis de graal wordt geïnterpreteerd als de overblijfselen van Maria Magdalena, die in het universum van Dan Brown de vrouw van Jezus was.)

Rosslyn-kapel

ROSLIN, SCHOTLAND

Deze kleine 15e-eeuwse kapel is een broeinest voor complottheoretici en occultisten. Het was verbonden met de Tempeliers, Vrijmetselaars en Illuminati, deels omdat het interieur vol is met mysterieuze sculpturale gravures die variëren van Noordse heidense figuren tot christelijke beelden tot de schijnbare zegel van de Tempeliers, die een iconografie vormen die een van de meer puzzelen van het Europese erfgoed.

De mythe luidt dat een kleine groep Tempeliers met de felbegeerde schat Schotland binnenvloog en vervolgens hun goud en heilige relikwieën, de Heilige Graal onder hen, op verschillende locaties, waaronder het gewelf van de Rosslyn-kapel, verborg. Hoewel sceptici dit ontkennen, is het vandaag een van de meest populaire graaltheorieën.

Het is echter de moeite waard om je af te vragen: wat als de Tempeliers nooit de graal in Jeruzalem vonden? Hoewel minder verleidelijk, zou deze redelijk logische gang van zaken kunnen betekenen dat de heilige beker nog steeds ergens begraven ligt in het uitgebreide netwerk van tunnels en riolen die zich uitstrekken onder de heilige stad.

Westelijke muurtunnel

JERUZALEM, ISRAEL

Een van deze oude tunnels, meer dan 2000 jaar geleden gebouwd om de hoogte van de Westelijke Muur rond de Tempel op de Berg te ondersteunen, werd pas in de 19e eeuw ontgraven. Archeologen zijn nog steeds de tunnels onder de muur aan het opgraven en ontdekken daarbij enkele oude artefacten. Sommigen geloven zelfs dat de Ark van het Verbond nog steeds verborgen is onder de Tempelberg en - wie weet - misschien ook de Heilige Graal.

Natuurlijk, zelfs als de beker daar ergens is, zou er waarschijnlijk geen manier zijn om te bewijzen dat hij is de Heilige graal. En dat is een deel van de schoonheid ervan: zolang de fascinatie vasthoudt, kunnen de mythe en de zoektocht zelf voor onbepaalde tijd doorgaan.