De ritmische art of stick beukende

Stokbotsen is een traditionele vorm van muzikale communicatie gemaakt door tot slaven gemaakte mensen in de Sea Islands in South Carolina. Zoals muzikant en opvoeder Melanie DeMore uitlegt in de korte documentaire Stick & Pound, de slaven waren zonder een gemeenschappelijke taal, waardoor communicatie tussen hen bijna onmogelijk was. Bovendien, na een slavenopstand, werd een verbod op drums - dat traditioneel werd gebruikt als een vorm van communicatie tussen Afrikaanse mensen - uitgevaardigd. Zonder drummen moesten andere middelen voor ritmische communicatie worden gevonden.

Stick en pond stelde hen in staat om een ​​hele taal te creëren, een manier om nieuws te verspreiden, om contact met elkaar te maken, allemaal door de sonische taal van voeten en stokken die op de grond bonzen. Deze traditie is in het heden overgenomen door de Gullah-bevolking, de afstammelingen van die oorspronkelijke tot slaaf gemaakte Afrikanen die de eilanden nog steeds naar huis roepen. DeMore heeft haar steentje bijgedragen om de kunst nog verder uit te breiden door deze traditie te geven in workshops in het hele land. "De energie is immens," zegt ze over het doen van de dans in een groep. "Het gaat verder dan congregatie, het verbindt ons als een menselijke stam."

De film is gemaakt door het filmmaakteam van The San Francisco It Donned on Me, die de film heeft gemaakt als onderdeel van de 2008 International Documentary Challenge, die teams vijf dagen de tijd geeft om een ​​non-fictiefilm te maken.

De traditie van stick en pond maakt deel uit van het grotere geloof van DeMore in muziek als een gemeenschappelijke ervaring. In een interview over haar werk vertelde ze over het vermogen van muziek om ons te binden en te verbinden. Toen mensen muziek maakten, zei ze: "op dat moment zijn ze samen."

Video Wonders zijn audiovisuele aanbiedingen die plezier maken, inspireren en entertainen. Bent u een video tegengekomen die we moeten vertonen? E-mail [email protected].