De unieke 'zeetrekker' die passagiers over de golven vervoert / eilandenweek

Het Burgh-eiland in Engeland is altijd gehuld in een mystiek. Nadat Archibald Nettleford het eiland in 1927 had gekocht en een hotel opende, zorgden de kranten ervoor dat de plek ooit een favoriet was van piraten en smokkelaars. Nettleford zelf was een raadselachtige figuur, een blinde man die een filmstudio bezat. Maar het meest opvallende kenmerk van het hotel was het voertuig dat werd gebruikt om bezoekers naar het eiland te brengen - de 'zeetransporter', een uniek maritiem voertuig.

Deze uitvinding, als de Baltimore Sun gerapporteerd in 1931, werd verondersteld "het enige transportmiddel in zijn soort in de wereld" te zijn. Het betrof "een straatauto op rupstrekkers", die leek op een platform op palen, half-tank, half-kabelwagen. Bij laag water was het mogelijk om naar het eiland te lopen; bij hoogtij zou de tractor gasten over het water brengen "terwijl de golven spatten en breken rond het bovendek," volgens de Zon.

De zeetrekker heeft de wereld niet stormenderhand veroverd. Na 90 jaar later zijn er nog maar een paar in de wereld. Maar op Burgh Island is het nog steeds een belangrijke manier van transport.

“Als het vloed is, gaan we met onze zeetransport over ", zegt Vladimir Krupa, general manager van het hotel.

De eerste zeetransporter had een set wielen en een reeks sporen; volgens Krupa vreesden de ontwerpers dat met meer wielen de tractor te diep in het zand zou zakken. Terwijl het platform hoog boven de waterlijn beweegt, bewogen de wielen en de sporen over de zeebodem. Maar na verloop van tijd heeft het zoute water de machine gecorrodeerd. De tweede werd gebouwd in 1949 en duurde 20 jaar, totdat de metalen onderdelen eruit roesten.

Op dat moment overwoog het hotel in 1969 andere opties. Ze wilden iets dat zou duren. Moeten ze een hovercraft hebben? Een eenvoudige boot?

Uiteindelijk hebben ze de zeetransmissie opnieuw ontworpen. Het gebruikt nu alleen nog maar wielen om te bewegen - er zijn geen loopvlakken bij betrokken. "Het leek op elkaar, maar ze herbouwden het volledig", zegt Krupa.

Sindsdien is de zeetransmissie verfijnd, maar het principe is hetzelfde gebleven. Speciaal opgeleide chauffeurs loodsen het over het water. Het is geen lange rit - minder dan 275 meter - en het duurt ongeveer vijf minuten. De machine heeft geen versnellingen en gaat ongeveer vijf mijl per uur, max. Het hotel neemt bezoekers min of meer op afroep heen en weer, maar zorgt ervoor dat ze aanvankelijk bij eb aankomen. Als het slecht weer is, loopt de zeetrekker niet: het is schrijnend om te proberen de oversteek te maken wanneer de golven hoog zijn.

Er zijn een handvol andere plaatsen in de wereld, waaronder het nabijgelegen South Sands Beach, met zeetractoren. Maar Burgh Island is de bekendste. Op dit moment blijft het hotel gedeeltelijk draaien omdat het al zoveel jaren draait. "We zijn trots op tijdreizen", zegt Krupa. Gasten dragen een stropdas voor het avondeten; de zeetransporter blijft over het water scheuren naar Bigbury-on-Sea als het tij hoog is. Getijden zijn zo regelmatig, zegt Krupa, dat ze getijdenkaarten honderd jaar van tevoren kunnen gebruiken om te weten wanneer gasten moeten aankomen; als het hotel in een andere eeuw nog steeds bestaat, is de zeetransporter misschien ook wel.

Later dit jaar leidt Atlas Obscura een reis met een verblijf op Burgh Island. Meld u aan voor de Atlas Obscura Trips-nieuwsbrief voor aankondigingen over nieuwe avonturen en andere opwindende updates!