Aangeduid als Kapal, de Sanskriet-vertaling van een schedel of bedelkom, worden Tibetaanse schedels al duizenden jaren gebruikt in heilige hindoeïstische en tantra-boeddhistische rituelen.
De schedels worden ofwel gebruikt als helften of in hun volledige vorm, en worden traditioneel teruggehaald van begraafplaatsen in de lucht, waarin de uiteengereten stukken van het lichaam van een overledene worden uitgestrooid om "doel naar de vogels" hierboven te geven.
Tibetaanse schedels hebben een diep aangrijpende betekenis, die van de opklimming van de ziel naar een andere incarnatie en cyclus van het leven. De schedels worden zorgvuldig verzameld, geprepareerd en gewijd, met rijke juwelen, houtsnijwerk en metaalwerk als decoratie. Tibetaanse kloosters zouden dan de schedel gebruiken als een kom om offers van wijn en gebak aan de heersende goden te houden.
Tegenwoordig hebben Tibetaanse schedels hun weg gevonden naar de kunst en stijlen van de populaire cultuur, met veel van 's werelds meest gerenommeerde tattoo-artiesten die de schedels aanpassen voor verbluffende inktinterpretaties. Weergegeven op welk deel van het lichaam de drager begeert, zijn Tibetaanse schedels even opvallend als belangrijk, met de extra kennis van hun oorsprong die de esthetiek rijker maakt. Een assortiment van kleuren en ontwerpen kan worden toegepast om een Tibetaanse schedel-tatoeage te maken die uniek is voor de eigen intentie en doel, en de regels moeten alleen geleid worden door liefde en respect voor zowel het vlees als de geest.
Tibetaanse schedels zijn een herinnering dat wat we van dit leven maken, het volgende sterk zal beïnvloeden, dat we hier zijn om onze medemens te leren en te respecteren, en onze zegeningen delen zoals ze zijn geschonken. De man die de tatoeage van de Tibetaanse schedel draagt, wordt niet geregeerd door haat, hebzucht of gemakkelijke hartstocht, maar wordt gedwongen zijn leven te maken in een heilig meesterwerk.
