Er is iets bijzonders aan de walrus waardoor het een eigenzinnige, meeslepende tatoeage wordt. Het uiterlijk heeft een bijna humanoïde charme.
Met zijn omgekeerde snuit en snorharen doet de walrus denken aan een vorstelijke, waardige heer.
Je tattoo met walrus kan kleine accessoires bevatten - een hoge hoed, een monocle - als een knipoog naar ouderwetse verfijning.
Een walrus tatoeage betekent ook het excentriek, het vreemde. Walruses hebben een onconventionele plaats in de popcultuur. Er is het grillige gedicht van Lewis Carroll "The Walrus and the Carpenter" van het gerenommeerde "Through the Looking-Glass". En wie de lyrische songtekst van John Lennon in "I Am the Walrus" kan vergeten?
Deze walrussen ontwijken interpretatie, daarom maakt het Arctische dier zo'n slimme tatoeage. Echte walrussen kunnen bruin zijn, maar je ontwerp met walrusinkt kan barsten van psychedelische kleuren en patronen, ter ere van de trippy-traditie van het dier.
Als je een dikke huid hebt en een grote cirkel van vrienden en familie die je alles zult doen om te beschermen, ben je niet zo verschillend van een walrus zelf - en dat maakt het een passend schepsel. Noordelijke inheemse mensen prijzen de walrus omdat elk deel van zijn lichaam nuttig is. Een Chukchi-legende beschrijft hoe een huilend meisje veranderde in een walrus, haar tranen werden slagtanden. De walrus symboliseert het vermogen om verdriet in kracht te veranderen.
Je hoeft geen Noorderling te zijn om de majesteit van de walrus te waarderen. Ergens tussen woeste zeehond en zachte heer, vervolgt de walrus de klassieke nautische traditie van tatoeages. Het onderscheidt zich in een zee van anker en piratenvlag tatoeages.
