Heel eenvoudig, obsessie zorgt voor snelle vooruitgang. We spreken allemaal van het vinden van een balans in onze vele levensinspanningen. Maar in mijn ervaring levert een evenwichtige aanpak meer trage en gestage resultaten op, en in de wereld van vandaag traag en gestaag snijdt het gewoon niet.
Sterker nog, ik heb mijn hele leven de neiging gehad dingen te benaderen met pure obsessie en passie, maar ik heb ook methoden ingebracht om te snel burn-out te voorkomen. Voor mij is dit mijn balans.
Maximale pijn brengt maximale winst
Dat oude gezegde
In plaats van door het leven te gaan bij een constante, gestage klim zoals op een heuvel rijden, schakel ik het liefst tussen een vlakke sprint en een gestage wandeling. Bedenk wanneer je een run doet, die langzame jog is zo saai! Het is niet te snel, niet te langzaam. Het is een gematigde uitdaging, zonder veel pijn te doen. Sprinten is wat een maximale inspanning vereist. Het is een maat voor kracht, kracht, vaardigheden en uithoudingsvermogen.
Er is altijd veel pijn aan de hand. Het is het snelste pad tussen punt 1 en 2, en je hebt de neiging om GEEN afleiding te hebben. Je hebt een duidelijke visie, tunnelvisie. Je kunt onmogelijk nog aan iets anders denken. Dit is wanneer je je alleen concentreert op de taak die voor je ligt, dit is de uitvoeringstijd.
Wandelen is het meest tegenovergestelde einde van de schaal. Je doet bewust rustig aan, herstelt en ontspant tijd, tijd om terug te blikken op de sprintfase en re-nul je doel voor de volgende taak. Hier is mijn geest vrij om te verkennen, te observeren en zich af te vragen. Dit is mijn tijd voor brainstormen en nadenken. Voor mij is dit een vakantie, een dag op het strand, tijd met mijn familie, een ritje op de Harley.
Het woord 'obsessie' heeft voor sommigen vaak een slecht stigma, maar voor mij is het hoe ik mijn leven leef. Kent u de feitelijke definitie van obsessie? Laten we kijken.