Het hosten van de Olympische Spelen is een eer waar de meeste plaatsen alleen maar van kunnen dromen. Terwijl de games aanstaan, stemt de wereld zich af om je stad centraal te zien staan. Er is glorie. Er is geld. Er is nieuwe infrastructuur. Er is een sportieve erfenis voor de leeftijden.
Of is er?
In feite kunnen Olympische ontvangende landen zich vaak niet de miljarden dollars veroorloven die het kost om de spellen te ondersteunen. De droom sterft zodra de menigte en atleten de arena's verlaten, waardoor onpraktische structuren en verlammende schulden achterblijven.
Tegenwoordig is de planeet bezaaid met verlaten olympische locaties, vergoten als slangenhuiden. Van stadions tot skisprongen, van poelen tot podiums, deze afbrokkelende overblijfselen zijn overgelaten aan de elementen - en aan de fotografen, graffitikunstenaars en stedelijke ontdekkingsreizigers die ze tot hun persoonlijke speeltuinen hebben gemaakt.
De eenzame olympische monolieten zijn nu een favoriet onderwerp voor fotojournalisten. Met alle ogen momenteel op de XXXI Olympiade in Rio, maak een rondleiding door deze angstaanjagende herinneringen aan games die voorbij zijn.