Het is misschien tijd voor een digitale detox
Hoe lang kun je gaan zonder naar je telefoon te kijken? Wees eerlijk.
Wat dacht je van je e-mail? Of Instagram? Hoe lang kun je wachten voordat je de laatste virale video of meme hebt gelezen? Hoe vaak eet je geen video's op op Netflix?
Het is moeilijker en moeilijker om te onthouden hoe het leven was voordat we werden omringd door technologie, en hoewel je misschien denkt dat de overgang soepel verliep, blijkt dat onze hersenen het moeilijk hebben om zich aan het digitale tijdperk aan te passen..
Studies hebben aangetoond dat onze technische obsessie de manier waarop we lezen en begrijpen heeft veranderd, onze aandachtsspanne en ons geduld heeft verkort en ons vermogen om dingen te onthouden heeft verminderd zonder Googlen. En dat is niet alles.
Cognitieve neurowetenschappers hebben vijf gloednieuwe hersenstoornissen geïdentificeerd die voortkwamen uit onze technologische toevoeging. Nee, dit is geen aflevering van Zwarte spiegel.
Nomofobie
Arachnofobie, agorafobie, claustrofobie en nu: nomofobie. Nomofobie betrad het lexicon in 2012 en wordt gedefinieerd als "angst om iemands mobiele telefoon te verliezen of te vergeten, of om buiten het signaalgebied van de telefoon te zijn".
No-Mobile Phobia ... nomofobie ... snap het?
In een Britse enquête voelde 73 procent van de respondenten paniek toen ze hun telefoon kwijt waren. Nog eens 14 procent, die paniek vloeide in volle wanhoop. Onderzoek naar deze angst is nieuw, dus dat is het mogelijk nomofobie is niet slecht voor onze gezondheid op de lange termijn (maar laten we eerlijk zijn, klinkt dat gezond?).
Technoference
Ieder van ons heeft dit - minstens een keer - meegemaakt of hier schuldig aan gemaakt. Onze apparaten zijn een toenemende bron van onderbreking tijdens onze vrije tijd, gesprekken en maaltijden met belangrijke anderen, vrienden en familie. Onderzoekers hebben deze onderbrekingen "technoference" genoemd.
Hogere technoference correleerde direct met een lagere relatie en tevredenheid met het leven in een studie uit 2014. "We stellen nog steeds de hypothese dat wanneer partners ervaren wat zij als een onderbreking door technologie ervaren, hun opvattingen over de relatie waarschijnlijk zullen lijden, vooral als deze onderbrekingen frequent zijn," vertelde Brandon T. McDaniel, een van de auteurs van het onderzoek, De week.
Een andere studie vond dat smartphones zelfs ons seksleven verstoren. Sommige deelnemers gaven toe dat haastige seks een telefoontje of een melding kon beantwoorden en maar liefst 40% zei dat ze seks hadden uitgesteld vanwege het gebruik van smartphones.
De Phantom Ring
We hoeven u niet te vertellen wat dit is. U weet alles van de fantoomring, die verwijst naar de perceptie dat iemands mobiele apparaat overgaat of zoemt wanneer het niet.
De fantoomming is zo'n probleem dat één man het bestudeerde voor zijn proefschrift. Van de 320 volwassenen die hij ondervroeg, meldde tweederde dat hij het fenomeen ervoer. Verschillende andere onderzoeken hadden vergelijkbare bevindingen.
Fictieve ringen zijn vrij goedaardig als de problemen zich voordoen, maar ze hebben een groot genoeg effect gehad voor het Macquarie-woordenboek om 'fantoomvibratiesyndroom' te noemen als het 2012 'Woord van het jaar'.
Cyberchondria
Je hebt gehoord van hypochondrie, maar hoe zit het met cyberchondria? Denk aan cyberchondria als de technisch onderlegde neef van hypochondrie - het verwijst specifiek naar mensen die online hun eigen ziektes onderzoeken en diagnosticeren.
Bijna hebben we allemaal af en toe gekeken, maar het wordt een mogelijk psychologisch probleem als de persoon al vatbaar is voor hypochondrie. Het is gemakkelijk om te obsederen als informatie over elke ziekte en aandoening onder de zon binnen handbereik is.
"Om een aantal redenen zijn de meeste medische professionals niet zo blij met de trend van zelfdiagnose", schreef psycholoog Mary Aiken op Quartz. "Het gaat niet alleen om het verlies van controle over of het ondermijnen van hun autoriteit door online medische zoekopdrachten - het kan rotzooien met het diagnostische proces, omdat de resultaten zeldzame of ziekelijke aandoeningen kunnen suggereren voor patiënten, die op hun beurt het uiterlijk kunnen veroorzaken van nieuwe 'symptomen'. "
Truman laat misleiding zien
De film uit 1998 The Truman Show zag Jim Carrey een personage spelen die een gesimuleerde realiteit bewoont en wiens hele leven op tv wordt uitgezonden naar legioenen fans. Truman ontdekt uiteindelijk dat zijn wereld niet echt is en besluit te ontsnappen. De Truman Show Delusion is echter de vals perceptie dat iemands leven wordt uitgezonden.
Joel Gold, professor in de psychiatrie aan de New York University School of Medicine, was de eerste die het syndroom in 2003 identificeerde. Hij gelooft dat het een direct gevolg is van een al te verbonden, door entertainment geobsedeerde, door sociale media aangedreven cultuur die de meest narcistische aspecten voedt van ons karakter.
Dit is misschien een goed moment voor die digitale ontgifting waar je aan hebt gedacht.
[h / t de week]