Een van de meest universeel erkende vuurwapens, het jachtgeweer is een steunpilaar geworden in wapenbezit en popcultuur, met een geschiedenis die even rijk is als dodelijk.
Voorspeld door zijn voorouderlijke donderbus, steeg het jachtgeweer tot populariteit onder cavalerie-troepen tot aan zijn geleidelijke vervanging in de 19e eeuw door bijgewerkte getrokken vuurwapens.
Dat heeft het echter zeker niet verdrongen; het jachtgeweer wordt nog steeds veel gebruikt door politie, jagers en burgers. Zelfs militaire stagiairs gebruiken het geweer vaak voor asymmetrische opdrachten, en kleiduivenschieten is nog steeds een populaire sport. Al met al is het geweer verre van het overblijfsel van het museum-relikwie.
Een shotgun-tatoeage eert de oude manier van bewapenen, wanneer een man zijn eigen kracht en snelheid moest gebruiken om te ruimen, te laden en te opereren onder zware omstandigheden. Je shotgun-tatoeage is niet alleen een ode aan vuurwapens, maar ook vuurwapens die echte vaardigheden vereisen, in plaats van de willekeurige point-and-shoot-tactieken van de luie novicen van vandaag. Dit was geen kinderspeelgoed of de uitrusting van de wannabe gangster; het geweer is voor de man bereid om de tijd te nemen om te oefenen en zijn wapentuig vaardigheden aan te scherpen tot in de perfectie.
Je shotgun-tatoeage is geen bedreiging noch een belofte, maar slechts het kenmerk van een man die zich houdt aan de normen van zijn voorouders als het gaat om de verantwoordelijkheid van vuurwapens. Als je schiet, schiet je met een doel en mis je doel nooit.
