Tenzij je tarwe dorpt of gras snijdt met afschuwelijke, verouderde methoden, is de zeis het werktuig van één figuur: de Magere Hein. Net zoals granen groeien nadat de lente is gesmolten, rijpen in de zomer en dan in de herfst aan de oogst vallen, zo gaan ook alle levens voorbij op deze aarde.
"In het leven van een man is zijn tijd slechts een moment," schrijft Marcus Aurelius, "dat hij een onophoudelijke stroom is, zijn gevoel een vage rushlight, zijn lichaam een prooi van wormen, zijn ziel een onrustige werveling, zijn fortuindonker, zijn roem is twijfelachtig.
Kortom, alles wat lichaam is, is als coursing-water, alles wat van de ziel is als dromen en dampen. "
Voor sommigen is dit een bron van angst en bezorgdheid, maar voor anderen is dit een troost. Degenen die de zeis-tatoeage dragen, weten dat alle dingen voorbij moeten gaan, en dat, omdat het maar één keer komt, ons leven de kostbaarste dingen zijn die we ooit zullen bezitten.
In Tarot is de Death-kaart geen slecht voorteken zoals The Tower of The Devil. In plaats daarvan markeert het de voltooiing van een cyclus en een nieuw begin. Aangezien het leven in de winter ophoudt, wordt het herboren in de lente. Degenen die de zeis-tatoeage dragen, geloven in ons oneindige vermogen om te veranderen, om dat wat we niet leuk vinden in ons te doden en om ons nieuwe, betere zelf te laten geboren worden.